Φένια ΤσιαλούκηΜία παλαιά αμερικάνικη προφητεία της φυλής των Χόπι λέει ότι «όταν η γη ρημαχτεί και τα ζώα πεθαίνουν ,μία νέα φυλή ανθρώπων θα αναδυθεί από τη γη μέσα από πολλά χρώματα, τάξεις, δόγματα και οι οποίοι με τις ενέργειες τους θα κάνουν τη γη ξανά πράσινη και θα είναι γνωστοί ως οι Πολεμιστές του Ουράνιου Τόξου»
Oι “Συγκεντρώσεις του Ουράνιου Τόξου” δεν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως φεστιβάλ γιατί πρόκειται στην ουσία για συγκεντρώσεις οι οποίες γίνονται κάθε χρόνο σε κάθε γωνιά της γης και οι άνθρωποι που συμμετέχουν σε αυτές συγκροτούν πρόσκαιρες κοινότητες στις οποίες προσπαθούν να συμβιώσουν ειρηνικά και πάντα σε αρμονία με τη φύση. Συνήθως οι συγκεντρώσεις αυτές διαρκούν περίπου ένα μήνα.
Τα Rainbow Gatherings είναι ένας θεσμός που κατάφερε να διατηρήσει την ανωνυμία του και να επιβιώσει στο χρόνο. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι μάλλον μία τάση που προέκυψε κατά την άνθηση του κινήματος των hippies καθώς μετράει πάνω από σαράντα χρόνια ζωής. Η πρώτη συνάντηση έγινε το 1972 στην Αμερική και ευλογήθηκε μάλιστα από μέλη της φυλής των Ινδιάνων Χόπι.
Η φιλοσοφία που επικρατεί γύρω από το θεσμό είναι η δημιουργία μίας νέας συνείδησης και φυλή με πολλά χρώματα σύμφωνα με ινδιάνικες προφητείες. Φυσικά, οι συγκεντρώσεις αυτές αποτελούν και πόλο έλξης για άτομα που απλά θέλουν να διασκεδάσουν στη φύση για ένα μήνα.
Ίσως το πιο αξιοθαύμαστο στην περίπτωση αυτού του θεσμού είναι το γεγονός ότι κατάφεραν να διατηρήσουν το εμπόριο καθώς και το αλκοόλ μακριά από την όλη διαδικασία και γενικότερα δεν υπάρχουν ιθύνοντες. Ο καθένας αναλαμβάνει τη δουλεία που τον ενδιαφέρει περισσότερο και συνεισφέρει στην κοινότητα με όποιον τρόπο επιθυμεί.
Οι τοποθεσίες επιλέγονται μάλλον με κριτήριο το πόσο μακριά βρίσκονται σε σχέση με αστικά κέντρα. Στις περισσότερες περιπτώσεις για να καταφέρει να βρεθεί κανείς σε μία συγκέντρωση του Ουράνιου Τόξου χρειάζεται μεταφορικό μέσο, γιατί συνήθως η συγκέντρωση πραγματοποιείται σε βουνά, δάση, λίμνες ή ερημικές παραλίες .Ενδεικτικά, στην Ελλάδα η συγκέντρωση έλαβε χώρα για πρώτη φορά το 1993 στη μακρινή παραλία Πρέβελης, στην Κρήτη και έχει κατά καιρούς πραγματοποιηθεί σε μέρη όπως Ικαρία, Πήλιο, Πελοπόννησος.
Ο λόγος που αυτές οι συγκεντρώσεις έχουν γίνει περισσότερο γνωστές είναι το γεγονός ότι οι συμμετέχοντες καλούνται να ζήσουν χωρίς ρεύμα για ένα μήνα, κάτι εντελώς ασυνήθιστο για τα δεδομένα της εποχής μας. Ίσως αυτό το στοιχείο κάνει και μοναδική την όλη φιλοσοφία του Ουράνιου Τόξου που μπορεί να φαντάζει κατάλοιπο του κινήματος των hippies αλλά θα μπορούσε να αποτελέσει μία δυναμική απάντηση στην καλπάζουσα πρόοδο του σύγχρονου κόσμου που έχει μετατρέψει τους ανθρώπους σε μηχανές και που σε πολλές περιπτώσεις δεν υπάρχει καθόλου χρόνος για ηρεμία και χαλάρωση. Συγκέρασμα μίας πιο εναλλακτικής φιλοσοφίας σε συνδυασμό με Ινδιάνικες προφητείες, τα Rainbow Gatherings αποτίουν φόρο τιμής στο παρελθόν και δίνουν μία ελπίδα για το μέλλον.
Οι διοργανώσεις είναι πολλές και δεν υπάρχει κάποια διαβάθμιση ή διαχωρισμός. Υπάρχει ελληνική συγκέντρωση που πραγματοποιείται κάθε χρόνο σχεδόν, όπως και Βαλκανική αλλά και διάφορες ευρωπαϊκές. Ο τόπος συνάντησης ανακοινώνεται πάντα λίγο καθυστερημένα αλλά σίγουρα πρόκειται για μία εμπειρία ζωής που αξίζει να γευτείτε κάποια στιγμή!