Κατερίνα ΑδαμοπούλουΕξέλιξη, όρια, εντολές, υπακοή, προπαγάνδα, θάνατος, γέννηση… Κύηση.
Η σκηνή του Θεάτρου Παραμυθίας φιλοξενεί αυτή την άνοιξη μια διαφορετική Κύηση, την πρώτη παράσταση της θεατρικής ομάδας Αlma, την οποία μας καλεί να παρακολουθήσουμε.
Το έργο μας μεταφέρει στο εσωτερικό περιβάλλον μιας κλινικής αποτοξίνωσης ετερόκλιτων σκέψεων, μια απο τις εκατοντάδες κλινικές του μέλλοντος [ή μήπως δεν είναι επινόημα μιας μελλοντικής ανθρώπινης κοινωνίας; ], η οποία επιδιώκει να τιθασεύσει, να εξαλείψει δια παντός ή να επαναδιαμορφώσει τις σκέψεις και τα συναισθήματα των νεογνών της. Αυτών που κρίθηκαν επικίνδυνοι απο την ιθύνουσα τάξη των Aβότι, επειδή τα συναισθήματα τους ήταν έντονα και οι σκέψεις τους άναρχες και άκρως επικίνδυνες για το κοινωνικό οικοδόμημα της πλήρους αρμονίας.
Απ’ αυτή την κοινωνικά διαμορφωμένη άμορφη μάζα των ελεύθερων ατόμων, συναντάμε στην κλινική 3 νέους ,που εισήχθησαν για διαφορετικούς λόγους,τους οποίους το σύστημα προετοιμάζει μέσω των εκπαιδευτών του για μια καινούργια κύηση ιδεών και συμπεριφορών, προκειμένου να πραγματοποιηθεί η ασφαλής κοινωνική τους επανένταξη.
Το λιτό σκηνικό, το οποίο ολοένα μεταβάλλεται ανάλογα με τις ανάγκες της εκάστοτε σκηνής ·καθώς επίσης και η ενδυμασία των ηθοποιών, που αντανακλά το status τους εντός της κλινικής, μας εισάγουν απευθείας στο αποστειρωμένο περιβάλλον της δράσης, όπου η ομοιογένεια των νεογνών αποτελεί κοινωνικό ζητούμενο.
Επιπλέον, η εναλλαγή των συναισθημάτων και των συμπεριφορών των 3 νεογνών , η οποία αποτυπώνεται συχνά στην αλλαγή του τόνου της φωνής αλλά και στις κινήσεις των ηθοποιών, η κλιμακούμενη ένταση που κατασκευάζεται· αφενός μέσα απο τη σχέση εξουσίας των έγκλειστων ”ασθενών” με τους ανώτερους τους εκπαιδευτές και αφετέρου μέσα απ’ όλα τα παιχνίδια του μυαλού που εκτυλίσσονται επι σκηνής ενώπιον μας, ο χαμηλός φωτισμός καθώς και οι έντονες σκηνές ψυχολογικής και σωματικής βίας, οι οποίες διαδέχονται η μια την άλλη, όλα λειτουργούν συνεπικουρικά προς την αύξηση της έντασης της δραματουργίας.
Σκηνοθετικά, η Κύηση παίζει με την αντίθεση φωτός- σκοταδιού. Το παιχνίδι με τον χαμηλό φωτισμό προσδίδει μια περαιτέρω ένταση στην εξέλιξη της ιστορίας και προκαλεί ένα ελαφρύ αίσθημα τρόμου στον θεατή. Η σκηνοθετική ματιά επικεντρώνεται κατά βάση στην απεικόνιση των αντιδράσεων των πρωταγωνιστών σε κάθε επιμέρους σκηνή. Με πολλαπλά σκηνοθετικά τρικ [τα οποία θα δείτε και μόνοι σας!] γίνεται προσπάθεια να εισέλθει το κοινό στον ψυχολογικό κόσμο της κλινικής, να δει την κοινωνία τόσο με τα μάτια των εκπαιδευτών όσο και μ’ αυτά των εκπαιδευόμενων νεογνών και τελικά να βιώσει πλήρως την ένταση του έργου.
Ο χρόνος είναι κάτι που δεν ελέγχεται. Το τέλος είναι αναπόφευκτο. Η αξία μου είναι μηδαμινή μπροστά στον υπέρτατο σκοπό της εξέλιξης. Δεν έχω όνομα μέχρι να μου δώσουν αυτοί που μπορούν να με ορίσουν. Έχω εμπιστοσύνη στους Αβότι. Σέβομαι και υπακούω τον εκπαιδευτή μου.
Η Κύηση παρουσιάζει επι σκηνής την ωμή πραγματικότητα που περιβάλλει τις ανθρώπινες κοινωνίες. Άνθρωποι που καλούνται να μετατραπούν σε ρομπότ, ρομπότ που υπηρετούν πιστά τους άρχοντες και άρχοντες – παντογνώστες της μιας και μοναδικής αλήθειας που εξουσιάζουν τον κόσμο κατευθύνοντας κάθε πτυχή αυτού που ονομάζουμε κοινωνία ατόμων.
Και το ερώτημα που τίθεται επιτακτικά είναι, που σταματούν τελικά τα όρια της εξουσίας; Είναι η υπακοή προς τους άρχοντες υποδούλωση της ατομικής ελευθερίας; Υπάρχει μια και μοναδική αλήθεια; Ποιος την γνωρίζει; Και ποιος έχει τη δύναμη να την επιβάλλει στο κοινωνικό σύνολο; Εαν διαχωρίσεις την θέση σου απο το σύνολο, απελευθερώνεσαι απο τα δεσμά σου ή παραπλανάσαι και διαταράσσεις την αρμονία του κοινωνικού περιβάλλοντος;
Υπάρχει μια λεπτή κόκκινη γραμμή που διαχωρίζει την δημοκρατία απο τον φασισμό και την αναρχία.
Τελικά η κοινωνία των Αβότι είναι δημοκρατική, που αγωνίζεται για την εξασφάλιση της ευημερίας των πολιτών της ή αυταρχική, που καταπιέζει ιδέες και συναισθήματα; Και τα νεογνά της κλινικής μπορούν να χαρακτηριστούν επαναστάτες ή άτομα που έχασαν τον δρόμο τους και λησμόνησαν τις αξίες τους;
Όταν σκεφτείς και αποφασίσεις, αγαπητέ αναγνώστη, οτι είσαι έτοιμος να εισέλθεις στο κόσμο των Αβότι, δεν έχεις παρά να κλείσεις το εισιτήριο σου για την κλινική κύησης της οδού Παραμυθίας και να απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα.
Συντελεστές
Κείμενο -Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Νούσκας Βαρελάς
Ηθοποιοί: Βασίλης Βασιλάκης, Βασιλεία Τσιώνη, Δανάη Νούσκα Βαρελά, Γεωργία Κανελλάκη, Αλέξανδρος Νούσκας Βαρελάς
Ενδυματολόγος: Αμαλία Μπόγρη
Τεχνικός Βοηθός: Διονυσία Μπαλαμώτη
Πληροφορίες για την Κύηση
Θέατρο Παραμυθίας: Παραμυθίας 27, Μεταξουργείο
Μέρες και ώρες παραστάσεων : Κάθε Κυριακή μέχρι τις 29/5 [εκτός απο 1/5] στις 20:οο
Διάρκεια: 1 ώρα
Τιμή Εισητηρίου: 10 € [κανονικό], 5 € [ φοιτητικό/ ανέργων]
Κρατήσεις στα τηλέφωνα: 698 44 59 829, 210 34 57 904