Τελικά εκεί έξω υπάρχει αγάπη;

Υπάρχει αγάπη; Eνα ερώτημα που έχει απασχολήσει γενιές και γενιές… 

Όλοι αναζητάμε το τέλειο, αλλά τελικά πνιγόμαστε σε μια κουταλιά νερό και χάνουμε την ουσία των πραγμάτων. Συνέχεια ακούω από γνωστούς και φίλους να υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει αγάπη. Και αν τη βρεις θα σου πουν ότι δεν θα κρατήσει για πολύ. Έχω κάτσει πολλές φορές και έχω σκεφτεί τελικά τι ψάχνουμε στη ζωή μας; Τι είναι αυτό που τελικά θέλουμε από τον απέναντι μας; Είναι αγάπη; Είναι κτητικότητα; Είναι κάτι αληθινό; Ή μήπως ψάχνουμε απλώς κάποιον για να συμβιβαστούμε;

Συμφωνα με τον Ρίλκε δεν υπάρχει στον κόσμο μεγαλύτερη δύναμη από τον έρωτα. Όταν τον διαθέτει κάποιος μέσα του, όταν απλά και μόνο τον διαθέτει- ακόμη και αν δεν ξέρει να τον χρησιμοποιεί- θα μπορέσει να επιδράσει και να ακτινοβολήσει. Μάλιστα, θα τον βοηθήσει να βγει από το καβούκι του και να προχωρήσει. Γι’ αυτό και μόνο δεν πρέπει κανείς να χάνει την πίστη του.

Θα πρέπει να πάρουμε τον έρωτα στα σοβαρά. Να τον αντέξουμε και να τον μάθουμε όπως μαθαίνουμε ένα επάγγελμα.

Οι άνθρωποι έχουν παρεξηγήσει, όπως και τόσα άλλα πράγματα, την θέση του έρωτα στη ζωή. Έκαναν τον έρωτα παιχνίδι και διασκέδαση, πιστεύοντας ότι τα παιχνίδια και οι διασκεδάσεις προσφέρουν μεγαλύτερη ευχαρίστηση από την δουλειά.

“You are the song within the wind
The glow around the moon
The silver lining of each cloud
The brightness of the sun
The sweet smell of spring”

Τίποτα δεν μας δίνει μεγαλύτερη ευχαρίστηση από τη δουλειά. Και ο έρωτας, επειδή είναι η πιο ακραία μορφή χαράς και ευτυχίας, δεν μπορεί παρά να αποτελεί δουλειά και μάλιστα δουλειά με μόχθο. Διότι όποιος άνθρωπος εγκαταλείπει τον εαυτό του, δεν είναι τίποτε πια. Όταν δε δυο άνθρωποι παραιτούνται και οι δυο παραιτούνται από τους εαυτούς τους για να πλησιάσουν ο ένας τον άλλον. Τότε, είναι η στιγμή που θα χάσουν τη γη κάτω από τα πόδια τους γιατί τότε θα πλησιάσουν ο ένας τον άλλον και η συνύπαρξη τους θα μετατραπεί σε μια ατέρμονη πτώση.

“Don’t waste your love on somebody, who doesn’t value it.”
~William Shakespeare, Romeo and Juliet

Όποιος αγαπά, λοιπόν, πρέπει να προσπαθεί να φέρεται σαν να έχει να φέρει εις πέρας ένα πολύ σπουδαίο καθήκον. Πρέπει να περνά πολλή ώρα μοναχός. Να εμβαθύνει στον εαυτό του, να συγκεντρώνεται και να συγκρατείται. Πρέπει να το επεξεργάζεται και να το δουλεύει εις βάθος. Και εμείς πάντα θα νιώθουμε τα σφυρικοπήματα των εργαλείων του. Αυτά τα εργαλεία, που χειρίζεται ανηλεώς σύμφωνα με τους κανόνες της τέχνης του έρωτα.

“There is only one happiness in this life, to love and be loved.”

Πηγή: Η σοφία του Ρίλκε, Ulrich Baer