Κωνσταντίνα ΚαντζιούΗ Μαρία Βρυσανάκη αποτελεί το καινούριο αίμα στο χώρο της φανταστικής λογοτεχνίας και δε θα μπορούσαμε να μη γράψουμε για αυτό.
Το βιβλίο της, Θεοί και Δαίμονες, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λυκόφως, έχω ήδη αρχίσει να το διαβάζω. Εσύ;
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα: Η Μαρία Βρυσανάκη γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης, όπου κατοικεί μόνιμα, εργάζεται και σπουδάζει κοινωνική λειτουργός. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια δημιουργικής γραφής και τον περισσότερό της χρόνο τον αφιερώνει στη λογοτεχνία -είτε γράφοντας είτε διαβάζοντας- και τον αγαπημένο της σκύλο. Απολαμβάνει να εξερευνά τη φύση και να πηγαίνει εκδρομές. Προτού ανακαλύψει την αγάπη της για τη συγγραφή, τα σκίτσα και τα παζλ ήταν η αγαπημένη της ασχολία.
Περίληψη του βιβλίου “Θεοί και Δαίμονες”: Η Μέγκαν Φορμπς γεννήθηκε για να πεθάνει.
Γιατί… όταν τολμάς να παίζεις με τον Θεό,
πρέπει να ξέρεις να χάνεις. Η Μέγκαν Φορμπς εκπαιδεύεται στην Ακαδημία να μισεί, όπως όλοι οι Ρεμόρ, τους ανθρώπους και, εάν χρειαστεί, να θυσιαστεί στον επόμενο πόλεμο εναντίον τους, προκειμένου να κερδίσουν την εξουσία οι Λερόιλ. Η μοίρα των Ρεμόρ είναι προδιαγεγραμμένη: Οφείλουν να ορκίζονται πίστη στην ανώτερη φυλή και να πολεμούν για εκείνη, με αντάλλαγμα οι Λερόιλ να διαιωνίζουν το είδος τους. Η Μέγκαν επαναστατεί. Αψηφώντας έναν από τους σημαντικότερους νόμους των Λερόιλ, ερωτεύεται έναν Ρεμόρ με κίνδυνο να καταλήξει στη φυλακή, την ώρα που σχεδιάζει να φύγει από την Ακαδημία και να αναζητήσει ένα μέρος για να ζήσει ελεύθερη μαζί του και με τους αγαπημένους της.
Και μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να το πετύχει: να γίνει φύλακας του μεγαλύτερου εχθρού της. Και είναι αποφασισμένη να το κάνει, ακόμα και αν πρέπει να σκοτώσει τους όμοιούς της. Δεν ξέρει όμως ότι εκείνοι που εμπιστεύεται κρατάνε μεγάλα μυστικά, ούτε ότι κάποιοι θα την μπλέξουν στα παιχνίδια τους, για να εκπληρώσουν τα σχέδια των Θεών.
Η ίδια η συγγραφέας απαντά στις ερωτήσεις μας:
1)Ποιο ήταν το έναυσμα για να ξεκινήσεις να συγγράφεις; Ποιοι παράγοντες στη ζωή σου έπαιξαν ρόλο σε αυτό;
Δεν μπορώ να πω ότι υπήρξαν κάποιοι συγκεκριμένοι λόγοι ή παράγοντες που με οδήγησαν στη συγγραφή, ούτε πως σκεφτόμουν καιρό να γράψω. Απλώς είχα διάφορες εικόνες και σκηνές στο μυαλό μου, σαν νοερές ιστορίες που έφτιαχνα για να περνάω την ώρα μου. Αφορμή για να ξεκινήσω το γράψιμο στάθηκε ένα παραμύθι που είχα γράψει στο δημοτικό και έτυχε να το βρω τη μέρα που αποφάσισα να γράψω.
2)Για ποιο λόγο επέλεξες να ασχοληθείς με το είδος του fantasy;
Γιατί είναι αυτό που ήθελα και θέλω να διαβάζω. Γιατί θεωρώ πως, πέρα από το γεγονός ότι ταξιδεύει ακόμα περισσότερο τον αναγνώστη, είναι το μόνο είδος που μέσα από τις φανταστικές ιστορίες μπορεί να σου δώσει διδάγματα για θέματα καθημερινά που απασχολούν απλούς ανθρώπους γύρω μας, ενώ παράλληλα σε μεταφέρει σε έναν εντελώς άλλο κόσμο, σε άλλη διάσταση.
Η αλήθεια είναι πως δεν είχα διαβάσει πολλά βιβλία μέχρι τη στιγμή που αποφάσισα να ασχοληθώ με τη συγγραφή, όμως και μόνο το γεγονός πως μία σειρά φαντασίας με έκανε όχι μόνο να αγαπήσω το είδος, αλλά να θέλω να ξαναδιαβάζω φανταστικές ιστορίες ή ακόμα και να γράψω εγώ η ίδια μία σειρά φαντασίας ώστε να νιώσω ξανά όσα συναισθήματα προκλήθηκαν από την ανάγνωση της ιστορίας εκείνης, είναι αρκετό για να με πείσει πως αυτό το είδος είναι που με κέρδισε.
3)Γιατί θεωρείς ότι στην Ελλάδα το είδος του fantasy δεν έχει γνωρίσει την ίδια απήχηση, την οποία γνωρίζει στο εξωτερικό;
Θα προσθέσω στην απάντηση και κατ’ επέκταση στην ερώτηση τη λέξη “ακόμα”. Το είδος του Fantasy δεν έχει γνωρίσει “ακόμα” την ίδια απήχηση την οποία γνωρίζει στο εξωτερικό. Μάλλον στον συγκεκριμένο τομέα είμαστε λίγο πίσω, κάτι για το οποίο ευθύνεται και το μικρό ποσοστό αναγνωστών. Όλα αυτά τα χρόνια δινόταν έμφαση σε συγκεκριμένο είδος λογοτεχνίας, με αποτέλεσμα τα υπόλοιπα να παραγκωνίζονται ως ένα βαθμό.
Όμως βλέπω μέσα από την επικοινωνία με αναγνώστες πως νέα είδη ανθίζουν και μπαίνουν δυναμικά στον χώρο της λογοτεχνίας από την επιθυμία των αναγνωστών να τα διαβάζουν. Μέσα σε αυτά τα είδη είναι και εκείνο της Φαντασίας, απλώς τα βήματα για την ανάδειξή του γίνονται αργά αλλά σταθερά. Πιστεύω πως στο μέλλον το είδος αυτό θα γνωρίσει μεγάλες δόξες και εδώ στην Ελλάδα, κάτι για το οποίο θέλω να συμβάλλω κι εγώ.
Διάβασε τη συνέχεια της ενδιαφέρουσας συνέντευξης στην επόμενη σελίδα!