Μαριλή ΓουλήΤο Σάββατο το βράδυ επιβεβαίωσα στον εαυτό μου γιατί όσες φορές και να έχεις δει τους God Is An Astronaut live, δεν είναι ποτέ αρκετό.
Ας πάρουμε ωστόσο τα πράγματα από την αρχή. Οι Blame the Trees ανέλαβαν να μας εισάγουν στο κλίμα της βραδιάς με μια παρουσία που ομολογώ με ξάφνιασε ευχάριστα, καθώς δεν είχε τύχει ποτέ να παρακολουθήσω live της μπάντας. Γυναικεία φωνητικά και απόλυτα εναρμονισμένη μουσική είναι τα συστατικά που κατάφεραν να μου κεντρίσουν το ενδιαφέρον. Σίγουρα θα τους παρακολουθώ πιο στενά από εδώ και πέρα.
Η στιγμή που περίμενε, κατάμεστο πλεόν, όλο το Fuzz έφτασε στις 22.30. Οι God Is An Astronaut ανέβηκαν στη σκηνή και μας επιβεβαίωσαν εξαρχής γιατί παραμένουν εδώ και χρόνια από τις πιο αγαπημένες μπάντες του ελληνικού και όχι μόνο κοινού.
Τα τραγούδια που ξεχωρίσαμε ήταν πολλά και προέρχονταν από το τελευταίο τους άλμπουμ Helios | Erebus, αλλά και από παλιότερα αγαπημένα. Centralia, Fragile, Vetus Memoria, Helios Erebus, Echoes, Forever Lost, All is Violent- All is Bright, Suicide by Star, ήταν μερικά από αυτά που ξεσήκωσαν το κοινό.
Ένα από τα highlights της βραδιάς ήταν το “Συγγνώμη” που ζήτησε η μπάντα για το ότι “άργησαν” να επιστρέψουν στην Ελλάδα μετά την τελευταία τους εμφάνιση το 2014. Εάν πρόκειται να μας ανταμοίβουν με τέτοιες εμφανίσεις για κάθε διετή απουσία τους… θα το υποστούμε!
Η εμφάνιση της μπάντας διήρκησε 2 ολόκληρες ώρες και έκλεισε με μια υπόσχεση, να ξαναέρθουν σύντομα. Δύο ώρες γεμάτες ενέργεια, συγκίνηση, εναλλαγή συναισθημάτων και ανατριχιαστική μουσική. Οι φωτογραφίες από τις αντιδράσεις του κοινού θεωρώ ότι μιλούν δυνατότερα από οποιαδήποτε άλλη περιγραφή, οπότε σας αφήνω να τις απολαύσετε!
