ο ΠολέμαρχοςΟ Αύγουστος είναι εκείνος ο μήνας του χρόνου που παραδοσιακά οι Έλληνες πολίτες, ξεχνούν για λίγο ότι βρίσκονται -βιοτικά- ένα βήμα πριν την Βενεζουέλα και ζουν και αυτοί το δικό τους παραμύθι.
Ένα παραμύθι που το πλάθουν μόνοι τους:
- Eίτε το περνούν σε μια πολυτελή ξαπλώστρα της Μυκόνου (να βάλουμε ένα ποσό φυσιολογικό βρε αδερφέ για την μέση ξαπλώστρα της Μυκόνου, π.χ 100 ευρώ) με διαστημικά κοκτέιλ.
- Είτε την βγάζουν με ατομική καρεκλίτσα jumbo, κάτω από την σκιά ενός δένδρου, στην παραλία της Αγ. Ελένης (λίγο πιο πάνω από το εξωτικό Λουτράκι) πίνοντας ελληνικό ή φραπέ fiesta από το περίπτερο. Χωρίς παγάκια…
AYTOI ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΔΕΝ ΜΙΛΑΕΙ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΙΣ..
Όπως και να χει πάντως όλοι οι Έλληνες θα βρουν τον τρόπο να πάνε διακοπές αγαπητέ αναγνώστη. Είπα όλοι; Λάθος μου. Σχεδόν όλοι.
Γιατί κάπου εκεί έξω, σε ένα δυάρι στην Καλλιθέα, σε μια γκαρσονιέρα στο Μαρούσι, σε μια μονοκατοικία στου Ζωγράφου, θα βρίσκεται ένας γνωστός σου, ένας συνάδελφός σου, ένας συμφοιτητής σου, ένας δικός σου άνθρωπος, που δεν τα κατάφερε να είναι μαζί μας…
Κάθε καλοκαίρι όλοι μιλάμε για το πώς πέρασες στις διακοπές, πού πήγες, πού θα πας, πόσες μέρες θα φύγεις τον Αύγουστο κτλ, όμως ποτέ κανείς δεν μίλησε για αυτούς που μένουν πίσω, τους ανθρώπους της διπλανής πόρτας, τους πραγματικούς survivors, τους αθέατους ήρωες της καρδιάς μας!
Αυτούς που δεν θα πάνε διακοπές και θα φυλάνε την Αθήνα μας, τον δήμο μας, τη γειτονιά μας!
ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ;
Όπως έγραψα και πιο πάνω είναι απλοί καθημερινοί άνθρωποι της διπλανής πόρτας:
Ο Τάκης, που η επιχείρηση στην οποία δουλεύει δεν θα κλείσει καθόλου μέσα στον Αύγουστο και επειδή έπιασε δουλειά τον Μάιο δεν δικαιούται άδεια (άσε τις μ@λ@κίες που λέει το ΚΚΕ).
Η Σοφία, που είχε κανονίσει με το γκομενάκι διακοπές (τα είχε προπληρώσει όλα, τα είχε σχεδιάσει όλα τέλεια…) και τελικά δεν πήγαν γιατί τον έπιασε με την καλύτερη της φίλη (το συγκεκριμένο παράδειγμα είναι προϊόν μυθοπλασίας και οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική)…
Ο Ανέστης, που από τον Μάρτιο είχε κανονίσει διακοπές με τον κολλητό του, o οποίος 2 μέρες πριν το ταξίδι του ανακοίνωσε πως έχασε όλα τα λεφτά του στο στοίχημα.
Το Μαράκι, που η μάνα της νοσηλεύεται στο νοσοκομείο και πρέπει να κάτσει μαζί της να την προσέχει.
Ο Θάνος, που ένα μήνα πριν φύγει διακοπές του χάλασε το αμάξι και αναγκάστηκε να ξοδέψει όλα του τα χρήματα για να το φτιάξει.
Η Δήμητρα, που η εταιρεία της, της έδωσε καλοκαιρινή άδεια τον Μάιο, γιατί είναι η πιο καινούρια στη δουλειά και οι παλιοί έχουν πλεονέκτημα.
Τα παραδείγματα δεν έχουν τελειωμό. Δυστυχώς μπορεί να σκάσει ανά πάσα στιγμή ο οποιοσδήποτε π#υστης λόγος και να μην φύγεις από την Αθήνα τον Αύγουστο.
ΚΑΙ ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ;
Πίστεψε με αγαπητέ αναγνώστη για το τι μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος στην Αθήνα τον συγκεκριμένο μήνα έχουμε εναλλακτικές για όλα τα γούστα:
α) Μπορεί να κάτσει σπίτι του και να λιώσει στο κρεβάτι βλέποντας σειρές και ταινίες. Το La Casa de Papel ας πούμε.
β) Μπορεί να πάρει μια φωτογραφική και να αρχίσει να τραβάει φωτογραφίες σε πάρκα, γειτονιές, βουνά κτλ. Η καλύτερη περίοδος για τέτοια φάση καθώς η πόλη είναι άδεια και δεν σε βλέπει πολύς κόσμος να γελάει με τις καλλιτεχνικές σου ανησυχίες.
γ) Μπορεί να πηγαίνει γυμναστήριο, σινεμά, καφέδες με τον συνάδελφο ”φρουρό” (που ξέμεινε Αθήνα) του επόμενου οικοδομικού τετραγώνου. Είναι μια περίοδος μάλιστα που επειδή οι καφετέριες βαράνε μύγες οι σερβιτόρες σε βλέπουν με διαφορετικό μάτι.
δ) Μπορεί να διαβάζει βιβλία με καφεδάκι αραχτός στα μπαλκόνια…
Η αλήθεια είναι πως σίγουρα κάτι από όλα αυτά θα τύχει να κάνει μέσα στην μέρα αν προλαβαίνει…
Γιατί μπορεί να φαντάζει ”μόνος στην άγρια δύση” όμως μην ξεχνάμε πως είναι ο φύλακας της Αθήνας (όπως αναφέρουμε και στον τίτλο του άρθρου).
Οι υποχρεώσεις είναι τεράστιες!
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ:
Δύο-τρεις μέρες πριν μπει ο Αύγουστος και ενώ εσύ είσαι έτοιμος να φας το μεσημεριανό, η μάνα σου, δείχνει ΞΑΦΝΙΚΑ πολύ στοργική (για μεσημεριανό) μαζί σου.
– Χρήστο μου να σου φέρω ένα κουτάλι για την σαλάτα; Θα σου φτάσει το ψωμί; Τις πατάτες τις έκανα τραγανιστές όπως σου αρέσουν!
Μην τσιμπάτε όμως παιδιά! Θέλει για αυτό το διβδόμαδο που θα λείπει να της ποτίζεις τις γλάστρες.
(Κάπου εδώ θα ήθελα να προσθέσω πως τέτοιο πρόβλημα δεν αντιμετωπίζω πλέον, καθώς και τις 2 φορές που με άφησε η μάνα μου να τις ποτίζω τις γλάστρες, αυτές οριακά δεν κάηκαν… Και κάπως έτσι έβαλε αυτόματο πότισμα και ζήσαμε εμείς καλά και οι γλάστρες καλύτερα).
Με το που θα απαντήσεις ναι ξεκινάει το φαινόμενο της πεταλούδας…
Χτυπάει το κουδούνι και είναι η από πάνω η όμορφη της πολυκατοικίας.
–Χρήστοοο μουυυυ, μήπως μπορείς επειδή θα φύγω την άλλη βδομάδα να έχεις τον νου σου στις τέντες μου, όταν θα έχει αέρα να τις ανεβάζεις μην σπάσουν; Γιατί έχω δώσει τις κουρτίνες μου για καθάρισμα και δεν μπορώ να τις ανεβάζωωωωωω. Και από εμένα όταν γυρίσω ό τι θέλεις…
Αυτό το όλο νόημα ό τι θέλεις θα σε κάνει να πεις ναι, παρόλο που όταν φυσάει δεν ανεβάζεις ούτε τις δικές σου τέντες…
Στα καπάκια χτυπά το τηλέφωνο. Μια φίλη σου που σε είχε ξεχάσει εδώ και 6 μήνες, θα σε πάρει να δει τι κάνεις, θα σου προτείνει να πάτε για καφέ στον οποίο και θα σε παρακαλέσει να της κρατήσεις τον σκύλο 2 βδομάδες, γιατί δεν θέλει να τον αφήσει σε pet shop…
Ο κολλητός σου θα σε βάλει να προσέχεις τα καναρίνια του όσο θα λείπει.
Η θεία σου θα σου αφήσει τα κλειδιά της μονοκατοικίας της, σε περίπτωση που χτυπήσει ο συναγερμός (λόγω κάποιας γάτας) να πας να τον κλείσεις.
Ο Πατέρας σου θα σε παίρνει τηλέφωνα να πηγαίνεις να τους παίζεις στοίχημα, γιατί το Προπατζίδικο στο χωριό είναι 50km μακριά.
Θα βάζεις πλυντήρια μόνος σου.
Θα απλώνεις μόνος σου.
Θα σιδερώνεις μόνος σου.
Θα μαγειρεύεις μόνος σου.
Θα τραβάς το καζανάκι μόνος σου.
ΘΑ ΠΛΕΝΕΙΣ ΤΑ ΠΙΑΤΑ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ!
Τι έλεγες; Μου θες και καφεδάκια στην ερημική Αθήνα;
EΠΙΛΟΓΟΣ
Όπως κατάλαβες αγαπητέ αναγνώστη το μόνος στο σπίτι, στην γειτονιά σου, στην Αθήνα (και σε οποιαδήποτε άλλη πόλη) δεν είναι εύκολο πράμα. Το μπούλινγκ που ασκούμε δε, στους άτυχους συνανθρώπους μας με τα ποστ και τα στόρις από τις διακοπάρες μας, είναι μια εξίσου δύσκολη κατάσταση που θα την συζητήσουμε όμως σε άλλο άρθρο. Η όλη φάση έχει πολλά αρνητικά αλλά και κάποια θετικά.
π.χ: Δεν θα στην πει ποτέ κανένας για τον θερμοσίφωνα!
Να περνάτε καλά και να προσέχετε… Keep Good!