Τσιγάρο!!! Θέλω απεγνωσμένα ένα τσιγάρο! Ας βγω να κάνω ένα. Γαμώτο ούτε το τσιγάρο δεν μπορώ να ευχαριστηθώ με τέτοιο κρύο. Ας ξαναμπώ μέσα. Πάω κάθομαι στην θέση μου και διαβάζω. Γράφω σημειώσεις, υπογραμμίζω σημαντικά κομμάτια μέσα στο βιβλίο, προσπαθώ να εμπεδώσω τον πίνακα και τα διαγράμματα. Γενικότερα το πιστεύω πολύ τώρα! Κάτι πάει στραβά!!!Βασικά κάτι πάει πολύ στραβά!!! Περνάει η ώρα και έχω αρχίσει να πεινάω. Φαγητό!!!!! Πεινάω!!! Άμα φύγω όμως τώρα σιγά μην βρω θέση να κάτσω μετά. Ας παραγγείλω εδώ! Ένα πιτόγυρο από όλα, στην Κεντρική Βιβλιοθήκη του ΑΠΘ. Ζητάει και επακριβή διεύθυνση που να πάρει. Πού να ξέρω και την ακριβή διεύθυνση; Τέλος πάντων, το βρίσκω και παραγγέλνω επιτέλους. Τέλεια, άλλη μια σελίδα και τρώμε. Και γυρνάω το κεφάλι μου και βλέπω τον άλλον να έχει βγάλει το ταπεράκι και να τρώει! Σωστός φίλος, προνόησες, όχι σαν και εμένα. Αλλά ρε συ, μην κάνεις τόσο θόρυβο πάλι! Την άλλη φορά θα έρθω και εγώ με ένα κουτάλι και θα σε κυνηγάω για πάντα σαν τον SpoonKiller! Νιώθω κάπως χαρούμενη τώρα. Μαθαίνω τι διαδικασία παρασκευής της μεθ, εεε τι λέω, με το που τελειώσω από εδώ θα πάω να δω ακόμη λίγο Breaking Bad, και έρχεται το φαγητό μου. Τέλεια και ένα τσιγάρο μετά και έχω φουλ ενέργεια να συνεχίσω διάβασμα ακάθεκτη!
Αχ, τι ωραίο μωρό ο απέναντι! Πολυτεχνίτης πρέπει να είναι, μαλακία δεν μπλέκεις με δαύτους. Πάλι καλά που ερχόμαστε και εδώ και ανοίγει λίγο το μάτι μας. Οφθαλμόλουτρο και πάλι οφθαλμόλουτρο!
Ήρθε και η Ναταλία να διαβάσει, αχ να μην κάτσει κάπου στα κοντά, θα μας διώξουν πάλι από εδώ μέσα. Αλλά απορώ ρε συ, πώς γίνεται ξαφνικά στο τραπέζι να έχει μόνο άτομα της ιατρικής. Και δεν φαίνεται να γνωρίζονται κιόλας. Ξαφνικά νιώθω πολύ τυχερή. Άντε εγώ μπορώ να παραλείψω και 1 και 2 και 3 και 40 σελίδες. Αυτοί με τι καρδιά θα πηδήξουν 1 παράγραφο, και να πουν να μην την διαβάσουν; Αλλά δεν πειράζει… Είναι το καμάρι της οικογένειας!
Καφές, καφές και πάλι καφές! Ο πολύς ο καφές βλάπτει…. Μα το μάτι έχει αρχίσει και σιγοκλείνει. Έχει κλείσει και το ριμαδοκυλικείο. Μα πόσο να αντέξει πια ο άνθρωπος; Από το πρωί είναι εδώ και έχει νυχτώσει! Έχει νυχτώσει; Τι; Έχω κλείσει 8άωρο εδώ μέσα; Ας πάω ξανά για ένα τσιγάρο. Θα με χτυπήσει λίγο και το κρύο και θα στανιάρω. Θα ξυπνήσω και λίγο. Θα ήθελα όμως. Όπα,χτυπάει η μπαγκατέλα και είναι ο Φίλιππος!
– Έλα μαλάκα,είσαι βιβλιοθήκη; Κομπλέ έρχομαι.
– Να ΄σαι καλά φίλε μου, φέρε και κάνα red bull, γιατί δεν θα την παλέψουμε για πολύ ακόμη έτσι.
Ξανά μέσα, έχει ζεστούλα τουλάχιστον! Έχω φτάσει στο αμήν! Ας κοιτάξω λίγο το ταβάνι. Καλή και η ταβανοθεραπεία δεν λέω, αλλά μετά από ένα σημείο πιάνεται το κεφάλι σου!
Ήρθε επιτέλους και ο άλλος, μπας και ξυπνήσουμε!!! Κατεβάζω με 2 γουλιές το red bull, μπας και γίνει κάτι και γίνω λίγο άνθρωπος. Ζόμπι με κατάντησε πάλι αυτή η εξεταστική! Ξανακάνω μια προσπάθεια να διαβάσω και όντως πιστεύω πώς μετά από τόσες ώρες ίσως και να έχω μάθει κάτι. Τουλάχιστον έχω μια γενική ιδέα και ξέρω με σιγουρία πώς λέγεται το μάθημα και τον σκοπό του. Κάτι είναι και αυτό!
Με τα πολλά και τα λίγα έχει πάει γύρω στις 2 και δεν το πήρα καν χαμπάρι. Πώς περνάει έτσι η ώρα πανάθεμα την!!! Παιδιά πάμε για ένα ποτάκι; Ακούγεται μια φωνή από το υπερπέραν και αυτομάτως το μάτι μου πάει προς τα εκεί. Να και ο Μήτσος που είχα να τον δω από τότε που έφυγε Erasmus . Δεν θέλω, αλλά πρέπει να βγούμε, τόσο καιρό έχω να τον δω. Και τελικά άλλη μια μέρα φτάνει στο τέλος της, με καλή παρέα ( το βιβλίο;!) και έξοδο – Οοουυυ τι να σου πω, καλή έξοδος η βιβλιοθήκη. Ας πάμε λοιπόν παιδιά στο στέκι να πούμε για άλλη μια φορά πόσο πολύ αγχωνόμαστε και πόσο συνεπείς φοιτητές είμαστε!!!
Φυσικά και το παραπάνω δεν αποτελεί πραγματική ιστορία, αλλά ότι συμβαίνει στα κεφάλια μας σε περίοδο εξεταστικής, και θα μπορούσα να πω ότι πλησιάζει αρκετά στην πραγματικότητα. Γενικότερα ένα μυαλό χειμώνα- καλοκαίρι το έχουμε, δεν αντέχει και πολύ το άτιμο. Με την συμβολή των υπόλοιπων αρθρογράφων του Frapress, αλλά και φοιτητών που συνάντησα στην Κεντρική Βιβλιοθήκη του ΑΠΘ, στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας αλλά και στην Δημοτική Βιβλιοθήκη του Δήμου Θεσσαλονίκης.