Μαριλή Γουλή
Η 4η Απριλίου έχει καθιερωθεί από τα τέλη 2010-αρχές 2011 ως η Παγκόσμια Ημέρα Αδέσποτων Ζώων. Σήμερα, ο αριθμός των αδέσποτων σε όλον τον πλανήτη ανέρχεται περίπου στα 600.000.000. Αυτό μεταφράζεται σε 600 εκατομμύρια λόγους για να ευαισθητοποιηθούμε και να κινητοποιηθούμε όλοι πάνω στο εν λόγω ζήτημα.
Όσον αφορά τη χώρα μας, τα στατιστικά δείχνουν πως υπάρχουν γύρω στα 500.000 αδέσποτα ζώα, με τα 100.000 από αυτά να βρίσκονται στο λεκανοπέδιο Αττικής. Οι δραματικοί, τουλάχιστον στο δικό μου μυαλό, αριθμοί αυτοί είναι αποτέλεσμα της ανευθυνότητας και της επιπολαιότητας ενός μεγάλου αριθμού ανθρώπων που αυτοαποκαλούνται «ζωόφιλοι», χωρίς να κατανοούν ούτε στο ελάχιστο τη σημαντικότητα και το περιεχόμενο του επιθέτου αυτού. Ας αρχίσουμε από τα βασικά:
«Ζωόφιλος ορίζεται ο άνθρωπος εκείνος που αγαπάει τα ζώα, του αρέσει να τα φροντίζει και ενδιαφέρεται για τα δικαιώματά τους»
Επομένως, όχι, δεν είσαι ζωόφιλος αν αγόρασες ένα σκυλάκι δώρο στο παιδί σου τα Χριστούγεννα γιατί στο ζητούσε, ούτε είσαι ζωόφιλος εάν έχεις ένα κατοικίδιο στο σπίτι που το αφήνεις μόνο του όλη μέρα. Πρώτα απ’ όλα, με το να αγοράζεις ένα κατοικίδιο από κάποιο γνωστό Pet Shop (ξέρεις αυτά τα γλυκούλικα που είναι όλη μέρα θέαμα σε μια βιτρίνα, κλεισμένα πέντε μαζί σε ένα γυάλινο κουτί) ή από κάποιον μεγάλο εκτροφέα, συμβάλλεις στην ανάπτυξη ενός άθλιου εμπορίου που βασίζεται στην αγοραπωλησία νεογνών ζώων που δεν έχουν καν προλάβει να θηλάσουν από την μητέρα τους, πριν δοθούν στον μεσάζοντα σαν άψυχα προϊόντα για κατανάλωση στο αγοραστικό κοινό.
Είναι ανάγκη να κάνουμε αυτόν το διαχωρισμό στο μυαλό μας. Ένα ζώο δεν είναι άψυχο παιχνίδι, που όποτε το βαρεθούμε απλώς σταματάμε να παίζουμε μαζί του. Είναι μια ευθύνη, μια δέσμευση, μια συντροφιά, ένα έμψυχο όν με ανάγκες και συναισθήματα, άξιο της προσοχής και της αγάπης που δικαιούται από τον εκάστοτε ιδιοκτήτη. Εάν δεν είμαστε έτοιμοι για την ευθύνη αυτή, είναι προφανώς καλύτερο να μη μπούμε ποτέ στη διαδικασία απόκτησης ενός κατοικίδιου.
Για τον όλο και αυξανόμενο αριθμό αδέσποτων ζώων πρωταρχική ευθύνη έχουν οι ιδιοκτήτες. Πρόκειται για περιπτώσεις εγκατάλειψης, κακοποίησης ή παραμέλησης, που έχουν ως αποτέλεσμα την κατάληξη των εν λόγω ζώων στο δρόμο. Τι μπορούμε να κάνουμε όμως εμείς για αυτό;
- Προνοητικότητα. Εαν σκεφτείς να αποκτήσεις ένα κατοικίδιο, αναλογήσου πρώτα το βάρος της ευθύνης και μετά πάρε την τελική σου απόφαση για να προχωρήσεις.
- Μην αγοράσεις! Υιοθέτησε! Στην Ελλάδα υπάρχουν πολλές φιλοζωικές οργανώσεις, σωματεία και καταφύγια που μεριμνούν, στο βαθμό που μπορούν, για τα χιλιάδες αδέσποτα και σου προσφέρουν τη δυνατότητα να φέρεις όσα μπορείς απ’ αυτά στη ζεστασιά του σπιτιού σου.
- Στείρωσε το κατοικίδιο σου. Μια αναπάντεχη εγκυμοσύνη κατά πάσα πιθανότητα θα προσθέσει 6-7 επιπλέον μέλη στην οικογένεια. Είναι λογικό να μην υπάρχει η δυνατότητα φροντίδας για όλα τους, άρα κάποια απ’ αυτά (ή και όλα) θα πρέπει να βρουν αλλού σπίτι, πράγμα δύσκολο.
- Εαν ο τρόπος ζωής και τα ωράρια σου δεν σου επιτρέπουν να υιοθετήσεις ένα ζωάκι, μπορείς να βοηθήσεις με εθελοντική εργασία ή και δωρεές ένα σωματείο προστασίας αδέσποτων της επιλογής σου και έτσι να συμβάλλεις με τον τρόπο σου στη συλλογική αυτή προσπάθεια.
- Εαν τύχει να βρείς στο δρόμο κάποιο ζωάκι που δε φοράει περιλαίμιο και φαίνεται ταλαιπωρημένο, μπορείς να τηλεφωνήσεις στο ειδικό τμήμα του Δήμου Αθηναίων για τα Αδέσποτα Ζώα στο τηλέφωνο 210 3239201-202.
- Σε περίπτωση που είσαι μάρτυρας κακοποίησης ή εγκατάλειψης κάποιου κατοικιδίου από τον ιδιοκτήτη του, τότε μπορείς να καλέσεις στο ίδιο τηλέφωνο ή να στείλεις email στην ηλεκτρονική διεύθυνση adespotaath@cityofathens.gr.
- Κάτι απλό μα σημαντικό. Ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες και προς αντιμετώπιση της αφόρητης ζέστης, μπορείς να έχεις έξω από το σπίτι σου ένα μπωλ με φρέσκο νερό, έτσι ώστε να ξεδιψούν τα ζώα που έχουν ανάγκη.
Για περισσότερες πληροφορίες για το πως μπορείτε να συμβάλλετε στο να αλλάξει η ζωή ενός αδέσποτου ζώου για πάντα, μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα της Ελληνικής Φιλοζωικής Εταιρείας, που μετρά πλέον 41 χρόνια δράσης.
«Όλα τα ζώα έχουν δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή ζωή, όπως εγώ και εσύ.»