Εμμανουέλα ΔεβετζήΚάθε αρχή και δύσκολη που έλεγαν και οι παλιοί! Πόσο δύσκολη όμως; Είναι για όλους το ίδιο; Αγαπητέ φοιτητή, εσένα πώς ήταν η δική σου πρώτη μέρα στην σχολή;
Τέρμα το σχολείο… αλλάζεις διεύθυνση, αλλάζεις σπίτι μετακομίζεις (στη Θεσσαλονίκη)! Σου φαίνεται δύσκολο; Αναρωτιέσαι αν η πρώτη σου μέρα στο πανεπιστήμιο θα είναι ακριβώς έτσι όπως την ονειρευόσουν; Φίλε φοιτητή, δεν χρειάζεται να αγχώνεσαι… η πρώτη μέρα είναι για τον καθένα ξεχωριστή.
Έχεις ήδη επιπλώσει το σπίτι σου, έχεις ήδη γνωρίσει τον κούκλο γείτονά σου και του έχεις ζητήσει ήδη ζάχαρη που “δήθεν” σου τελείωσε ! Μέχρι τώρα όλα σου πάνε ρολόι.
Ήρθε λοιπόν η μέρα της εγγραφής. Νιώθεις άγχος για το τι πρόκειται να αντιμετωπίσεις εκεί; Ξέχνα το… είναι όλα τόσο cool στο Πανεπιστήμιο… και όχι άδικα, εξάλλου Έλληνας φοιτητής/τρια είσαι!
Τι και αν δεν ξέρεις άνθρωπο; Θα γνωρίσεις! Σκέψου απλά πόσα άτομα είναι στην ίδια θέση με εσένα. Τι και αν δεν ξέρεις σε ποια “ριμάδα” αίθουσα γίνεται η εγγραφή; Ρώτα! Υπάρχουν τόσοι άνθρωποι εκεί για αυτόν ακριβώς τον λόγο! Για να σε βοηθήσουν! Άσε τις ντροπές! Είσαι ενήλικας πλέον… η ζωή είναι στα χέρια σου!
Αυτό ήταν λοιπόν! Εγγραφή…checked! Και τώρα σε ακούμε… πώς σου φάνηκε; Εμείς ρωτήσαμε φοιτητές σαν κι εσένα να μας διηγηθούν την περιβόητη αυτή τους πρώτη μέρα, και σου παραθέτουμε τις μικρές τους περιπέτειες!
”Love is not in the end”
« H πρώτη μου μέρα στο πανεπιστήμιο ήταν αρχικά μέσα στο άγχος. Άγχος για το αν θα βρω παρέα αμέσως, άγχος για το πώς θα με αντιμετωπίσουν οι μεγαλύτεροι, άγχος για το πώς γίνεται η εγγραφή…και μπλα μπλα μπλα.
Όμως μετά από αυτό το αγχωτικό και καινοτόμο 2ωρο, συνειδητοποίησα πόσο τυχερή ήμουν που είχα η για την ακρίβεια που εκμεταλλεύτηκα αυτή την ευκαιρία, να σπουδάσω δηλαδή αυτό που θέλω.
Κι όμως τα πράγματα δεν ήταν τόσο δύσκολα όσο τα περίμενα. Με την είσοδό μου στην αίθουσα που γινόταν η εγγραφή γνώρισα αμέσως καινούρια άτομα. Ήταν αναμενόμενο θεωρώ να γνωρίσω καινούριο κόσμο όμως αυτό που δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα γινόταν την πρώτη μέρα της εγγραφής μου στο ΕΚΠΑ ήταν ότι θα γνώριζα ένα σπάνιο παιδί, με το οποίο κλείνουμε 2 χρόνια σχέσης από τότε. Ποιος να το περίμενε; Μπορεί να συμβεί στον καθένα!Σε μένα η αγάπη ήρθε στην ΑΡΧΗ!»
– Μαριλένα, Φοιτήτρια ΕΚΠΑ
”It’s Simple”
« Την σκέφτομαι πλέον και γελάω. Άγχος. Ποιο λεωφορείο έπρεπε να πάρω; Μήπως χαθώ και δεν βρω την αίθουσα; (Ναι, σπουδάζω στον λαβύρινθο της φιλοσοφικής). Θα κάνω παρέες; Τι γίνεται με όλους αυτούς που τρελαίνονται να γίνουν φίλοι μου; (Ναι, μιλάω για τις παρατάξεις). Έτσι θυμάμαι την πρώτη μου μέρα στο πανεπιστήμιο. Αν την χαρακτήριζα θα την έλεγα γελοία και χαριτωμένη, καθώς και οιωνό για την πιο αλλόκοτη περίοδο της ζωής μου, την φοιτητική ζωή.»
– Σοφία, Φοιτήτρια Φιλοσοφικής
“Ρίξε μου το ραβασάκι κάτω από το θρανιάκι”
«Την ημέρα της εγγραφής μου δεν έγινε κάτι το συναρπαστικό. Γνώρισα άτομα, μίλησα με μεγαλύτερα παιδιά και μπήκα γενικά στο κλίμα πολύ γρήγορα. Ανεξίτηλη θα μου μείνει όμως η πρώτη μέρα μου στην αίθουσα! Είχαμε οικονομική ανάλυση θυμάμαι και πάλευα να κρατήσω την προσοχή μου στα όσα έλεγε ο καθηγητής. Ξαφνικά ακούω χαχανητά από δυο κοπέλες στο πίσω έδρανο. Η μια από αυτές με σκούντηξε και μου έδωσε ένα χαρτάκι… Το χαρτάκι έγραφε “Σε κοιτάω ώρα και δεν έχεις ξεκολλήσει το βλέμμα σου από τον πίνακα… πες μου πώς το κάνεις”. Εγώ θυμάμαι γέλασα γιατί μου έκανε εντύπωση ο τρόπος που με προσέγγισε. Πρώτη φορά μου συνέβαινε κάτι τέτοιο. Στο διάλειμμα έμαθα το όνομά της (Χρύσα). Ανταλλάξαμε τηλέφωνα και από τότε βγήκαμε δυο τρεις φορές! Η ιστορία έληξε άδοξα, όμως αυτό που έχει σημασία για μένα ήταν ότι έκανα μια πολύ όμορφη και πρωτότυπη γνωριμία… Για μένα ως πρώτη μέρα στο πανεπιστήμιο θα θεωρείται πάντα αυτή!».
-Λάμπης, Φοιτητής Οικονομικών
“Ρεζίλι volume 20212”
«Τι μου την θυμίσατε; Είναι από τις μέρες που πραγματικά θέλω να ξεχάσω. Όλη μου η οικογένεια σιμά μου. Αλήθεια τώρα ποιος φοιτητής παίρνει όλη του την οικογένεια μαζί για να κάνει μια εγγραφή; ΕΓΩ! Και όχι ότι ήθελα, αυτοί μου φορτώθηκαν! Όταν μπήκα βέβαια, ανακουφίστηκα λίγο, διότι είδα πως και άλλα παιδιά είχαν έρθει μαζί με τους γονείς τους. Αλλά τι να τους κάνω που οι δικοί μου είναι και “φασαριόζικοι”; Όπου πάμε, ξεσηκώνουν τον κόσμο. Και να φωνάζει ο μπαμπάς μου ” Που είναι η αίθουσα των εγγραφών;” και να πετάγεται η μαμά μου “ΑΑ ωραία εδώ στο κυλικείο θα μπορείς να τρως, να μην πίνεις καφέδες από το πρωί”. Αυτό ήταν λέω, δεν ξανά έρχομαι! Τελικά ξαναπήγα βέβαια… και προς κακήν μου έκπληξη, ορισμένοι συμφοιτητές μου με αναγνώρισαν! Με καθησύχασαν όμως λέγοντάς μου το κλασικό “Όλοι οι γονείς τα ίδια κάνουν”!».
-Κωστής, Φοιτητής Ιατρικής
Νομίζω σε πείσαμε πως δεν είσαι μόνος σου τελικά! Η πρώτη μέρα μπορεί να είναι από τις πιο ευχάριστες που ίσως σημαδέψουν τα φοιτητικά σου χρόνια, ίσως να είναι όμως και τελείως αδιάφορη! Αυτό που έχει σημασία παρόλ’ αυτά δεν είναι η πρώτη μέρα στη σχολή σου, αλλά οι μέρες που θα ακολουθήσουν και πόσο εσύ ο ίδιος είσαι διατεθειμένος να τις απολαύσεις στο έπακρο…
Αγαπητέ φοιτητή, σου ευχόμαστε τα πιο όμορφα φοιτητικά χρόνια… γιατί αυτά θα είναι σίγουρα από τα καλύτερά σου. Για το τέλος μια συμβουλή, πάρε την ζωή στα χέρια σου, πέρνα όσο πιο καλά μπορείς χωρίς να δίνεις αξία σε οτιδήποτε μπορεί να σε “ρίξει”.
Υ.Γ. Δες εδώ αναλυτικά όλα όσα αναμένεται αντιμετωπίσεις την πρώτη μέρα στη σχολή σου.