Ραφαέλα ΧαμπίπηΓια 4 βραδιές, μας ήρθε από την Πάτρα, η πετυχημένη παράσταση Equus του Πήτερ Σάφερ, στο θέατρο Αλκμήνη.
Ο νεαρός Άλαν βρίσκεται σε εγκλεισμό και υπό ψυχιατρική παρακολούθηση. Έχει διαπράξει μία αισχρή πράξη. Έχει τυφλώσει έξι άλογα, στο στάβλο όπου δούλευε! Μα γιατί; Όλοι αδυνατούν να κατανοήσουν, τι μπορεί να οδηγήσει κάποιον να πράξει με με έναν τόσο απάνθρωπο τρόπο. Ακόμα και ο γιατρός που τον έχει αναλάβει.
Ο Μάρτιν, είναι ψυχίατρος ανικανοποίητος από όσα του προσέφερε η ζωή τις πολλές δεκαετίες που χωρίς ουσία (για τον ίδιο) έχει διανύσει. Είναι εγκλωβισμένος σε ένα γάμο χωρίς αγάπη, σε μία καθημερινότητα γεμάρη ρουτίνα και σε μία καριέρα που ενώ για άλλους είναι πετυχημένη, δε του δίνει την εσωτερική ικανοποίηση και την καταξίωση. Βέβαια τα έκανε όλα σωστά; Σωστά;
Η συνάντηση τους θα είναι καθοριστική.
Ο ένας θα δει κάτι στον άλλο και αυτό θα τους πονέσει αμφότερους. Το θέμα της θρησκείας αλλά και του έρωτα δεν αργεί να εμφανιστεί και να προκαλέσει. Κατά πόσο συνδέονται; Και πόσο επηρρεάζουν τις μικρές, ευαίσθητες ανθρώπινες ψυχές; Ανάμεσα σε μία θρήσκα μητέρα και έναν άθεο πατέρα, τι επιλέγει ο Άλαν; Και τι συμβαίνει όταν το καμπανάκι της εφηβείας του ξυπνά ορμές που δε μπορεί να ελέγξει;
Ο Μάρτιν θα τον βοηθήσει να ανακαλέσει μία παιδική ανάμνηση που θα αποτελέσει τομή στις φαινομενικά αντικρουόμενες έννοιες “πάθους” και “λατρειάς”, οι οποίες “τύφλωσαν” τον Άλαν και τον οδήγησαν σε μία κατάσταση μανίας και φανατισμού. Ένα κατά τα άλλα ασήμαντο γεγονός μία ξέγνοιαστη μέρα στην παραλία, σημαδεύει τον Άλαν χωρίς ο ίδιος να το γνωρίζει.
Την ίδια στιγμή ο Μάρτιν παλεύει με το παράλογο και ανεξήγητο. Με τον εαυτό του.
Η φαινομενικά άνετη ζωή δεν τον γλιτώνει από τους εφιάλτες και τα κρυφά πάθη. Όλα όσα καταπιέζει, τον επισκέπτονται τη νύχτα γεμίζοντας τον τύψεις την ημέρα. Είναι ποτέ δυνατόν να φτάσει στον αντίποδα; Ρόλος του δεν είναι παρά να γιατρέψει τον Άλαν. Να τον σώσει; Από τι όμως; Από το πάθος το οποίο εκείνος έχει στερηθεί; Είναι δυνατόν ο υγιής να θελήσει, έστω και για μια στιγμή, να βρεθεί στη θέση του αρρώστου;
Μία διαρκής αντιδραστική ταραχή καταβάλει τον Άλαν μπροστά στα μάτια του ήρεμου εξωτερικά και ανήσυχου εσωτερικά, Μάρτιν. Είναι η νιότη που εκείνος πια έχει χάσει, αυτό που βλέπει στον ασθενή του, καθώς ο ίδιος προχωρά στο γήρας; Ή η τόλμη και το πάθος που ο ίδιος δεν τόλμησε να αγκαλιάσει ποτέ;
Σε μία εποχή που όλα είναι αμφισβητούμενα, τα ιδανικά διακυβευόμενα και οι απαιτήσεις πολλές, όλοι επιζητούν, το νόημα, την ουσία.
Τί είναι όμως το νόημα; Αυτό που θα μας ανυψώσει; Είναι επίγειο ή επουράνιο; Είναι μέσα μας, ή στους άλλους; Κι αν ότι αγαπάμε, το καταστρέφουμε και το σκλαβώνουμε από τον εγωισμό; Έχουμε την ανάγκη να λατρέψουμε ή να λατρευτούμε; Ίσως μία οργανωμένη κοινωνία με ορθολογισμό και νομιμότητα να μη μπορέσει να μας προσφέρει την πολυπόθητη πληρότητα.
Κι αν ο Άλαν γιατρευτεί, πόσο καλύτερη θα είναι η μετέπειτα “φυσιολογική” ζωή του; Τόσο ήσυχη και προκαθορισμένη, όσο και του Μάρτιν;
Equus σημαίνει ίππος. Για τον Άλαν ο Equus ήταν το αντικείμενο που έδωσε ουσία στην ύπαρξη. Αξίζει να βιώσει ο καθένας μας μία εμπειρία με έναν αντίστοιχο για εμάς equus; Ή μήπως η ύπαρξη είναι αρκετή από μόνη της;