Δανάη ΜιχαηλίδουΟι Muse, βρετανική μπάντα που σχηματίστηκε το 1994, κυκλοφόρησε φέτος τον Ιούνιο τον έβδομο δίσκο της, με το όνομα Drones. Ως ένα από τα πιο διάσημα συγκροτήματα που αναδύθηκε από την βρετανική σκηνή των 90’s, οι Muse έχουν κερδίσει πολυάριθμα βραβεία, μεταξύ τους ένα Grammy και δύο Brit Awards, και είναι πλέον γνωστοί σε όλο τον κόσμο, με 5 περιοδείες στο ενεργητικό τους και την έκτη τους να βρίσκεται σε εξέλιξη.
Από τη στιγμή που έγιναν ευρέως γνωστοί, ο κόσμος έσπευσε να βάλει ετικέτες στο έργο τους, όπως για παράδειγμα “alternative rock”, “space rock”. Το μουσικό τρίο όμως έχει εκπλήξει, με 6 δίσκους, ο καθένας διαφορετικός από τον επόμενο. Οι πειραματισμοί τους επεκτείνονται σε πολλά είδη, από την progressive rock και την κλασσική μέχρι την ηλεκτρονική μουσική, όπως μας αποδεικνύει το έκτο άλμπουμ τους, The 2nd Law, για τη δημιουργία του οποίου εμπνεύστηκαν από καλλιτέχνες όπως οι Queen και οι Led Zeppelin, αλλά και o Skrillex και ο Nero.
Στον δίσκο τους Drones ο πειραματισμός λείπει. Όπως έχει αναφέρει και ο ίδιος ο Bellamy (frontman της μπάντας), το άλμπουμ αυτό γυρνάει πίσω στα βασικά τους στοιχεία(“back to basics”), με αποτέλεσμα ίσως να μην υπάρχει μεγάλη απόκλιση συνθετικά και ηχητικά από προηγούμενες δουλειές τους. Το ύφος είναι επιθετικό, ενσωματώνοντας έναν σταθερό rock ήχο, με λιγότερο πειραματισμό με διαφορετικά είδη. Ωστόσο αποτελεί έναν αναμφίβολα καλό δίσκο, ένα concept album βασισμένο στον αγώνα του πρωταγωνιστή σε μία δυστοπική κοινωνία η οποία ελέγχεται από ρομπότ και τους επονομαζόμενους κηφήνες (drones), καταλήγοντας στην εξέγερση εναντίον τους. Όσον αφορά το όνομα του άλμπουμ, Drones, o Bellamy έχει πει:
“Για μένα, οι κηφήνες είναι μεταφορικοί ψυχοπαθείς που καθιστούν ικανή ψυχοπαθητική συμπεριφορά χωρίς προσφυγή. Ο κόσμος διοικείται από κηφήνες που χρησιμοποιούν κηφήνες για να μας μετατρέψουν όλους σε κηφήνες. Το άλμπουμ αυτό διερευνά το ταξίδι ενός ανθρώπου, από την εγκατάλειψη και την απώλεια της ελπίδας, στην κατήχηση του από το σύστημα για να γίνει ένας ανθρώπινος κηφήνας, και τελικά στην τελική αποστασία από τους καταπιεστές του”.
Στιχουργικά, κινείται στο ίδιο μοτίβο με τον πέμπτο δίσκο τους The resistance, καθώς και στους δύο υπάρχουν θεματικές που αφορούν τον έλεγχο του νου, την επανάσταση, την αγάπη και την έλλειψή της. Στον δίσκο Drones ωστόσο, είναι πιο έντονη η έμφαση στη στρατικοποίηση και στις κυβερνήσεις, όπως φαίνεται και από την ενσωμάτωση ενός αποσπάσματος της ομιλίας του Προέδρου John F.Kennedy, όπως παραδόθηκε στην Αμερικανική Ένωση Εκδοτών Εφημερίδων στις 27 Απριλίου 1961, πριν από το κομμάτι Defector.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Matthew Bellamy, ο συνδετικός κρίκος της μπάντας αυτής, την έχει οδηγήσει σε έναν δρόμο πειραματισμού και αφοσίωσης στη μουσική, χωρίς να παραμένουν αγκιστρωμένοι σε ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής, κάτι που ίσως τους διαφοροποιεί από άλλους σύγχρονούς τους.
Ακολουθεί playlist των έξι κομματιών του δίσκου που έχουν ανεβάσει στο youtube η ίδια η μπάντα.