Σαν σήμερα γεννήθηκε ο Νίκος Εγγονόπουλος και παραθέτουμε 9+1 πράγματα που μάλλον δε γνώριζες γι’ αυτόν!

Σαν σήμερα το 1907 γεννήθηκε στην Αθήνα ο Νίκος Εγγονόπουλος, ένα ανήσυχο πνεύμα, ένας εξαίρετος ποιητής και ζωγράφος ή μάλλον πρώτα ζωγράφος και έπειτα ποιητής όπως του άρεσε να δηλώνει, που αποτέλεσε έναν από τους βασικούς εκπροσώπους του υπερρεαλισμού. Ο Νίκος Εγγονόπουλος κατάφερε με τα χρώματα και τους στίχους του να γεμίσει τις σελίδες της προσωπικής του διαδρομής αλλά και να μας μαγέψει με τους κόσμους που δημιουργούσε στα ποιήματα και στους πίνακες του.

Νίκος Εγγονόπουλος

Ας δούμε λίγα πράγματα για εκείνον!

Ο Εγγονόπουλος νέος

1.Σημαντική επιρροή για τον Νίκο Εγγονόπουλο αποτέλεσε ο ποιητής Χατζή Σεχρέτ που τον μύησε σε μια ποίηση ποτισμένη από έρωτα και φαντασία, μακριά από τη λογική! Πρώτη φορά  γνώρισε τον Χατζή Σεχρέτ στο σπίτι του θείου Λεμπέση στη Γαλλία, όταν ο ίδιος ήταν ακόμα μαθητής σε Λύκειο του Παρισιού. 

2.Τo 1932 γράφτηκε στην Σχολή Καλών Τεχνών όπου μαθήτευσε κοντά στον Κωνσταντίνο Παρθένη ενώ παράλληλα παρακολουθούσε μαθήματα βυζαντινής τέχνης στο εργαστήριο των Φώτη Κόντογλου και Α. Ξυγγόπουλου, μαζί με το Γιάννη Τσαρούχη.

3. Ο Νίκος Εγγονόπουλος είχε εργαστεί ως μεταφραστής σε τράπεζα και γραφέας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών!

 

Πίνακας του Εγγονόπουλου

4. Το 1938 για πρώτη φορά παρουσιάζει τα δείγματα της ζωγραφικής του στην Έκθεση Τέχνης της Νεοελληνικής Παραδόσεως και αποτελούσαν έργα που απεικόνιζαν παλαιά σπίτια της Δυτικής Μακεδονίας.

5. Επίσης την ίδια χρονιά, τον Ιούνιο του 1938 εκδίδεται η πρώτη του ποιητική  συλλογή με τίτλο Μην ομιλείτε εις τον οδηγό. Ωστόσο η ποιητική του συλλογή προκαλεί  έντονες αντιδράσεις και έλαβε διαστάσεις φιλολογικού σκανδάλου. Μερίδα των κριτικών τον ειρωνεύτηκε.

Μοναδικός του υπερασπιστής υπήρξε ο υπερρεαλιστής Ανδρέας Εμπειρίκος. Του έγραφε “Νικόλαε Εγγονόπουλε, σε αυτόν τον κόσμο δύο είναι τα μεγαλύτερα και πιο πολύτιμα στοιχεία, ο Έρωτας και το Σπαθί. Όλα τα άλλα έρχονται κατόπιν και τελευταίο από όλα η κριτική. Είσαι πραγματικά μεγάλος ποιητής, άσε λοιπόν οι άλλοι να λένε ότι θέλουν.”

Έτσι οι δύο τους από τότε δημιούργησαν μια ισχυρή φιλία. 

Από αριστερά: Ελύτης, Εμπειρίκος, Εγγονόπουλος

6.Το 1941 πολέμησε στο Αλβανικό μέτωπο και αιχμαλωτίσθηκε από τους Γερμανούς. Μεταφέρθηκε σε στρατόπεδο εργασίας από το οποίο δραπέτευσε και επέστρεψε στην Αθήνα με τα πόδια(!).

7.Το 1944 παρουσιάζει τον “Μπολιβάρ”, την κορυφαία

Πίνακας του Εγγονόπουλου που απεικονίζει τον Σιμόν Μπολιβάρ.

στιγμή της ποιήσής του. Για το ποίημα αυτό ο Εγγονόπουλος κυνηγήθηκε από τους Γερμανούς και βρήκε “καταφύγιο” στο σπίτι του Ανδρέα Εμπερίκου. Ο Νίκος Εγγονόπουλος έμεινε στο υπόγειο του Εμπειρίκου μέχρι που τέλειωσε ο πόλεμος.

8. Ο Νίκος Εγγονόπουλος είχε επιμεληθεί τα σκηνικά και τα κοστούμια για πολλές θεατρικές παραστάσεις. Κάποιες από αυτές είναι η παράσταση Ο κόσμος ανάποδα στο θέατρο Κοτοπούλη, η παράσταση της Ηλέκτρας του Σοφοκλή, επίσης, στο θέατρο Κοτοπούλη και η παράσταση Καποδίστριας στο Εθνικό.

9.Περνούσε σχεδόν όλη τη μέρα στο ατελιέ του. Ζωγράφιζε πάντα τρεις ώρες το πρωί και τρεις ώρες το απόγευμα. Κάθε πρωί ξυπνούσε στις 6 το πρωί γιατί προτιμούσε να ζωγραφίζει τις πρωινές ώρες γιατί είχε καλύτερο φως! Αν μια μέρα δεν έκανε έστω και μια πινελιά μελαγχολούσε.

 

 

“Ένας άνθρωπος που μοίραζε τη ζωή του ανάμεσα στις δύο τέχνες”

+1.Ο Νίκος Εγγονόπουλος αγαπούσε πάρα πολύ τα βιβλία. Όταν κάποιο βιβλίο του δεν του άρεσε, πήγαινε σε ένα πάρκο και το άφηνε πάνω σε ένα παγκάκι γιατί πίστευε ότι όλο και κάποιος θα βρεθεί να πάρει το βιβλίο και να το αγαπήσει!

Για όσους θέλουν να γνωρίσουν καλύτερα τον κόσμο του Νίκου Εγγονόπουλου μπορούν να επισκεφθούν την Εθνική Πινακοθήκη, τις Δημοτικές Πινακοθήκες Αθήνας, Ρόδου και Θεσσαλονίκης και το Μουσείο Θεάτρου όπου βρίσκονται τα έργα του.

 

Ύμνος δοξαστικός για τις γυναίκες π’ αγαπούμε

[…]είν’ οι γυναίκες π’ αγαπούμε σαν τα ρόδια
έρχονται και μας βρίσκουνε
τις νύχτες
όταν βρέχη
με τους μαστούς τους καταργούν τη μοναξιά μας
μέσ’ στα μαλλιά μας εισχωρούν βαθειά
και τα κοσμούνε
σα δάκρυα
σαν ακρογιάλια φωτεινά
σα ρόδια[.,.]

Σχόλια