Φανή ΚραγιοπούλουΔιάβασμα, διάβασμα, διάβασμα… Το κεφάλι έχει γίνει καζάνι. Αριθμοί, πράξεις, εξισώσεις, θεωρία, ιστορικά στοιχεία και πολλά πολλά άλλα. Μην αναφέρω τις έρευνες που έχουν γίνει πάνω στα διάφορα θέματα με τα οποία ασχολείσαι. Διάβασμα, διάβασμα, διάβασμα. Με την έννοια του ξυπνάμε, με την έννοια του κοιμόμαστε. ( Καλό αστείο αυτό! – Κοιμόμαστε λέει…χαχαχα) Ο ύπνος είναι για τους αδύναμους και η μετατροπή μας σε ζόμπι είναι αναμενόμενη και την βλέπω ολοένα και να έρχεται πιο κοντά. Zombie mode: ON!!! Κάτι τέτοιες μέρες προσπαθούμε να ξεπεράσουμε τις τύψεις από αυτά που κάναμε ή μάλλον δεν κάναμε ( να διαβάσουμε και λίγο δηλαδή). Και τρέχουμε απεγνωσμένοι από εδώ και εκεί, άντε βρες τώρα σημειώσεις για ένα μάθημα που δεν έχεις πατήσει ποτέ το πόδι σου- αν ξέρεις και πώς το λένε φυσικά! Διάβασμα, διάβασμα, διάβασμα…
Λίγο πολύ μας βάζω όλους εμάς τους φοιτητές στο ίδιο σακί αυτήν την περίοδο. Όχι, όχι, δεν είπα γουρούνι στο σακί, αλλά ότι είμαστε όλοι στο ίδιο τσουβάλι. Ναι, στο ίδιο! Έχουμε όλοι το ίδιο μυαλό ας πούμε. Αυτήν την περίοδο. Σούπα βασικά! Σούπα θα μας χαρακτήριζα! Κάτσε τώρα και κατάλαβε τι υλικά έχει αυτή η ριμαδοσούπα μέσα. Αλλά επειδή όλοι λίγο πολύ μπορούμε να καταλάβουμε τις γεύσεις, κάτι μπορούμε να τις ψιλοδιακρίνουμε.
Ας πούμε αρχικά ότι το κύριο συστατικό είναι η μη όρεξη για διάβασμα.
Άτιμη ζωή, μας έφερες στης βιβλιοθήκης την άκρη, μας κουτσούλισες ( όχι εσύ, αλλά το σπουργιτάκι που επειδή έχει κρύο έξω, μπήκε μέσα για να ζεσταθεί το καημένο.) Επόμενη κίνηση: βγάλε τα τούβλα, εεε συγνώμη, βιβλία ήθελα να πω, από την τσάντα.
-Εεε μα… μα τι έχεις εκεί μέσα, τούβλα;
-Όχι ρε συ, μόνο αυτά τα 7 βιβλία ( του Harry Potter?). Βάλε και το λάπτοπ, βάλε και ένα πάκο σημειώσεις, βάλε και τετράδια. Την βλέπω την σκολίωση να έρχεται με πι από την Χονολουλού.
Λαπτόπ; Πρίζα πουθενά! Όλο και κάποιος θα θυμηθεί να φύγει σε λίγο για να κάτσω. Αλλά κάτσε ρε συ ποιος θα φύγει από τώρα. Ας κάνω πως διαβάζω…( ούτε στα περιεχόμενα δεν έφτασα ακόμη!) Και ακούω τον διπλανό τόση ώρα να παλεύει να γράψει κάτι στον υπολογιστή. Μα γιατί χτυπάει τόσο δυνατά το πλήκτρα; Που να βγει ένα και να του μπει στο μάτι του παλιομαλάκα!
Ωραία τώρα που κατάφερα να βρω μια θέση, και με πρίζα δίπλα μου, είμαι έτοιμη να διαβάσω. ( Αν το πω πολλές φορές, ίσως και να το πιστέψω.) Αν και το ξέρω ότι το βιβλίο δεν φτάνει για την εμπέδωση της γνώσης μου,( και τα λέω και τα πιστεύω τρομάρα μου!) τώρα το ξέρω ότι είναι αργά. Αν ήθελα θα διάβαζα και μέσα στην χρόνια ( ο αυτοσαρκασμός πάει και έρχεται). Λοιπόν ανοίγω τον τόμο και ξεκινάω. Εισαγωγή: το βιβλίο αυτό έχει σκοπό μπλα μπλα μπλα μπλα… Δεν μας νοιάζει φίλος! Ξεκινάω και διαβάζω λοιπόν. Μια σελίδα και μια γουλιά καφέ, σελίδα και καφέ, σελίδα και καφέ. Ας βγάλω και μια φώτο τα βιβλία και τον καφέ για το Insta. Έχουμε και μια κοινωνική εικόνα που πρέπει να συντηρήσουμε, αδερφέ!
Διάβασμα με χαρά και τσαχπινιά!
Μα πόσα πρέπει να βγάζει αυτό το κυλικείο σε περίοδο εξεταστικής; Ουάου, έχει περάσει μια ώρα και κατάφερα να μάθω πώς λένε τον συγγραφέα και τι έχει κάνει στην ζωή του. Λες να πέσει κάτι τέτοιο; Χαχα! Πωωω,ας διαβάσω σοβαρά τώρα, λέω από μέσα μου. Ωχ, ένα χνούδι καλέ!!! Πάω να το πιάσω και όλοι γύρω μου με κοιτάνε λες και βγήκα από τα 80’s. Γιατί όλοι έτσι χορεύουν στην ντίσκο! Σε εκείνη την δεκαετία έπρεπε να ζω, σκέφτομαι και πάλι από μέσα μου. Και το χειρότερο; Με φαντάζομαι και με κόκκινο παντελόνι καμπάνα και το μαλλί αφάνα! Απαπα!!!