Δαυίδ ΧατζηκωστήςΤο παγκόσμιο κύπελλο της Ρωσίας πλησιάζει σε λίγες, μέρες. Για αυτό θα μιλήσουμε για ποδόσφαιρο με τη σελίδα που αφηγείται τις πιο όμορφες και κρυμμένες Ιστορίες του αθλήματος, το El Sombrero.
Στην εποχή που ζούμε, η πικρή αλήθεια είναι ότι η μερική οπαδοποίηση που έχουμε λίγο πολύ υποστεί σε συνδυασμό με την πλέον εμπορική διάσταση του αθλητισμού. Μας έχει οδηγήσει ασυναίσθητα να θεωρούμε τα αθλητικά γεγονότα ως κάτι ξέχωρο σε σχέση με τον πολιτισμό.
Κάπου εκεί έρχεται το παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου, ένα τουρνουά που αν το σκεφτεί κανείς φέρνει όλη την υφήλιο κοντά, βλέπουμε τον πολιτισμό της διοργανώτριας και των φιλοξενούμενων χωρών.
Προσωπικά δεν θα ξεχάσω ποτέ, τις Βουβουζέλες στην Νότια Αφρική, την Σάμπα στην Βραζιλία ή ακόμα ακόμα τους πεντακάθαρους Ιάπωνες που μάζευαν τα σκουπίδια μετά το πέρας των αγώνων.
Κάθε μουντιάλ χαρακτηρίζεται πάνω από όλα μέσα από τις ιστορικές μάχες, όμορφα παιχνίδια, την μαγεία που προσφέρουν οι ποδοσφαιριστές και το μόνο σίγουρο είναι ότι όλοι μας έχουμε κάποια ιδιαίτερη ανάμνηση από κάποια διοργάνωση.
Οι ιστορίες αυτές γίνονται, ακόμα πιο όμορφες όταν μας τις αφηγούνται άνθρωποι που λατρεύουν το άθλημα και μας το μεταφέρουν με τον ενθουσιασμό ενός μικρού παιδιού κρατώντας όμως εκείνα τα στοιχεία που θα κάνουν τον οποιονδήποτε να συγκινηθεί, ανεξαρτήτως ηλικίας.
Για αυτό πάντα όταν καταλήγουμε να μιλάμε για ποδοσφαιρικές ιστορίες, μου έρχεται η σελίδα El Sombrero, που μας έκανε την τιμή και μας έδωσε μια συνέντευξη.
Πες μας λίγα πράγματα για σένα, πως αποφάσισες να φτιάξεις την σελίδα σου με όλες αυτές τις ιστορίες;
To El Sombrero είναι ένα ποδοσφαιρικό blog που δημιουργήθηκε το καλοκαίρι του 2008 από 4 φίλους, που για αρχή το μόνο που ήθελαν ήταν να γράψουν για το ποδόσφαιρο και να μοιραστούν τον καημό τους για την αγαπημένη τους ομάδα (ο καθένας διαφορετική).
Τι συναισθήματα νιώθεις όταν κοινοποιείς μια ιστορία;
Μια ηθική ικανοποίηση, καθώς η ανταπόκριση του κόσμου μέχρι σήμερα δείχνει ότι υπάρχουν εκεί έξω αρκετοί Έλληνες που βλέπουν το παιχνίδι (γιατί ουσιαστικά πίσω απ’ όλα τα εκατομμύρια, τους χορηγούς και τις διαφημίσεις, ένα παιχνίδι παραμένει, που 22 μαντράχαλοι κυνηγάνε μια μπάλα, όμορφο στα επίπεδα κάθε άλλης Τέχνης, θεαματικό, αγχωτικό αλλά πάντα παιχνίδι) λίγο διαφορετικά απ’ ότι η πλειοψηφία που ασχολείται ενεργά με το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Πως εμπνεύστηκες αυτό το όνομα, για το blog σας;
Από την κοινή αγάπη μας για το λατινοαμερικάνικο ποδόσφαιρο προήλθε ουσιαστικά και το όνομα της σελίδας, αφού θέλαμε να είναι μια λέξη προερχόμενη από εκείνο το μέρος του πλανήτη που λατρεύουν το παιχνίδι όσο κανένας άλλος.
Πάντα το είχα απορία, όλο αυτόν τον όγκο των ιστοριών τον διαχειρίζεται ένα άτομο ή είσαστε κάποια κρυφή σέχτα των φίλων του ποδοσφαίρου;
Όπως ανέφερα αρχικά ξεκινήσαμε 4 άτομα. Με την πάροδο των χρόνων κάποιοι από τους συντάκτες αποχώρησαν, κάποιοι νέοι ήρθαν στη θέση τους, μπήκαν στη ζωή μας για τα καλά τα social media, το ύφος και η θεματολογία του blog άλλαξαν λίγο με περισσότερη έμφαση στο ξένο ποδόσφαιρο και λιγότερη ενασχόληση με το ελληνικό πρωτάθλημα και το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπετε σήμερα.
Αυτή τη στιγμή στη σελίδα υπάρχουν 5 συντάκτες, που ζούνε σε διαφορετικά μέρη (κάποιοι εξ αυτών και εκτός Ελλάδας). Αυτό σε συνδυασμό με τα διαφορετικά γούστα και ενδιαφέροντα του καθενός βοηθάνε στο να υπάρχει μια ποικιλία στα θέματα και στο στυλ γραφής
Οι ιστορίες σας βασίζονται σε δικές σας αναμνήσεις; Ή προτιμάτε να εμβαθύνετε ερευνητικά σε διάφορα μάτς – ποδοσφαιριστές;
Παρ’όλο που όλοι συμφωνούμε σε κάποιες γενικές αρχές και ιδέες σχετικά με το πώς αντιμετωπίζουμε το παιχνίδι, στην τελική ο καθένας βλέπει το ποδόσφαιρο και τις όποιες ιστορίες του με τη δική του οπτική ματιά και το σχολιάζει και καταγράφει ανάλογα.
Μιας και έρχεται μουντιάλ, ποια ιστορία παλαιότερου τουρνουά σας έχει σημαδέψει περισσότερο;
Όλα τα Μουντιάλ κρύβουν μερικές αξιοσημείωτες ιστορίες, άλλες ρομαντικές κι άλλες τραγικές. Μιας και τα τελευταία Μουντιάλ τα έχουμε ζήσει οι περισσότεροι και τα γνωρίζουμε αρκετά, αν έπρεπε να ξεχωρίσουμε κάποιο από τα παλιά, της… «ασπρόμαυρης εποχής», αυτό θα ήταν του 1950. Εκεί που το αουτσάιντερ Ουρουγουάη έκανε μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στην ιστορία, κερδίζοντας τη Βραζιλία μέσα στην έδρα της, μπροστά σε 200.000 ανθρώπους, χάρη στον ηγέτη της, Ομπντούλιο Βαρέλα, έναν από τους σπουδαιότερους αρχηγούς στην ιστορία του παιχνιδιού.
Ποιος ποδοσφαιριστής θεωρείς ότι έχει τις περισσότερες ιστορίες;
Όλοι οι μεγάλοι παίκτες του παρελθόντος έχουν αρκετές ιστορίες, αν έχεις διάθεση και χρόνο για να τις ψάξεις. Για παράδειγμα, στο Σομπρέρο υπάρχουν αυτή τη στιγμή τουλάχιστον 5-10 διαφορετικές ιστορίες για τους Μαραντόνα, Πελέ και Κρόιφ και παρόλα αυτά κάθε λίγο και λιγάκι πέφτουμε πάνω σε νέες που δεν γνωρίζαμε και που πρέπει κάποια στιγμή να γραφτούν.
Τι θα ήθελες να αλλάξεις στο μοντέρνο ποδόσφαιρο;
Πάρα πολλά, τόσα που χρειάζεται ένα ολόκληρη βιβλίο για να καταγραφούν. Όπως ακριβώς και στην υπόλοιπη ζωή όμως, ας αρχίσουμε από τα πολύ μικρά, πιο απλά και προσιτά και ένα απ’ αυτά, για εμάς τουλάχιστον, είναι το πώς το αντιμετωπίζουμε εμείς, ως θεατές και τηλεθεατές.