Γιώργος ΜαντάςΟ Μάνος Παπαγιάννης μας συναντά στο Sweeney Todd Espresso & Cocktail Bar στο Περιστέρι και μας μιλά με περίσσεια φιλική διάθεση και χαμόγελο!
“Μην εμπιστεύεσαι κανέναν που δεν ξέρει πώς να χαμογελάει και κανέναν που χαμογελάει όλη την ώρα”. Αυτό θα μπορούσε να αποτελεί το μότο στην ζωή του Μάνου Παπαγιάννη. Γιατί έτσι είναι και ο Μάνος, ένα μεγάλο παιδί. Ένα παιδί που αγαπάει την παιδικότητα χωρίς όμως να την επιζητά.
Ένα πράγμα προσπαθεί καθημερινά, να διατηρεί χαρούμενη την ψυχή του ή τουλάχιστον να το προσπαθεί. Δεν του αρέσει η νοσταλγία. Θέλει να ζει στο τώρα, όπως κι αν είναι αυτό.
Συνάντησα τον Μάνο στο μαγαζί του, το Sweeney Todd Espresso & Cocktail Bar στο Περιστέρι. Με ευγένεια, φιλική διάθεση και μπόλικο χαμόγελο μου παραχώρησε μία συνέντευξη για το Frapress.gr!
Ποια ήταν τα πρώτα σου βήματα ως ηθοποιός;
Πήγα στην δραματική σχολή του Βασίλη Διαμαντόπουλου και από το πρώτο έτος δούλευα σε παραστάσεις. Έχω δουλέψει σε αρκετές παραστάσεις, σε αρκετές παραγωγές πριν ακόμα αποφοιτήσω.
Τηλεόραση, θέατρο ή κινηματογράφος; Και γιατί;
Μ’ αρέσει πολύ το θέατρο για να είμαι ειλικρινής. Γιατί το θέατρο και ειδικά η κωμωδία, μου φτιάχνει την διάθεση. Τώρα σε ό,τι αφορά τον κινηματογράφο, μ’ αρέσει να συμμετέχω ως δημιουργός και όχι ως ηθοποιός. Μου αρέσει το σινεμά στο κομμάτι της δημιουργίας.
Τι είναι αυτό που σε κερδίζει στο θέατρο;
Στο θέατρο και συγκεκριμένα στην κωμωδία, μου αρέσει πάρα πολύ όταν ο κόσμος καταλαβαίνει ένα αστείο σου και γελάει αυθόρμητα, αλλά και το χειροκρότημα το αβίαστο από κάτι που γίνεται στη σκηνή. Αυτό είναι πολύ ωραίο. Δηλαδή όταν ο άλλος χειροκροτάει από το γέλιο, νομίζω πως φτάνεις σε μία ωραία κορύφωση.
Σε έχουμε δει να πρωταγωνιστείς σε αρκετές καθημερινές σειρές. Δημιουργεί μεγάλη πίεση σε έναν ηθοποιό μια καθημερινή σειρά; Στο μέλλον θα ξαναέκανες κάτι τέτοιο;
Η αλήθεια είναι πως ναι, υπάρχει πολύ μεγάλη πίεση. Μιλάω πάντα για έναν ηθοποιό που σέβεται τον εαυτό του και θέλει να είναι καλός σε ό,τι κι αν κάνει. Δεν ξέρω αν θα ξαναέκανα, δεν θέλω να λέω μεγάλα λόγια, αλλά νομίζω πως όχι. Ωστόσο, η κατάσταση είναι τέτοια, που τώρα πια γίνονται σχεδόν μόνο καθημερινές σειρές (γέλια). Οπότε ας μην λέμε μεγάλα λόγια.
Τι είναι αυτό που εκτιμάς περισσότερο σε κάποιον άνθρωπο και τι αυτό που απεχθάνεσαι;
Εκτιμώ το χαμόγελο. Πιστεύω πως όλα λύνονται με ένα χαμόγελο, το ειλικρινές χαμόγελο. Και απεχθάνομαι το αντίστροφο ακριβώς. Τους μίζερους, τους μουντρούχους ανθρώπους. Με θυμώνουν, με στεναχωρούν.
Εν καιρώ κρίσης γιατί επέλεξες να ανοίξεις το συγκεκριμένο μαγαζί;
Γιατί ήταν μια δουλειά την οποία την ήξερα. Πολλά χρόνια δούλευα σε μπαρ και ήθελα μια ασφάλεια. Είναι δίπλα στο σπίτι μου και περνάω και πολύ καλά.
Ηθοποιός ή μπάρμαν τελικά;
(γέλια). Ρε όχι, εδώ δεν είμαι μπάρμαν. Η δουλειά μου είναι ηθοποιός, όχι μπάρμαν.
Ποιος θεωρείς πως ήταν ο λόγος επιτυχίας της θεατρικής παράστασης “Άνδρες έτοιμοι για όλα”;
Ήταν μια υπέροχη παράσταση με πραγματικά πολύ γέλιο. Στην ουσία ήταν μία παράσταση που αφορούσε κυρίως άνδρες και όχι γυναίκες. Ήταν η ανδρική ματιά στα διάφορα προβλήματα της καθημερινότητας.
Βλέπουμε τον τελευταίο καιρό πολλούς ηθοποιούς να μεταπηδάνε σε μια άλλη ιδιότητα(τραγουδιστές,παρουσιαστές,πολιτικοί). Εσύ πως το βλέπεις αυτό από τη μεριά σου;
Όλοι οι άνθρωποι το έχουν αυτό το δικαίωμα. Για παράδειγμα οι πολιτικοί δεν είναι γεννημένοι πολιτικοί, κάτι έχουν σπουδάσει. Εκτός από κάποιους που είναι γεννημένοι πολιτικοί(γέλια). Το ίδιο ισχύει και στο δικό μας επάγγελμα.
Αγαπημένος ηθοποιός παλιού Ελληνικού κινηματογράφου; Και για ποιον λόγο;
Μου αρέσει πολύ ο Παπαγιαννόπουλος, πάρα πολύ. Γιατί μπορεί να αναπεξέρχεται με τον καλύτερο τρόπο σε όλα τα είδη που έχει καλεστεί να φέρει εις πέρας. Τον βλέπεις σε κωμωδία και γελάς. Τον βλέπεις σε δραματικό και ψαρώνεις, σ’αρέσει. Αυτός ο άνθρωπος μπορούσε να κάνει τα πάντα. Και αυτό μου αρέσει πολύ.
Προτιμάς να είσαι ρεαλιστής ή ονειροπόλος;
Και τα δυο. Δεν γίνεται αλλιώς ρε συ. Πρέπει να έχεις και τα δυο στο μυαλό σου γιατί από το καθένα ξεχωριστά μπορεί να καταστραφείς, είτε από το ένα είτε από το άλλο.
Ανήκεις στους αισιόδοξους ή στους απαισιόδοξους για το μέλλον της Ελλάδας;
Κοίταξε εγώ πάντα είμαι αισιόδοξος, αλλά τείνω στο να γίνω απαισιόδοξος με αυτά που συμβαίνουν(γέλια).
Τι θα άλλαζες στην νοοτροπία των Ελλήνων;
Να μην είναι ο Ελληνάρας ο γνωστός. Πως θα κάνουμε λαμογιές, πως θα ξεπεράσουμε τον νόμο. Να μην είναι ο γνωστός Ελληνάρας με τον φραπέ, την παντόφλα και την λαμογιά.
Πες μου λίγα λόγια για τα μελλοντικά σου σχέδια.
Είναι πολλά. Όσον αφορά το μαγαζί, ετοιμαζόμαστε να ανοίξουμε ένα ακόμη. Υπάρχουν επίσης πολλά σχέδια και στον κινηματογράφο. Ακόμη έχω κλείσει μία παράσταση στο θέατρο “Χυτήριο” που λέγεται “Boeing-Boeing” σε σκηνοθεσία του Γιώργου Βάλαρη και θα ξεκινήσουμε σε περίπου 1 μήνα. Η τηλεόραση είναι κάτι που προς το παρόν δεν σκέφτομαι καθόλου.
Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου Μάνο!
Εγώ σε ευχαριστώ πολύ Γιώργο!