Θάνος ΕζίρογλουΘεατρικές παραστάσεις Θεσσαλονίκη 2018: Να τι δεν πρέπει να χάσεις!
Το σκηνικό στη Βόρεια Ελλάδα έχει γίνει φθινοπωρινό. Είναι ο καταλληλότερος καιρός για τις φοιτητικές καφετέρειες γύρω από τη Ροτόντα, τα κρασάδικα και τα θέατρα. Με ένα ΚΘΒΕ (ανανεωμένο πολύ τα τελευταία χρόνια) να δεσπόζει στον θεατρικό ορίζοντα της πόλης και πολλές άλλες μικρότερες θεατρικές σκηνές, η πόλη θα υποδεχτεί τους θεατρόφιλους τους τρεις τελευταίους μήνες του χρόνου.
Ξεκινώντας από έναν τεράστιο θεατρικό οργανισμό εδώ πάνω, το ΚΘΒΕ θα δούμε ποιες είναι οι καλύτερες παραστάσεις που ανεβάζει.
«Ντά» του Χιου Λέοναρντ
Συνεχίζει για δεύτερη χρονιά στο Βασιλικό Θέατρο. Αποτελεί ιστορία ενός θεατρικού συγγραφέα που έρχεται αντιμέτωπος με το θάνατο του πατέρα του, ενός πατέρα δύστροπου και περιοριστικού ορισμένες φορές. Ένα roller-coaster συναισθημάτων καθώς γέλιο και δάκρυ εναλλάσσονται σε μια κατάδυση εμπειριών του παρελθόντος.
Πληροφορίες παραστάσεων θα βρείτε εδώ.
«Περιμένοντας τον Γκοντό» του Σάμιουελ Μπέκετ
Για δεύτερη χρονιά στο ίδιο θέατρο με το προηγούμενο. Ένα έργο ορόσημο του σπουδαίου θεατρικού συγγραφέα ο οποίος καταφέρνει να αποδώσει τις ψυχολογικές πτυχές των ανθρώπων ύστερα από τον δεύτερο μεγάλο πόλεμο. Ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Γιάννη Αναστασάκη και αξίζει να το δείτε!
Πληροφορίες παράστασης εδώ!
«Καληνύχτα Μαργαρίτα» του Γεράσιμου Σταύρου
Ανεβαίνει για πρώτη φορά στη Μονή Λαζαριστών. Αποτελεί θεατρική μεταφορά του διηγήματος «Μαργαρίτα Περδικάρη» από τη συλλογή του σπουδαίου Δημήτρη Χατζή, «Το τέλος της μικρής μας πόλης». Τοποθετημένο στα χρόνια της κατοχής και στα πλαίσια μιας συντηρητικής οικογένειας με μόνο αποδιοπομπαίο τράγο την επαναστάτρια Μαργαρίτα. Αντιστέκεται στους Γερμανούς και ως μια νέα εκδοχή της Αντιγόνης χάνει τη ζωή της.
Όπως παρατηρεί ο Φώτης Μακρής, «Ο θάνατός της, είναι η νίκη της ζωής πάνω στη σήψη και το θάνατο της κοινωνίας που τη γέννησε και η οποία συνειδητά την πρόδωσε. Το βιολογικό της τέλος σηματοδοτεί την αρχή του νέου κόσμου που θ’ αντικαταστήσει τον κόσμο του παρελθόντος. Η τελευταία σκέψη της Μαργαρίτας εκφράζει τον πόθο της και την ελπίδα ότι ο καλύτερος κόσμος για τον οποίο πεθαίνει είναι εφικτός… ή μήπως όχι;…». Πολλά υποσχόμενο!
Πληροφορίες εδώ.
«Ορφανά» του Ντέννις Κέλλυ
Εντυπωσίασε και ανεβαίνει ξανά στο φουαγιέ της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών. Με βασικό εργαλείο τη γλώσσα του κειμένου, το θεματικό μοτίβο του τι σημαίνει όριο και πως μπορεί να ξεπερασθεί αναπτύσσεται με την εξαιρετική σκηνοθεσία του Τάκη Τζαμαργιά.
Για περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση πατήστε εδώ.
53α Δημήτρια
Όσοι ψάχνουν για καλό και επιμελημένο θέατρο στη πόλη αξίζει να παρακολουθήσει κάποιες παραστάσεις από το φεστιβάλ «Δημήτρια», πολιτιστικός θεσμός της Θεσσαλονίκης από την αρχαιότητα, επαναλαμβανόμενος από το 1966 κ.ε. Το 1995 εντάχθηκε ως θεσμός στην Ευρωπαϊκή Ένωση Διεθνών Φεστιβάλ. Φέτος μπορεί κανείς να παρακολουθήσει τα εξής:
«Frida Κι Άλλο» από τους Fly Theatre: Ένα αφιέρωμα στη Φρίντα Κάλο μέσω της τεχνικής του video art. Από 4 έως 7 Οκτώβρη σπεύσατε στο θέατρο της Μονής Λαζαριστών.
«After the campsite: από εδώ κι εμπρός»: Στο Βασιλικό θέατρο στις 10 Οκτωβρίου οι θεατρόφιλοι θα έχουν τη δυνατότητα μια παράστασης 60 λεπτών το πολύ αλλά τεράστιας σημασίας. Πιάνοντας το νήμα της εποχής με το προσφυγικό ρεύμα στην Ελλάδα, το project αναδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο προσπαθούν να προσαρμοστούν οι μετανάστες, τα όνειρα τους και τις τεράστιες απογοητεύσεις που βιώνουν.
Τα τελευταία χρόνια κερδίζει έδαφος στις προτιμήσεις του κοινού το μικρό θέατρο απέναντι από τη πλατεία ΧΑΝΘ.
«Η κυρία Νταλογουέϊ» της Βιρτζίνια Γουλφ
Η Φαίη Ξυλά ενσαρκώνει σε σκηνοθεσία της Μαρίας Ξανθοπουλίδου το έργο ορόσημο Γουλφ. Μια ιστορία μέσω της οποίας ο θεατής παρασύρεται σε ένα χωροχρονικό μοντάζ παρόντος και παρελθόντος εισχωρώντας στην ανθρώπινη ψυχή. Η σκηνοθέτης αναρωτιέται με αφορμή το έργο: «Η ιδέα της ελευθερίας και το βασικό ερώτημα: πόσο συχνά αναγκαζόμαστε να υπάρχουμε ως άλλοι στην κοινωνική μας συμπεριφορά ενώ γνωρίζουμε το αναπότρεπτο της ανθρώπινης μοίρας;».
Πληροφορίες εδώ.