Γωγώ Νταλλή10 πράγματα που πρέπει να ξέρεις, για τον αιρετικό auteur του σινεμά, που φοβάται τα πάντα εκτός από το να κάνει ταινίες.
1Γεννήθηκε στην Κοπεγχάγη στις 30 Απριλίου 1956 και σπούδασε Κινηματογράφο στην Εθνική Σχολή Κινηματογράφου της Δανίας, όπου και υιοθέτησε το αριστοκρατικό «Φον» στο όνομα του.
2Μεγάλωσε σε μια οικογένεια που στερούνταν συναισθημάτων, θρησκείας και της όποιας ευχαρίστησης, όπως έχει δηλώσει. Οι γονείς του φρόντιζαν να του δίνουν απόλυτη ελευθερία κινήσεων γεγονός που του δημιούργησε μια ανάγκη για απαγόρευση.
«Έπρεπε να πιέζω εγώ τον εαυτό μου να ασχοληθώ με τα διαβάσματα ή ακόμη και να πηγαίνω καθημερινά στο σχολείο, γιατί κανένας από τους γονείς μου δεν ήταν διατεθειμένος να μου υποδείξει τι ήταν σωστό και τι όχι.»
3Το όνομα του έγινε ευρέως γνωστό όταν σκηνοθέτησε ένα ντοκιμαντέρ, το οποίο περιέγραφε τη γοητεία που άσκησε ο ναζισμός στην πατρίδα του, προκαλώντας σοβαρές αντιδράσεις για τη φιλοναζιστική του προσέγγιση.
4Έχει αυτοχαρακτηριστεί ως ο «σημαντικότερος σκηνοθέτης στον κόσμο». Εξεζητημένη αλλά προβλέψιμη δήλωση για έναν αλαζονικό προβοκάτορα σαν τον Τρίερ.
5Το 1995, με αφορμή τα 100 χρόνια κινηματογράφου, έγραψε με τον Τόμας Βίτεμπεργκ μια διακήρυξη με κανόνες κινηματογράφησης την οποία συνυπέγραψαν δέκα δανοί σκηνοθέτες.
Το «Δόγμα 95», όπως ονομάστηκε είναι ένα πρωτοποριακό κινηματογραφικό κίνημα που βασίζεται στη μινιμαλιστική προσέγγιση των ταινιών και στόχος του είναι η επιστροφή στην απλότητα και στον «επαγγελματικό ερασιτεχνισμό» ενάντια στις μεγάλες παραγωγές που δίνουν έναν προσποιητό ρεαλισμό στο σινεμά. Ωστόσο, ο σκηνοθέτης του Nymphomaniac αυτοαναιρέθηκε πολλές φορές, καθώς κάθε ταινία του είναι και μια διαφορετική εμπειρία, που κάθε φορά ακολουθεί άλλους κανόνες.
6Η ταινία-σταθμός στην καριέρα του είναι «Το στοιχείο του εγκλήματος», ένα άψογο μεταμοντέρνο φιλμ νουάρ, για την ιστορία ενός ντετέκτιβ που ακολουθεί τις παράδοξες μεθόδους ενός εγχειριδίου εγκληματολογίας για να εξιχνιάσει μια υπόθεση δολοφονιών με απρόβλεπτες συνέπειες.
7Έχει κερδίσει το Χρυσό Φοίνικα για την ταινία «Χορεύοντας στο Σκοτάδι», με την υπέροχη Bjork και πολλές διακρίσεις και βραβεία στο Φεστιβάλ των Καννών, και όχι μόνο. Στον αντίποδα, έχει λογοκριθεί για τον «Αντίχριστο» και το «Nymphomaniac».
Το χειρότερο πράγμα που θα μπορούσε να μου συμβεί είναι να ενθουσιαστώ με κάτι νέο. Εγώ νιώθω σαν εξερευνητής σ’ ένα νησί που ναυάγησα και κάποιος μου είπε να προχωράω σταθερά προς τα ανατολικά. Δεν θέλω, δεν με παίρνει να κάνω στροφές προς τη δύση…
8Οι ταινίες του διακατέχονται από αλληγορικό πνεύμα, βία και ωμή ειλικρίνεια. Ωστόσο, οι υπαρξιακές ανησυχίες με σημεία αναφοράς τους προσωπικούς του δαίμονες, όπως η κατάθλιψη, και η βαθύτερη σχέση του με τη θρησκεία αν και μεταφράζονται με σκληρές γραμμές, αποκαλύπτουν τις αθέατες εύθραυστες πτυχές της αιρετικής καλλιτεχνικής του προσωπικότητας.
Αν δεν έχει δει το Nympomaniac εδώ σου έχουμε το λόγο που πρέπει να το κάνεις!
9Κατά καιρούς υποφέρει από κατάθλιψη και διάφορες φοβίες όπως η αεροφοβία ενώ ποτέ δεν έκρυψε το πρόβλημα του με τον αλκοολισμό. Παράξενος, δύστροπος, κυνικός δεν φοβάται να προσβάλλει, να φωνάξει ή να φέρει σε δύσκολη θέση ηθοποιούς, δημοσιογράφους, αλλά και το ίδιο το κοινό.
Δεν είναι λίγοι οι ηθοποιοί που έχουν εγκαταλείψει το γύρισμα, όπως ο Τζον Ράιλι στο «Dogville», ή που έχουν εκφράσει τη δυσαρέσκεια τους δημόσια για αυτόν, όπως η Bjork, που αποθεώθηκε με την ερμηνεία της στο «Χορεύοντας το Σκοτάδι».
10Φέτος, επιστρέφει στο Φεστιβάλ των Καννών με την νέα ταινία του «The House that Jack Built», επτά χρόνια μετά τον εξορισμό του από την Κρουαζέτ λόγω των δηλώσεων συμπάθειας του για τον Χίτλερ στη συνέντευξη τύπου του «Melancholia». Πολλοί υποστήριξαν ότι αστειευόταν με το γνωστό νοσηρό του χιούμορ. Με τον Λαρς Φον Τρίερ, όμως, ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις.
«Το να προκαλέσεις θεωρώ ότι είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο, δεν αποτελεί όμως τη βάση για να κάνεις σημαντική τέχνη και δεν αφορά τη δική μου δουλειά. Αν προκαλώ κάποιον, άλλωστε, αυτός είναι μόνο ο εαυτός μου. Κηρύττω διαρκώς τον πόλεμο σ’ εμένα τον ίδιο, στον τρόπο με τον οποίο μεγάλωσα, στις προσωπικές μου αξίες. Και επιτίθεμαι σθεναρά στη φιλοσοφία με την οποία με ανέθρεψαν.»