ο ΠολέμαρχοςΕίναι ο Σωτήρης Τσιόδρας ένας σύγχρονος «Ιησούς από την Ναζαρέτ»;
Αγαπητέ αναγνώστη, τις δύσκολες αυτές μέρες που περνάει η ανθρωπότητα θα ήταν αδύνατον να μην ψάχναμε στην Ελλάδα να βρούμε έναν 13ο θεό, έναν 13ο απόστολο, έναν avenger, έναν Παπαφλέσσα βρε αδερφέ… για να εναποθέσουμε πάνω του τις όποιες ελπίδες μας για επιβίωση, είτε βιολογική, είτε οικονομική.
Η κοινωνία σε απόγνωση
Το να ψάχνουμε ηγέτες και πρότυπα είναι ένα χόμπι που στην Ελλάδα, πλέον αποτελεί μέρος της κουλτούρας μας και κύριο χαρακτηριστικό του dna μας.
Είναι κάτι σαν κώδικας Ιχώρ, που ενεργοποιείται αυτόματα, κάθε φορά που ατομικά δεν μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα και το εγώ της ύπαρξής μας έχει συντριβεί.
Μια τελευταία απρόσμενη προσπάθεια πολλών απελπισμένων Εγώ!
Σε αυτή λοιπόν την φάση που περνάμε, η ελληνική κοινωνία, βρήκε όλα τα παραπάνω που ανέφερα στο πρόσωπο του Σωτήρη Τσιόδρα. Ενός σοβαρού ανθρώπου, ο οποίος με την ειλικρίνεια του και τον τρόπο που αντιμετωπίζει την αγωνία του κόσμου, έχει κερδίσει πολλά περισσότερα από την αγάπη του λαού.
Το θέμα με το οποίο θα ασχοληθούμε σήμερα, όμως, δεν είναι αν όντως μιλάμε για έναν ικανό και αξιόλογο στρατηγό της υγείας.
Ποιος είμαι εγώ άλλωστε για να κρίνω έναν άνθρωπο που αν απλώσεις το βιογραφικό του σε χαρτί, φτάνει από την Αθήνα ως την Αλεξανδρούπολη.
Το θέμα μας σήμερα είναι αν όντως η δημοτικότητα και η «θεοποίηση» που έχει αποκτήσει ο Σωτήρης Τσιόδρας, στην Ελλάδα ξαφνικά και από το πουθενά, του αξίζει.
Ποιός είναι όμως ο κ. Τσιόδρας;
Ο Σωτήρης Τσιόδρας είναι ένας άνθρωπος με υπερβολικά μεγάλο βιογραφικό, απίστευτες γνωριμίες στο εξωτερικό σε ό,τι αφορά τον τομέα της Υγείας, με χαμηλό όπως έχουμε παρατηρήσει προφίλ, ο οποίος έχει ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΙΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ.
Καθημερινά στις έξι το απόγευμα δίνει συνέντευξη τύπου και μας κάνει έναν απολογισμό για το που βρίσκεται η χώρα μας σε ότι αφορά το θέμα του φοκιν κορονοϊού.
Του δίνουν λοιπόν ένα χαρτί το οποίο μας διαβάζει και εξηγεί στον λαό πως έχει η κατάσταση με αριθμούς.
Αφού λοιπόν διαβάζει αυτά που του γράψανε, ως γνώστης και ειδικός επί του θέματος, απαντάει και στα ερωτήματα των δημοσιογράφων.
Και ερωτώ τώρα εγώ (όχι εσένα αγαπητέ αναγνώστη, τον εαυτό μου).
Για ποιόν φοκιν λόγο έχει τάσεις ο λαός να βλέπει στο πρόσωπο του τον Ιησού από την Ναζαρέτ;
Ο άνθρωπος είναι καθαρά ένα εξειδικευμένο εκτελεστικό όργανο. Τίποτα παραπάνω.
Ένας Ειδικός ο οποίος έχει τεράστια εμπειρία πάνω στο θέμα -σε πληροφορώ πως σαν τον κ. Τσιόδρα υπάρχουν σε αυτό το επίπεδο τουλάχιστον άλλοι 100 επιστήμονες ΕΛΛΗΝΕΣ (100 σε κάθε ειδικότητα)- και επιλέχθηκε από την κυβέρνηση να ενημερώνει τον κόσμο αντί του Υπουργού Υγείας κ. Κικίλια, ο οποίος όχι μόνο δεν έχει εμπειρία στο θέμα, αλλά ούτε και εμπειρία στην επικοινωνία. Μπασκετμπολίστας ήταν ο άνθρωπος (ναι ξέρω έχει τελειώσει ιατρική χαλάρωσε όμως τώρα. Και εγώ έχω τελειώσει οδοντοτεχνική).
Γιατί τον έχουν λατρέψει οι Έλληνες;
Φυσικά και έχω καταλάβει απόλυτα που οφείλεται όλη αυτή η παράνοια αγάπης προς το πρόσωπο του.
Το ίδιο είναι να έχεις το προφίλ του κ. Τσίοδρα και το ίδιο να σου έλεγε τα ίδια πράγματα στη θέση του ο Πολάκης ή ο Άδωνις;
Φαντάζεσαι τον κ. Άδωνη να κάθεται στη θέση του κ. Τσιόδρα και να σου λέει:
«ακούστε μάγκες, μας αρέσει δεν μας αρέσει αυτά είναι τα μέτρα που έχουμε να πάρουμε και οι νεκροί είναι τόσοι.»
Ε, όχι δα.
Ακολουθεί προσωπική εμπειρία:
Πριν από μερικούς μήνες έχασα τον πατέρα μου από καρδιά. Ήταν 10 μέρες στην εντατική διασωληνωμένος με 3 μηχανήματα και θυμάμαι που πηγαίναμε 2 φορές την μέρα με την μάνα μου επισκεπτήριο και ενημερωνόμασταν από διαφορετικούς γιατρούς σε κάθε βάρδια.
Ενώ τα πράγματα δεν πηγαίναν καθόλου καλά και το καταλαβαίναμε όλοι, ο κάθε γιατρός είχε έναν δικό του τρόπο που μας εξηγούσε την κατάσταση.
Ήταν 2-3 που μας λέγανε είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα, αλλά το παλεύουμε.
Ήταν 2-3 που μας λέγανε ότι και να επιζήσει θα του μείνουν κουσούρια, είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα.
Και ήταν και μία η οποία μόνο που δεν μας έλεγε ότι τσάμπα έρχεστε. Ο άνθρωπος είναι νεκρός και δεν το ξέρει. Χαρακτηριστικά μάλιστα θυμάμαι πως όποτε ήταν αυτή στην βάρδια δεν πήγαινε κανένας από τους επισκέπτες να την ρωτήσει πως είναι ο άνθρωπος του.
Ο πατέρας μου πέθανε φυσικά, το βλέπαμε που θα καταλήξει, η τελευταία γιατρός μας έλεγε ουσιαστικά την αλήθεια, άλλα με έναν πολύ άκομψο τρόπο.
Ακριβώς το ίδιο γίνεται τώρα και με τον κ. Τσιόδρα, ο οποίος ως γνώστης της κατάστασης μας λέει την αλήθεια που πρέπει να ακούσουμε, με τον τρόπο όμως που θέλουμε να την ακούσουμε.
Το ίδιο είναι να πεις στον άλλον ΤΟΝ ΗΠΙΑΤΕ φάγατε 3 μπαλάκια και το ίδιο είναι να του πεις 3-0 χάσατε αλλά σας αδικεί το σκορ. Το παλέψατε!
Εδώ είναι η προσωπική διαφορά μου, λοιπόν, με την αντίληψη της κοινωνίας.
Ότι ο Σωτήρης Τσιόδρας είναι πανάξια στη θέση που βρίσκεται τώρα και απλά κάνει τη δουλειά του σωστά. Τίποτα παραπάνω. Θα μου πεις μα είναι πολύ δύσκολη δουλειά. Φυσικά, γι’ αυτό και δεν παίρνει 700 ευρώ όπως εσύ και εγώ αγαπητέ αναγνώστη.
Επίλογος
Όταν ήμουν 20 χρονών θυμάμαι είχε βγει μια ταινία με τον Γουίλ Σμιθ. Το “Men in black 2”.
Σε αυτή την ταινία λοιπόν υπάρχει μια σκηνή που ανοίγει ο τυπάς ένα ντουλάπι, όπου μέσα ζούσαν κάτι μυρμηγκάκια και όποιος άνοιγε την πόρτα τον κάνανε θεό τους.
Εκείνη την μέρα με αυτήν την ταινία θυμήθηκα την ατάκα του Βολταίρου…
«Και αν ακόμα δεν υπήρχε θεός, θα έπρεπε να τον εφεύρουμε.»