Σπύρος ΓούλαςΑλήθεια, ποιες ήταν οι καλύτερες ταινίες του 2015; Χρονιά για την οποία επίσης διαμαρτύρονται πολλοί; Πόσοι αφροαμερικανοί είχαν σημαντικό ρόλο; Βλέπω μόνο τον Denzel Whasigton στο Equalizer.
Τι έκανε ο Denzel σε αυτήν την ταινία;
Απλά σκότωνε από την αρχή μέχρι το τέλος (καλύτερα και από τον John Wick κατά την γνώμη μου αλλά αυτό είναι άσχετο). Πώς να πάρει Oscar για τέτοιο ρόλο; Γιατί να πάρει Oscar για τέτοιο ρόλο; Πώς λοιπόν παραπονιούνται οι αφροαμερικανοί πως το 2015 δεν υπήρχαν αφροαμερικανοί υποψήφιοι όταν το 2015 δεν υπήρχαν καν αφροαμερικανοί ηθοποιοί στις καλύτερες ταινίες;
Το πρόβλημα είναι η κακιά ακαδημία που δεν δίνει υποψηφιότητες ή όλο το σύστημα του Holywood που δεν δίνει σοβαρούς ρόλους ή δεν δίνει καν ρόλους σε αφροαμερικανούς (εκτός και αν είναι να παίξουν τον καταπιεσμένο προφανώς);
Ας δούμε όμως ένα άλλο όνομα που ακούγεται πολύ, τον καταπληκτικό, και ελπίζω νέο James Bond, Idris Elba. Διαβάστε για τα βραβεία που κέρδισε πρόσφατα: ένα SAGA (Screen Actrors Guild Award) για το Beasts of no nation, και SAGA και Critics’ Choice Television Award για το Luther. Το πρώτο είναι ταινία και παίζει έναν στρατιωτικό διοικητή και το δεύτερο είναι μία εξαιρετική σειρά όπου παίζει έναν ιδιοφυή και matcho ντετέκτιβ. Κανένας ρόλος καταπιεσμένου αφροαμερικανού που μάχεται για τα δικαιώματά του. Τρελό έτσι;
Κέρδισε για την ερμηνεία του σαν πανέξυπνος και alpha male ντετέκτιβ. Do it like Idris.
Οι διακρίσεις ενάντια στους αφροαμερικανούς δεν σταματάνε όταν τους δίνεις υποψηφιότητες. Σταματάνε όταν παύεις να τους δίνεις ρόλους που είναι ξακάθαρα ρόλοι χρώματος.
Οι διακρίσεις ενάντια στους αφροαμερικανούς δεν σταματάνε όταν τους δίνεις κάθε χρόνο βραβεία σε αποκλειστικά αφροαμερικανικά βραβεία. Έτσι απλά γελοιοποιείς τον αγώνα τους.
Η υποκρισία της αντίδρασης με θλίβει. Και ξαναρωτώ, αν είχαμε φέτος αφροαμερικανούς υποψηφίους θα έπαυε να υπάρχει αντίδραση; Η απάντηση κατά την γνώμη μου είναι ναι, και αυτό είναι ανησυχητικό για το πως αντιλαμβάνονται την ισότητα όσοι σκίζουν τα ρούχα τους υπέρ της. Άσε τον μαύρο να παίζει τον μαύρο, μην του δώσεις κάποιον άλλον σοβαρό ρόλο. Με αυτό δεν φαίνεται να έχει κανείς πρόβλημα. Και όμως, εκεί έγκειται η ανισότητα.
Κάτι όχι και τόσο άσχετο: στο σκάκι οι γυναίκες και οι άντρες παίζουν σε διαφορετικές κατηγορίες παρόλο που το σκάκι είναι παιχνίδι στρατηγικής άρα δεν υπάρχει καμία διαφορά στην ικανότητα με βάση το φύλο. Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί; Ο λόγος είναι πως επειδή ο αριθμός των γυναικών σκακιστριών σε σχέση με τους άντρες είναι ελάχιστος, οι γυναίκες υπο-εκπροσωπούνται στην ιεραρχία των καλύτερων σκακιστών. Δηλαδή: επειδή υπάρχουν λίγες γυναίκες που παίζουν σκάκι τους δώσαμε δικιά τους κατηγορία ώστε πάντα κάποια γυναίκα να είναι στο νούμερο ένα κάποιας κατάταξης, και τους δώσαμε δικά τους πρωταθλήματα (στα οποία οι άντρες δεν μπορούν να παίξουν, ενώ σε αντρικά πρωταθλήματα οι γυναίκες μπορούν) ώστε να υπάρχει πάντα κάποιο πρωτάθλημα που να το κερδίζει γυναίκα.
Και έτσι προωθείται η ισότητα των φύλων;
Πώς λοιπόν προωθείται η ισότητα των φυλών όταν οι αφροαμερικανοί απαιτούν υποψηφιότητες μόνο και μόνο για να εκπροσωπούνται; Πώς προωθείται η ισότητα των φυλών όταν τα BET/NAACP είναι βραβεία μόνο για αφροαμερικανούς;
Κάποιος θα μπορούσε να πει πως “αυτά τα βραβεία υπάρχουν για να δίνονται διακρίσεις σε καλλιτέχνες που τις αξίζουν μέσα από το ταλέντο και τη σκληρή τους δουλειά, καλλιτέχνες που θα είχαν μεγαλύτερη αναγνώριση αν το ταλέντο τους δεν παραβλέπονταν εξαιτίας του χρώματός τους“.
suuuuuuure…….
Tο πρόβλημα της διάκρισης υπάρχει, αλλά όχι στην ακαδημία, αλλά στους ρόλους και αυτούς που τους γράφουν. Και είναι κρίμα να το παραβλέπεις άλλες και άλλες χρονιές μόνο και μόνο επειδή υπήρχαν αφροαμερικανικές υποψηφιότητες για ρόλους καλούπια. Το πρόβλημα δεν εξαφανίζεται αν δώσουμε βραβεία στους αφροαμερικανούς. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε τόσο το καλύτερο.