έλεναΙατρική, αρχαία τραγωδία, οικογενειακό δράμα και εκδίκηση περιπλέκονται αριστοτεχνικά στην νέα ταινία του Γ. Λάνθιμου
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Nicole Kidman, Colin Farrell, Alicia Silverstone, Raffey Cassidy, Sunny Suljic, Barry Keoghan
ΣΕΝΑΡΙΟ: Ευθύμης Φιλίππου
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Γιώργος Λάνθιμος
Ο σπουδαίος καρδιοχειρουργός Στήβεν ζει μαζί με την σύζυγό του Άννα και τα δύο παιδιά τους σ’ ένα πολυτελές σπίτι των ΗΠΑ. Η τέλεια ζωή τους διαταράσσεται όταν ο έφηβος Μάρτιν εισβάλλει στην ζωή τους.
Ο Μάρτιν διατηρεί επαφές με τον Στήβεν, σα να γνωρίζονται από παλιά. Ο Στήβεν βοηθά τον νεαρό, ο οποίος μάλιστα τον συστήνει στη χήρα μητέρα του. Οι προθέσεις της είναι προφανείς, αψηφώντας το γεγονός ότι εκείνος έχει ήδη σύζυγο.
Ο Μάρτιν σταδιακά προσεγγίζει και τα παιδιά του ιατρού, Κιμ και Μπομπ. Οι σχέσεις που δημιουργούνται μεταξύ τους είναι δυνατές. Η Κιμ ερωτεύεται τον Μάρτιν και ο μικρός Μπομπ τον βλέπει σαν τον μεγάλο του αδελφό.
Όσο η ταινία εξελίσσεται βλέπουμε ότι ο Μάρτιν ασκεί πίεση στον Στήβεν, προκειμένου να συναντιούνται περισσότερο. Η σχέση του με τα παιδιά παίρνει την μορφή κηδεμονίας, ώσπου κλιμακωτά γίνεται χειριστικός με όλη την οικογένεια.
Η συμπεριφορά του αυτή φαντάζει ανεξήγητη, έως ότου αποκαλύπτονται στον θεατή τα κίνητρα αυτής της συμπεριφοράς. Η στάση της οικογένειας από την άλλη δηλώνει παθητικότητα.
Ο Μπόμπ ξυπνώντας μια μέρα για να πάει στο σχολείο αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να σηκωθεί από το κρεβάτι, καθώς τα πόδια του έχουν παραλύσει. Οι εξετάσεις στις οποίες τον υποβάλλουν είναι εξονυχιστικές, αλλά δεν φαίνεται πως πάσχει παθολογικά.
Την κατάσταση του Μπόμπ ακολουθεί και η Κιμ με τα ίδια ακριβώς συμπτώματα και αποτελέσματα. Οι γονείς είναι ανήμποροι να βοηθήσουν μιας και δεν εξαρτάται από εκείνους η υγεία των παιδιών.
Ο Μάρτιν στο μεταξύ αποκαλύπτει στον Στήβεν τον τρόπο με τον οποίο θα σώσει την οικογένειά του από τον όλεθρο και θα τους λυτρώσει από αυτό το μαρτύριο, επιβεβαιώνοντας πως γνωρίζει μόνο εκείνος τι πραγματικά συμβαίνει.
Η ταινία του Γ. Λάνθιμου, η οποία κέρδισε το Βραβείο Σεναρίου, που υπογράφει ο Ευθύμης Φιλίππου, στο 70ο Φεστιβάλ των Καννών, αναπαραγάγει τον μύθο της Ιφιγένειας, χωρίς ωστόσο να αποτελεί μια πιστή διασκευή του, όπως σημειώνει ο σκηνοθέτης.
Ο ρόλος του πατέρα είναι αυτός του αρχηγού της οικογένειας, που καλείται να την προστατεύσει και να βρει λύση στην ζοφερή κατάσταση. Το ελάφι αντικαθιστά την Ιφιγένεια σε μια απ’ τις πολλές παραλλαγές του μύθου. Στο σύμπαν του Λάνθιμου αυτό λειτουργεί αντιθετικά, καθώς το ελάφι πεθαίνει.
Τα πλατιά, αντικειμενικά πλάνα τονίζουν έναν κόσμο τελειότητας μέσα στον οποίο το θλιβερό συμβάν γιγαντώνεται ακόμα περισσότερο. Η υποκριτική του πρωταγωνιστικού διδύμου Κίντμαν-Φάρελ επιτηδευμένα αποστειρωμένη και τυποποιημένη γίνεται ένα με το περιβάλλον και έρχεται για να τονίσει την εξαιρετικά δραματική τελική σκηνή.
“Ο θάνατος του ιερού ελαφιού” σίγουρα είναι μια ταινία με πολλές ανοιχτές ερμηνείες, που μένει στο μυαλό του θεατή για μέρες μετά την προβολή. Το σύγχρονο συμβολιστικό δράμα μιας οικογένειας, όπου οι επιλογές και οι συνέπειες του παρελθόντος του ενός χτυπούν την πόρτα βαραίνοντάς τους όλους, είναι εκεί για να υπενθυμίζει ότι η μήνις και η σωτηρία δεν προέρχονται από κανέναν θεό ή από μηχανής θεό, αλλά βρίσκονται και οι δύο στα χέρια των ανθρώπων.
Δες και το τρέιλερ