Χρήστος ΦερούσηςΩς χρήστης των Greeklish στις διαδικτυακές μου συνομιλίες, έχω ακούσει ουκ ολίγες φορές, φράσεις όπως «Τα Greeklish σκοτώνουν τα Ελληνικά.», «Έλληνας δεν είσαι; Γιατί δεν γράφεις Ελληνικά;» και «Αν γράφαμε όλοι με Greeklish, θα χάναμε την γλώσσα μας.».
Και αυτό που πάντα με εντυπωσίαζε σε αυτούς τους ανθρώπους, είναι η πραγματικά, σχεδόν αστεία, παντελής αδυναμία τους, να καταλάβουν ότι όντως, τόση ώρα, γράφω ΕΛΛΗΝΙΚΑ.
Θα πρέπει να διαχωρίσουμε την γλώσσα από το αλφάβητο.
Το αλφάβητο, δεν είναι τίποτα άλλο, παρά ένα σύστημα συμβόλων.
Ένα σύστημα συμβόλων, που έχουμε υιοθετήσει για να μεταφράζουμε τον προφορικό μας λόγο, που ήρθε άλλωστε πρώτος, σε γραπτό.
Ας δούμε κάτι:
;ςεβαλάτακ
Το μόνο που έκανα, ήταν να αλλάξω την σειρά των συμβόλων. Και όχι ιδιαίτερα πολύ, απλά έγραψα την λέξη «κατάλαβες;» ανάποδα, σαν από καθρέφτη. Ακόμα κι έτσι όμως, είσαι σε θέση να καταλάβεις, με λίγη παρατηρητικότητα, τι διαβάζεις.
Κι εφόσον καταλαβαίνεις τι διαβάζεις, ο σκοπός έχει επιτευχθεί. Θα μπορούσε να είχε επιλεχθεί κάποιο πιο εύκολο μέσο; Σίγουρα. Αλλά ο σκοπός της γλώσσας, είναι να μεταφέρει ένα μήνυμα από έναν πομπό σε έναν δέκτη. Και το κατάφερε.
Θα μπορούσα να γράψω όλο το «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται» του Καζαντζάκη με αυτό τον τρόπο. Θα έπαιρνε σίγουρα αχρείαστα πολύ χρόνο, και θα έπαιρνε σίγουρα αχρείαστα πολύ χρόνο σε κάποιον για να το διαβάσει.
Το νόημα όμως, η ιστορία, η πλοκή, οι γλαφυρές περιγραφές και οι ζωντανοί χαρακτήρες, θα μεταφράζονταν τέλεια, ακόμα κι αν χρειαζόταν να το διαβάζεις μπροστά σε έναν καθρέφτη.
Και αυτό τελικά δεν είναι το ζητούμενο; Η γλώσσα μας είναι η ιστορία μας. Η γλώσσα μας είναι ο πολιτισμός μας. Το αλφάβητο όμως, ΔΕΝ είναι η γλώσσα μας.
Το αλφάβητο είναι γραμμές.
Όταν λοιπόν, εγώ επιλέγω να γράφω με Greeklish, το μόνο που κάνω είναι να χρησιμοποιώ ένα διαφορετικό, αλλά πανομοιότυπο, σύστημα συμβόλων, για να μεταφέρω το μήνυμά μου. Η ΓΛΩΣΣΑ που μιλάω, είναι τα Ελληνικά, ακόμα κι αν το αλφάβητο δεν είναι ελληνικό.
Γιατί να επιλέξεις όμως να χρησιμοποιήσεις κάποιο άλλο αλφάβητο;
Γιατί έτσι γουστάρω, θα μπορούσε να είναι μια πλήρως αποδεκτή απάντηση.
Εφόσον καταλαβαίνεις αυτό που θέλω να σου πω, πόση σημασία έχει τελικά το πώς επιλέγω να στο πω;
Εν κατακλείδι. Μπορούμε επιτέλους να σταματήσουμε την γκρίνια για τα Greeklish. Μπορεί να μην σου αρέσουν αισθητικά. Δικαίωμά σου. Όπως είναι επίσης δικαίωμά μου, να γράφω με όποιον τρόπο θέλω. Στην τελική, αν σε ενοχλεί τόσο, αν ακόμα πιστεύεις ότι ευθύνομαι για τον θάνατο της Ελληνικής γλώσσας, μπορείς πολύ απλά να μην μου μιλάς.
Katalaves?