Σταύρος Γεννίτσαρης«Η Ταβέρνα της Τζαμάικας» της Δάφνης ντι Μοριέ είναι μια καλοστημένη αφήγηση με σασπένς, συνεχείς αποκαλύψεις, αναπάντεχες ανατροπές, ένοχα μυστικά και αιχμηρούς υπαινιγμούς, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος.
Είναι μια γκρίζα παγωμένη μέρα, στα τέλη του Νοέμβρη, όταν αρχίζουμε να ακολουθούμε τα βήματα της 23χρονης Μαίρης Γέλαν. Ο θάνατος της μητέρας της, την οδηγεί μακριά από το παραδεισένιο – για εκείνη – Χέλφορντ, στο οποίο μεγάλωσε.
Η τελευταία επιθυμία της μητέρας της είναι να πάει να ζήσει μαζί με τη μοναδική θεία της και τον σύζυγο της. Σεβόμενη αυτήν την επιθυμία, καταλήγει στους αφιλόξενους βαλτότοπους της Κορνουάλης, μαζί με τη θεία της που έχει αλλάξει και τον βίαιο και μέθυσο σύζυγο της, Τζος Μέρλιν.
Ο Τζος είναι ο ιδιοκτήτης της Ταβέρνας της Τζαμάικας, με τους ετοιμόρροπους τοίχους, το ύποπτο μπαρ και τους παράνομους θαμώνες. Σύντομα η Μαίρη θα ανακαλύψει ότι η απροσδιόριστη απειλή που πλανιέται στην ατμόσφαιρα του νέου της σπιτικού, δεν είναι τίποτα άλλο από το κακό που απλώνεται παντού στην ταβέρνα, όπως και σε κάθε σελίδα του βιβλίου.
Στους έρημους βάλτους της Κορνουάλης του 1820, η Μαίρη θα κληθεί πολλές φορές να ξεχωρίσει την ειλικρίνεια από την υποκρισία και να αποφασίσει ποιον να εμπιστευτεί, χωρίς να παίρνει πάντα τη σωστή απόφαση.
Αμφιταλαντεύεται συνεχώς ανάμεσα στην περιέργεια και τον φόβο της και οδηγείται από την αποφασιστικότητα και την επιθυμία της να σώσει τη θεία της και τον εαυτό της. Παράλληλα, θα έρθει αντιμέτωπη με έναν αναπάντεχο έρωτα, που θα δοκιμάσει την λογική, την ηθική και τον εγωισμό της.
«Η Ταβέρνα της Τζαμάικας» είναι ένα αριστοτεχνικό μυθιστόρημα, που συνδυάζει με τον μοναδικό τρόπο της Δάφνης ντι Μοριέ την γκόθικ ατμόσφαιρα, το μυστήριο και τον ρομαντισμό. Είναι μια καλοστημένη αφήγηση με σασπένς, συνεχείς αποκαλύψεις, αναπάντεχες ανατροπές, ένοχα μυστικά και αιχμηρούς υπαινιγμούς. Διαβάζεται απνευστί και μόνο γοητεία μπορεί να ασκήσει στον αναγνώστη.
Οι εκτενείς περιγραφές των εμβληματικών τοπίων της Κορνουάλης – όπου έζησε μεγάλο μέρος της ζωής της η συγγραφέας – δημιουργούν το σκηνικό μέσα στο οποίο δρουν οι δυσοίωνοι χαρακτήρες του βιβλίου. Χαρακτήρες ολοκληρωμένοι, με ψυχολογικό βάθος, όπου το παρελθόν, η ανάμνηση της περασμένης ζωής και οι μνήμες των νεκρών στοιχειώνουν το παρόν τους.
Σε ολόκληρο το βιβλίο το κακό, η καχυποψία, η απειλή, η απληστία, η βία, ο φόνος, το έγκλημα και η απανθρωπιά κυριαρχούν και ταυτόχρονα στηλιτεύονται, αλλά δεν καταφέρνουν να εκτοπίσουν την ιστορία αγάπης και τον έρωτα.
«Η Ταβέρνα της Τζαμάικας» είναι ένα ανάγνωσμα που αποτελεί σημαντικό δείγμα του αδιαμφισβήτητου συγγραφικού ταλέντου της Δάφνης ντι Μοριέ και ένα δυνατό σπρώξιμο για να βουτήξεις στο ιδιότυπο λογοτεχνικό σύμπαν της. Τα βιβλία της μεταφράζονται, εκδίδονται και κυρίως διαβάζονται ακόμα, αποδεικνύοντας τη διαχρονικότητα του έργου της.
Πέρα από το μυστήριο και την γοητευτική ατμόσφαιρα του 19ου αιώνα, «Η Ταβέρνα της Τζαμάικας» έχει να μας πει ακόμα πολλά. Τα θέματα που διαπραγματεύεται, όπως η ενδοοικογενειακή βία και η θέση της γυναίκας στην κοινωνία είναι ζητήματα που έναν αιώνα μετά παραμένουν άλυτα και μας απασχολούν ακόμα.
Η Δάφνη ντι Μοριέ ήταν μια γυναίκα με πολυσύνθετο χαρακτήρα. Γεννήθηκε στο Λονδίνο, αλλά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της το πέρασε στην Κορνουάλη. Ο πατέρας της ήταν ο ηθοποιός της βικτωριανής και εδουαρδιανής περιόδου και θεατρικός παραγωγός, Τζορτζ ντι Μοριέ, ενώ η μητέρα της ήταν η επίσης ηθοποιός, Muriel Beaumont. Ο παππούς της ήταν ο Τζέραλντ ντι Μοριέ, προσωπικότητα του 19ου αιώνα, εικονογράφος και συγγραφέας του «Trilby». Μέσα σε αυτό το καλλιτεχνικό περιβάλλον γεννήθηκε το 1907 και μεγάλωσε η Δάφνη ντι Μοριέ.
Παντρεύτηκε τον στρατηγό σερ Φρέντερικ Μόνταγκιου Μπράουνινγκ και έκαναν μαζί τρία παιδιά. Έγραψε διηγήματα, μυθιστορήματα και θεατρικά έργα, συνήθως µε ρομαντικό θέμα, αλλά δυσοίωνη ατμόσφαιρα. Γνωστότερα μυθιστορήματα της είναι τα Ρεβέκκα (1938), Η εξαδέλφη µου η Ραχήλ (1951), Ο αποδιοπομπαίος τράγος (1957), Το σπίτι της όχθης (1969) κ.ά. Πολλά από αυτά, μεταξύ των οποίων και η Ταβέρνα της Τζαμάικας (1936), διασκευάστηκαν για τον κινηματογράφο από τους σκηνοθέτες Άλφρεντ Χίτσκοκ, Νίκολας Ρεγκ κ.ά. Πέθανε στην Κορνουάλη το 1989, που λάτρεψε και αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για εκείνη, σε ηλικία 82 ετών.
*«Η Ταβέρνα της Τζαμάικας» της Δάφνης ντι Μοριέ κυκλοφορεί σε μετάφραση της Άννας Παπασταύρου από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος.