Το stand up comedy είναι μια εναλλακτική έξοδος και μια πολύ καλή επιλογή για να περάσεις το βράδυ σου φτιάχνοντας τη διάθεσή σου!

Αυτές τις Κυριακές της κουλτούρας, αυτές τις Κυριακές που ψάχνεις μανιωδώς τα θέατρα για να αποφασίσεις ποιο θα ταίριαζε καλύτερα στην εβδομαδιαία σου ψυχολογία, αποφάσισες τυχαία να δεις κάτι διαφορετικό, όπως είναι το stand up comedy, γιατί στα χρόνια της νιότης σου έχεις τη δυνατότητα να δοκιμάζεις νέα πράγματα…

Και βρίσκεσαι κάπου στα θέατρα στο Γκάζι, κοντά σε μια μικρή σκηνή που στήθηκε για Stand up comedy να γελάς ασταμάτητα χωρίς να υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος. Και πριν μπεις, καθώς περιμένεις να τους ακούσεις, σκέφτηκες «τι σαχλαμάρες θα ακούσω αυτό το μιαμισάωρο θεέ μου και πώς θα με κάνουν άραγε αυτοί οι τύποι να γελάσω;».

Κι όμως λίγα λεπτά αφότου ξεκινήσουν, ξαφνικά οι ζωές τους αρχίζουν να σε νοιάζουν υπερβολικά πολύ, γιατί παίρνοντας από αυτές μικρά καθημερινά περιστατικά, φροντίζουν να τα υπαγάγει ο κόσμος στις δικές του καθημερινές στιγμές.

Με αυτόν τον τρόπο σου δημιουργούν αναπάντεχα γέλιο-ίσως και νευρικό γέλιο κάποιες φορές. Σου φέρνουν στο μυαλό μνήμες και καταστάσεις δικές σου και φροντίζουν με τον τρόπο τους να τις γελοιοποιήσουν.

Εκτός αυτού, είναι επαγγελματίες στον αυτοσαρκασμό και με τον δικό τους τρόπο φροντίζουν να σου το μεταδώσουν αυτό. Λατρεύω τον αυτοσαρκασμό, προσπαθώ όμως να κρίνω όσο πιο αντικειμενικά μπορώ.

Πετυχαίνουν να δώσουν έμφαση σε οτιδήποτε αρνητικό έχουν πάνω τους, σε οτιδήποτε στραβό υπάρχει στη ζωή τους, όπως μπορεί να είναι για παράδειγμα τα κιλά τους, το καραφλό τους κεφάλι, το γεγονός πως αυτόν τον καιρό δεν εργάζονται, και να το μετατρέψουν σε αστείο.

Με το αστείο αυτό συνεχίζουν και στο υπόλοιπο της παρουσίασής τους, θέτοντάς το ως βάση για να χτίσουν τα επόμενα. Και σίγουρα θα ταυτιστείς με κάποιο από τα προβλήματα που γελοιοποιούν.

Η θεματολογία σε ένα Stand up comedy ποικίλλει: ακούς από αποτυχημένα love stories, οικογενειακές ιστορίες και προβλήματα με τους γονείς, ιδανικά της μητέρας που δεν ακολουθήθηκαν από τον «επαναστάτη» γιο, ιστορίες από ραντεβού, εργασιακές εμπειρίες, τον τρόπο ζωής στη σημερινή εποχή, έως και άσχετους συνειρμούς και συνδυασμούς λέξεων, συζητήσεις ανούσιες εξ ορισμού, στις οποίες εκείνοι προσπαθούν να σε πείσουν πως υπάρχει νόημα.

Και όντως στο τέλος υπάρχει νόημα, γιατί κατάφεραν να σε κάνουν να γελάσεις.

Συνειδητοποιείς πως ίσως και αυτός ο τρόπος να σε κάνουν να γελάς είναι τέχνη, διαφορετική από τον κλασικό ορισμό της, τέχνη ανερχόμενη, τέχνη όχι για όλα τα γούστα. Γιατί τέχνη χωρίς σκηνικά, τέχνη χωρίς καμία τεχνική υποστήριξη, όπως συνήθως είναι το stand up comedy είναι η πιο δύσκολη τέχνη.

Και αυτό το καταλαβαίνεις κυρίως στο τέλος, όταν φεύγεις από την αίθουσα χαμογελαστός, ικανοποιημένος που τέσσερις άνθρωποι μόνο με το μικρόφωνο και το ταλέντο τους κατάφεραν να φτιάξουν την απογευματινή σου διάθεση.

Αν οι κωμωδίες είναι πλέον για σένα ξεπερασμένες, αν τις βαρέθηκες, η πρώτη επαφή με το stand up comedy δεν θα σε αφήσει σίγουρα χωρίς καλή διάθεση και χαμόγελο. Χρειάζεται προκειμένου να ξεφύγεις από τις έγνοιες της μίζερης καθημερινότητας, χρειάζεται ώστε η Δευτέρα σου να έχει έναν τόνο διαφορετικό. Η πρώτη μου εμπειρία με άφησε με τις καλύτερες εντυπώσεις, θεωρώντας πως αξίζει ο πειραματισμός.

Καλή διασκέδαση!

Γιώργος Χατζηπαύλου: «Δεν χρειάζεται να είσαι ηθοποιός για να κάνεις stand up comedy»

Σχόλια