Αλεξάνδρα ΤσατσαβαΜήπως έχεις πέσει κι εσύ σε μια από τις παγίδες της φοιτητικής ζωής;
Πολλές φορές πέφτουμε στην παγίδα που εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε, καταλήγοντας σε δυσάρεστα αποτελέσματα για την ψυχολογία μας, αλλά και την αποδοτικότητά μας. Φταίει μήπως η νεανική αφέλεια; Ή μήπως η αναβλητικότητα που έχεις μέσα σου ως φοιτητής και σε ωθεί να την πατήσεις; Αυτοί είναι, λοιπόν, και οι μόνοι ”σοβαροί κίνδυνοι”, οι λεγόμενες παγίδες, που διατρέχεις στο πανεπιστήμιο.
Κουβαλάς την νοοτροπία του λυκείου (ίσως από τις χειρότερες παγίδες)
Στο πανεπιστήμιο είναι πιο ελεύθερα τα πράγματα. Πας στις διαλέξεις όποτε το επιθυμείς εσύ (εκτός κι αν έχεις εργαστήρια), δεν διαβάζεις σε καθημερινή βάση, οι περισσότερες εργασίες δεν είναι υποχρεωτικές και γενικά αισθάνεσαι πιο χαλαρός απ’ ότι στο σχολείο.
Στο πρώτο έτος βέβαια προσπαθείς να πατάς σχεδόν σε όλα τα μαθήματα, γιατί νιώθεις τύψεις αν χάσεις μια διάλεξη, λες και ο καθηγητής σε περιμένει με το απουσιολόγιο στο χέρι και θα μείνεις στο τέλος της χρονιάς από απουσίες.
Από το δεύτερο έτος συνήθως σου φεύγει αυτός ο φόβος. Φυσικά το πρόβλημα σου είναι αλλού αν κουβαλάς την λυκειακή νοοτροπία.
Η εξεταστική δεν είναι σαν τις πανελλήνιες. Η ύλη είναι αρκετά μεγαλύτερη απ΄ότι ήταν στο σχολείο και είναι αδύνατο να τη μάθεις παπαγαλία με αποτέλεσμα να πατώνεις στην εξεταστική.
Και εννοείται πως το να μάθεις απ’ έξω ένα βιβλίο δε θα σε βοηθήσει σε τίποτα και ούτε θα σε κάνει επιστήμονα. Είναι από τις συνηθέστερες παγίδες που πέφτουν οι φοιτητές στην μετάβασή τους από το λύκειο στο πανεπιστήμιο.
Συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους άλλους
Οι συμφοιτητές σου άρχισαν ήδη το διάβασμα και εσύ δεν έχεις ανοίξει βιβλίο; Ζηλεύεις το ταλέντο ορισμένων να διαβάζουν μέσα σε 15 λεπτά αυτά που θα διάβαζες εσύ σε 2 ώρες; Οι φίλοι σου φτιάχνουν ένα πρόγραμμα διαβάσματος και το ακολουθούν; Δεν υπάρχει λόγος να ζηλεύεις, ούτε να συγκρίνεσαι με τους άλλους βγάζοντας τον εαυτό σου άχρηστο.
Ο καθένας από εμάς είναι διαφορετικός και λειτουργεί με άλλο σύστημα. Δεν μπορούμε να είμαστε όλοι το ίδιο καλοί σε όλους τους τομείς, όμως σίγουρα θα είναι ο καθένας από εμάς καλύτερος σε κάτι συγκεκριμένο.
Αρκεί να βρεις όμως να βρεις την κατάλληλη μέθοδο για σένα όσον αφορά το διάβασμα, την εκπόνηση των εργασιών κτλ. Μην πέσεις λοιπόν στην παγίδα της σύγκρισης.
Απογοητεύεσαι με την πρώτη αποτυχία
Κόπηκες σε ένα μάθημα; Ε και τι έγινε; Δε λέω… δεν είναι ότι πιο ευχάριστο να κόβεσαι ειδικά αν έχεις καταβάλει μια Α προσπάθεια, όμως ακόμα κι αν συμβεί αυτό δεν χάθηκε και ο κόσμος. Ούτε αποτυχημένος είσαι, ούτε άσχετος αλλά ούτε και χαζός. Μπορεί στο κάτω κάτω να μην είχε τα κέφια του ο καθηγητής στην διόρθωσή.
Όπως και να έχει όμως από τη στιγμή που μπήκες στο πανεπιστήμιο κανείς δεν πρόκειται να σε διώξει επειδή κόπηκες σε ένα ή περισσότερα μαθήματα και ούτε πρόκειται να σε αποκληρώσουν οι γονείς σου. Θα διαβάσεις στην επόμενη εξεταστική περισσότερο και όλα θα πάνε καλά!
Εξάλλου από τα λάθη και τις αποτυχίες μας μαθαίνουμε και στη συνέχεια πετυχαίνουμε τους στόχους μας.
Δικαιολογείς τον εαυτό σου για κάθε τι που βαριέσαι να κάνεις
Χρησιμοποιείς άπειρες δικαιολογίες τύπου ”Ετσί κι αλλιώς ο καθηγητής θα με κόψει, γιατί να προσπαθήσω;”, ”Αφού μπορώ να κάνω αύριο την εργασία, ας δω σήμερα όλη μέρα τη σειρά μου”, ”Έχω τόσο διάβασμα… ας πάω γυμναστήριο αφού έχω να πατήσω 8 μήνες… καλοκαίρι έρχεται.”.
Νομίζω πως έχεις μεγαλώσει αρκετά για να καταλάβεις πως αυτές οι δικαιολογίες είναι ανούσιες. Η αναβολή των υποχρεώσεών σου δε θα τις κάνει να πάψουν να υφίστανται και ούτε θα σε ελαφρύνει από τον φόρτο εργασίας που θα έχεις τελευταία στιγμή.
Αφήνεις το διάβασμα για την τελευταία στιγμή
Είναι πολύ ψυχοφθόρο να προσπαθείς να σώσεις το εξάμηνο την τελευταία στιγμή (για περισσότερα δες εδώ). Το να κάνεις την εργασία σου 12 ώρες πριν λήξει η προθεσμία δεν είναι και πολύ ρεαλιστικό. Πρέπει να πείσεις τον εαυτό σου γι’ αυτό και να προσπαθήσεις να είσαι συνεπής στις ακαδημαϊκές σου υποχρεώσεις, ώστε να έχεις το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Δοκίμασέ το έστω και μια φορά και θα δεις την ”γλύκα” του να μην τρέχεις και να μη φτάνεις την τελευταία στιγμή.
Πρέπει να ζεις με την ελπίδα πως κάποια στιγμή θα σταματήσεις να πέφτεις στις παγίδες του ίδιου σου του μυαλού. Ελπίζουμε το άρθρο αυτό να σε βοηθήσει να τις αποφύγεις!
Αγαπητέ φοιτητή, καλή τύχη ό,τι κι αν επιλέξεις να κάνεις!