Σταυρούλα Κατσούλα-ΚαβάλληΤο hip-hop είναι και επίσημα πια το μουσικό είδος με τη μεγαλύτερη παγκόσμια επιρροή των τελευταίων 50 ετών (έρευνα University of London). Όχι μόνο μέσω ενός προβλέψιμου μπαράζ από tweets, posts και άλλου είδους αναρτήσεων από μουσικούς και καλλιτέχνες, αλλά και μέσω ενός διατηρητέου και συνεχούς κύματος δημιουργικότητας, το κίνημα και η ιδεολογία του hip-hop δίνουν χαοτικές διαστάσεις αλήθειας σε αξίες που περνούν κρίση, και σε κρίσεις που δεν χρήζουν ιδιαίτερης αξίας.
Αυτή είναι η αλήθεια που θα συναντήσεις και στο Τhessaloniki Hip Hop Festival, aka THHF.
Yποδεχόμενοι τη νέα χρονιά, δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε ιδανικότερο ποδαρικό, εκτός του να αποχαιρετίσουμε το 2015 με τον καλύτερο τρόπο, με το ΤΗΗF, το οποίο πραγματοποιείται κάθε χρόνο την εβδομάδα πριν τα Χριστούγεννα.
Στα 13 χρόνια του, το φεστιβάλ έχει φιλοξενήσει τα μεγαλύτερα ονόματα της εγχώριας hip-hop σκηνής, και δράσεις που συμπληρώνουν με τον πιο αυθεντικό τρόπο την βασική τετράπτυχη κουλτούρα του hip-hop – MCing, deejaying, graffiti και breakdance – ξεκινώντας με happening και μουσική από νωρίς το μεσημέρι που ανοίγουν οι πόρτες, μέχρι και τις πρώτες πρωινές ώρες.
Στη Θεσσαλονίκη βρέθηκα και εγώ για την 13η χρονιά του φεστιβάλ που κάθε άλλο παρά γρουσούζικη ήταν. Αρχικά, με χαρά πληροφορήθηκα τον φιλανθρωπικό χαρακτήρα του 13ou ΤΗΗF. Με φετινό θέμα «UNITED WE STAND – FREEDOM WE SEEK» έγινε συλλογή τροφίμων, ρούχων και ειδών πρώτης ανάγκης σε συνεργασία με την κοινωνική οργάνωση υποστήριξης νέων «Άρσις», η οποία δραστηριοποιείται στην περιοχή της Ειδομένης, βοηθώντας στην αντιμετώπιση των αναγκών των προσφύγων που υποδέχεται.
Τα graffiti και blackbook sessions έξω από το Principal όπου γινόταν το φεστιβάλ είχαν την τιμητική τους όσο ακόμα υπήρχε το φως της μέρας. Σιγά σιγά ο κόσμος άρχισε να μαζεύεται στον προαύλιο χώρο. Εκεί μπορούσες να χαλαρώσεις στο stone stage του πολυχώρου με deejaying για υποστήριξη, με τη συνοδεία μιας μπίρας ή Monster, και να περιμένεις να ξεκινήσει η γιορτή.
Γιατί ήταν όντως γιορτή. Ήταν η γιορτή των γενεών. Το κοινό πολυειδές, από μαθητές γυμνασίου (μπορεί να λέω και πολύ), μέχρι και άτομα που έζησαν το hip-hop προτού καν εμφανιστεί στην Ελλάδα, όλοι εκεί για το ΤΗHF. Εκεί είναι που φαίνονται η ομορφιά και η διαχρονικότητα του είδους. Όταν βλέπεις δύο και πλέον διαφορετικές γενιές να εκφράζονται με τον ίδιο τρόπο και για την εξέλιξη καταστάσεων και περιστάσεων μέσα στον χρόνο, όποια μορφή και αν έχουν.
Στο δια ταύτα όμως. Κάθε χρόνο πριν την επίσημη έναρξη των συναυλιών ξεκινάει το THHF MC Battle, με ετοιμόλογους τους συμμετέχοντες να αποστομώνουν αντίπαλο και κοινό με την ευρηματικότητά τους στο ΜCing.
Μήπως εσύ γνώριζες ότι γίνεται beatboxing με σαξόφωνο; Ε, ούτε κι εγώ. Ο NICOS DIMINAKIS όμως, αυτός ο μοναδικά ταλαντούχος μουσικός, κατάφερε να αποστομώσει όλο το THHF με τη τεχνική του σε σαξόφωνο, φλάουτο και Didgeridoo, ταυτόχρονα! Υοutube him, αξίζει.
Στα decks του THHF βρέθηκαν οι DJ D-MICE, TYLER, DJ MICRO, DJ WHEEL-M και D-JASON, ενώ host του event ήταν ο παμμέγιστος Εισβολέας.
Το πρώτο μέρος των συναυλιών έγινε με τους ΦΙΝΤΟ x D.WIDE, MISS-T, MOHAWK, SNUB και ΜR. EMOR από 6ΑΡΙΑ – προετοιμάζοντας μας με τον καλύτερο τρόπο για την συνέχεια.
Ακολούθησε ο τελικός με το νικητή του ΤΗΗF MC BATTLE και το 2ο μέρος συναυλιών ξεκίνησε. Πρώτοι εμφανίστηκαν οι JOKER/ΤWO-FACE και το πάρτι σε όλη την αρένα ξεκίνησε. Και αφού οι προηγούμενοι «κατεβήκαν από τον ουρανό», εΝΟΕιται πως δεν θα μπορούσε να υπάρχει καλύτερη συνέχεια από το να δώσουν το stage στον Ν.Ο.Ε., φτάνοντας με τη σειρά του flow και beats στο 110% – αλλά και μερικούς «εκλεκτούς» από το κοινό, ακόμα ψηλότερα.
Η «φλόγα» του ΤΗΗF δυνάμωσε όταν ο Ταφ Λάθος μας μετέδωσε με τον ομορφότερο τρόπο την εικόνα του τι σημαίνει rap (Rhythm and Poetry), και έπειτα οι Στίχοιμα μας δίδαξαν επιτυχώς και ελλείψει λογοκρισίας, πως η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται, κάνει όμως ομοιοκαταληξίες. Με κομμάτια κυρίως από το album τους «Μηχανες» – σε ασύλληπτη μουσική παραγωγή και μίξη από τη Μαρίνα – με στίχο αλληγορικό, θεατρικό και πολλές φορές λυρικό, οι 20 διαχρονικές σφαίρες τους γίνονται κορωνίδα τέχνης εντός και εκτός του χώρου. Τα σέβη μου.
Περνώντας για λίγο στην άλλη πλευρά της υδρογείου, «με ψυχή και μικρόφωνο» για κατάνα, ο SΙFU VERSUS παρουσίασε το δικό του “bushido” (o Δρόμος του Πολεμιστή), ως γνήσιος “Rap Shinobi”, όπως τιτλοφορεί και την καινούργια του προσωπική δουλειά.
Και αν τώρα ακούγοντας Σουηδία, κάνετε άλλους συνειρμούς εκτός του Prop Dylan, κακώς. Old-school όσο χρειάζεται και updated όσο επιβάλλεται, μας έδωσε μία γερή δόση εκλεκτού και εκλεπτυσμένου rap σε ιδανικό συνδυασμό μελωδίας, vibe και beat. Σουηδοί σου λέει…
Έπειτα, τα φώτα χαμήλωσαν κι άλλο… Το κοινό άρχισε να χτυπά ρυθμικά τα πόδια του στο δάπεδο, δημιουργώντας αίσθημα σεισμικών δονήσεων και σχηματίζοντας ένα τεράστιο κύκλο για τα συνήθη mosh-pit. Είχε φτάσει η στιγμή να ανοίξει ο «πόλεμος». «Ω, ναι». Είχε φτάσει η στιγμή για τον Ευθύμη. Αναβιώνοντας στιγμές και σκηνές από εποχή ΤΧC – φυσικά με το ανάλογο ρεπερτόριο – ανακαλέσαμε τα χρυσά χρόνια της ελληνικής hip-hop σκηνής. Επιβλητικός, ευθύς και άρτιος, έτσι ακριβώς όπως έχει συνηθίσει το κοινό, ήταν αδιαμφησβήτητα το ηχηρότερο νεύρο της βραδιάς, παρουσιάζοντας βροντόφωνα τη δική του «Εκδοχή Έψιλον».
H βραδιά έκλεισε με το cypher project των οπλοπολυβόλων KEEPERS OF THE HUSTLE (12ος ΠΙΘΗΚΟΣ, ΜΙΚΡΟΣ ΚΛΕΦΤΗΣ, ΛΟΓΟΣ ΑΠΕΙΛΗ, SADOMAS και DJ WAIF). Μία ζωντανή και αυτόφωτη πανσπερμία ιδεών, ιδεολογιών, τρόπων έκφρασης, σκέψης και εκτόνωσης που μέσω της προκλητικότερης μορφής τέχνης, αυτής του freestyling, ξεσήκωσε το κοινό μέχρι και τις 3 τα ξημερώματα, όπου με ένα απλό και άμεσο «Καλό βράδυ, τα λέμε του χρόνου» μας ανανέωσαν το ραντεβού για το επόμενο ΤΗHF.
Και κάπως έτσι, αληθινά και απλά, έκλεισε μία ολοήμερη εκδρομή στο ελληνικό hip-hop της εποχής μας.
Όταν, εδώ και 13 έτη, ένα hip-hop φεστιβάλ αναζητά να αποστάξει το πνεύμα της εποχής σε κάτι καθημερινό και ρεαλιστικό, χωρίς να νοιάζεται για το τι παίζει το ραδιόφωνο, τότε τα τραγούδια του γίνονται ένα σκάφος. Κουβαλούν την αγωνία, τις καθημερινές σκέψεις και καταστάσεις όλων μας. Διοχετεύουν δεκάδες συναισθήματα, εκφράζοντας στην πραγματικότητα σκέψεις που πάντα έχουν περάσει από το μυαλό μας αλλά δεν τις ξεστομίσαμε ποτέ. Hip-hop είναι το πως έγινε κάτι από το τίποτα αλλά και πως αυτό το τίποτα έφτασε να καθορίζει μια ολόκληρη εποχή, είτε πρόκειται για τη γλώσσα μας, τη μόδα, τις τάσεις, την τέχνη, τον τρόπο κάνουμε μουσική και τον τρόπο που επικοινωνούμε διαφυλετικά, ανάμεσα σε ανθρώπους διαφορετικούς και διαφορετικούς πολιτισμούς.
Αυτή είναι η αλήθεια του Thessaloniki Hip-Hop Festival. Η σιωπή είναι εχθρός. Ο ήχος το όπλο του.
Ραντεβού στο 14ο ΤΗΗF – εκεί, λίγο πριν τα Χριστούγεννα.
