Μαρία ΑδαμτζίλoγλουΟνειροπόλοι. Οι άνθρωποι που πηγαίνουν κόντρα σ’ όλους εκείνους τους ονειροκτόνους της εποχής μας.
Όλοι έχουμε συναντήσει ή έχουμε έναν ονειροπόλο στην παρέα μας, που συνήθως τον κοροϊδεύουμε ότι είναι στον κόσμο του και προσπαθούμε με διαφορετικό τρόπο κάθε φορά να τον συνεφέρουμε στον κόσμο της πραγματικότητας! Πολλές φορές παλεύουμε να καταλάβουμε πως σκέφτονται και λειτουργούν τέτοιοι άνθρωποι και πως αρνούνται να συμβαδίσουν με την πραγματικότητα.
“Βecause in the end we are all just dreamers in a endless universe”
Τους παρεξηγούμε πολλές φορές και τους θεωρούμε χαζούς, αλλά δυστυχώς κάνουμε λάθος. Οι ονειροπόλοι κάνουν μεγάλα όνειρα, σκέφτονται χωρίς όρια και φραγμούς. Δεν τους νοιάζει τι λένε οι γύρω τους. Θέλουν να ζουν ελεύθερα και κυρίως να σκέφτονται ελεύθερα. Όταν μπαίνουν περιορισμοί νιώθουν να εγκλωβίζονται και να μπαίνουν σε ένα κλουβί. Οι ονειροπόλοι σκέφτονται και ονειρεύονται τόσο πολύ, ώστε σε κάποιο σημείο λες ρε παιδί πότε θα σταματήσουν. Ονειρεύονται την ζωή πιο θετική, πιο παραδεισένια και δεν τους νοιάζει αν υπάρχουν δυσκολίες εκεί είναι για να τις αντιμετωπίσουν και να προχωρήσουν παρακάτω…
Ονειρεύονται κάθε μέρα μια ζωή πιο αισιόδοξη και όμορφη, την ιδανική για εκείνους. Μέσα από τα όνειρα θέλουν να μεγαλουργήσουν σε κάθε τομέα της ζωής τους και μετά θα έρθει η ικανοποίηση…
Θέλουν να ανοίξουν τα τα φτερά τους και να πετάξουν, έστω και νοητά… Μην τους παρεξηγείτε, έτσι έχουν μεγαλώσει ελεύθερα, ανεξάρτητα και έτσι θα συνεχίσουν. Δεν τους νοιάζει η γνώμη των άλλων, πορεύονται και μόνοι τους…
Οι άνθρωποι που συνεχίζουν να πιστεύουν στα όνειρά τους. Οι άνθρωποι εκείνοι που δεν θα προδώσουν ποτέ την παιδικότητα τους. Κουβαλούν σε όλη τη διάρκεια της ζωή τους, άλλωστε, την αφέλεια εκείνων των χρόνων. Ξεχωριστοί και ξεχωριστά χαμένοι. Χαμένοι σε όνειρα, σε σκέψεις.
“When you want it the most
There’s no easy way out
When you’re ready to go
And your heart’s left in doubt
Don’t give up on your faith
Love comes to those who believe it
And that’s the way it is”
Χαμένοι στην αναζήτηση του κόσμου που έπλασαν όταν ήταν παιδιά ακόμη. Απόμακροι, μελαγχολικοί. Ζούν και πεθαίνουν μέσα σε μια νύχτα. Άλλοτε πάλι περιμένουν κλαίγοντας, να τους λυτρώσει η χαραυγή και να ξαναγεννηθούν σαν το Φοίνικα από τις στάχτες τους. Αγαπούν την περιπλάνηση, την ελευθερία.
Συνεχώς αλλάζουν, συνεχώς αναρωτιούνται, συνεχώς ταξιδεύουν και συνεχώς ερωτεύονται. Δεσμεύονται…αν και δεν δεσμεύονται.
Ο περιορισμός είναι φόβος γι’ αυτούς. Αν τύχει να τους περιορίσεις θα προσπαθήσουν με κάθε τρόπο να διαφύγουν. Συχνά αποκλίνουν από τον «κόσμο των πολλών». Δεν αντέχουν τη μια διάσταση των πραγμάτων. Δεν αντέχουν τη μονοδιάστατη λογική της μάζας.
Έχουν μια αντιληπτική ικανότητα που διαφοροποιείται από αυτή του μέσου ανθρώπου. Τοποθετούν μπροστά σε ότι κάνουν την ταμπέλα «ρομαντισμός». Δεν είναι από εκείνους που περιφέρουν τις ανασφάλειες τους, όπως άσκοπα περιφέρουν τις σάρκες τους.
“Εvery great dream begins with a dreamer, always remember, you have within you the strength, the patience,and the passion, to reach for the stars to change the world”