Η Τρίτη ξεκίνησε με πολύ όμορφη διάθεση βλέποντας καινούργια project στα οποία συμμετείχαν άτομα με ενθουσιασμό και όρεξη για δημιουργία.
Το πρώτο project που πήγαμε να δούμε ονομάζεται BEEhaviour και οι συμμετέχοντες χρησιμοποιώντας εργαλεία, τεχνικές και ως κύρια πρώτη ύλη το ξύλο θα δημιουργήσουν έπιπλα που θα παραπέμπουν σε ένα… μελίσσι.
Κείμενα: Μαριάνθη Δόβρη
Φωτογραφίες: Πολέμαρχος
Όλοι οι συμμετέχοντες συγκεντρώθηκαν από το πρωί στο προαύλιο της Αναργύρειου και Κοργιαλένειου Σχολής προκειμένου να ξεκινήσουν τη δημιουργία. Η ατμόσφαιρα έμοιαζε περισσότερο με μία παρέα η οποία παίζοντας και λέγοντας διαρκώς αστεία περνάει πραγματικά πολύ ωραία δημιουργώντας παράλληλα αξέχαστες αναμνήσεις.
To δεύτερο project που είδαμε ήταν το Triton-No dirt που επίσης λαμβάνει χώρα στην αυλή της Αναργύρειου και Κοργιαλένειου Σχολής. Εκεί τα παιδιά συνέλεξαν κάποια παλιά ξύλινα καράβια -τα λεγόμενα καρνάγια- και προχώρησαν στον καθαρισμό τους προκειμένου να δημιουργήσουν μία σύνθεση στο χώρο του προαυλίου. Στο τελικό αποτέλεσμα δεν αποκλείεται να προστεθούν και κάποιες ξύλινες καρέκλες που βρέθηκαν στον ίδιο χώρο.
Βλέποντας όμως τα παιδιά να δουλεύουν με τόσο ενθουσιασμό, πλησιάσαμε και ρωτήσαμε περισσότερα για το project. Ο tutor μας εξήγησε ότι η λογική του έργου είναι εμπνευσμένη από το Stonehenge (το γνωστό το αγγλικό) και στόχος της ομάδας και του έργου συνολικά είναι η ανάδειξη της παράδοσης και η ανάγκη της αρμονικής συμβίωσης στο πλαίσιο της κοινωνίας, κάνοντας πάντα αυτό που αγαπούν.
Μάλιστα, η αγάπη τους για το αντικείμενό φαίνεται από τα χαμόγελα και την ικανοποίηση στα πρόσωπά τους, η οποία οφείλεται τόσο στο καταπράσινο και μαγευτικό περιβάλλον που δουλεύουν, όσο και στο γεγονός ότι πλέον έχουν εξελιχθεί σε μεγάλες παρέες φίλων με ένα κοινό πάθος: την αρχιτεκτονική και το design.
Το βράδυ βρεθήκαμε στη Μονή του Αγίου Νικολάου, ένα μέρος μεγάλης ιστορικής σημασίας και αρχιτεκτονικής αξίας με μαγευτική θέα, όπου παρακολουθήσαμε ομιλίες αξιόλογων επαγγελματιών του χώρου.
Πριν ξεκινήσει η βραδιά φάγαμε βραδινό στο προαύλιο της Μονής με θέα την παραλία των Σπετσών. Ίσως ό,τι πιο ελληνικό θα μπορούσαμε να φάμε, σουβλάκια φυσικά!
Η βραδιά άρχισε με ευχαριστίες προς τον πάτερ Γεώργιο, ο οποίος βοήθησε πάρα πολύ στη διοργάνωση του MEDS και έπειτα περάσαμε στο κομμάτι των ομιλιών.
Αρχικά ο κ. Κώστας Καραμανλής έχοντας περισσότερα από 30 χρόνια εμπειρίας στο χώρο της αρχιτεκτονικής, ταξίδεψε το ανυπόμονο κοινό πίσω στον χρόνο μέσω της αρχιτεκτονικής.
Ο επόμενος ομιλητής κ. Παναγιώτης Τουρνικιώτης, καθηγητής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο μας μίλησε για την αξία της παράδοσης στη σύγχρονη αρχιτεκτονική, ενώ στο ίδιο πλαίσιο κινήθηκε και η ομιλία του κ. Σταύρου Γυφτόπουλου επίσης καθηγητή στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Αυτό που τόνισαν και οι δύο είναι η αξία της παράδοσης, η οποία είναι αισθητή στο νησί και ιδιαίτερα στην Εκκλησία του Αγίου Νικολάου.
Η τελευταία ομιλία ήταν της καλλιτέχνιδας Λήδας Πακωνσταντίνου, η οποία κέντρισε το ενδιαφέρον του κοινού μέσω του project της με το όνομα “The chair” (η καρέκλα). Πρόκειται για ένα γλυπτό σε σχήμα καρέκλας το οποίο έχει κιάλια και μέσα από αυτά μπορείς να δεις τις λέξεις βλέμμα – μνήμη – όνειρο γραμμένες σε 3 διαφορετικές γλώσσες. Η εσωτερικότητα της ομιλίας της προκάλεσε το θαυμασμό του κοινού, ενώ η περιγραφή και η ερμηνεία του έργου συγκίνησε και εμάς.
Οι συμμετέχοντες έβγαλαν πολλές φωτογραφίες απολαμβάνοντας το χώρο και τις ομιλίες, ενώ η βραδιά ολοκληρώθηκε με ένα party – ολονυχτία σε bar του Παλιού λιμανιού.