Εύα ΒασιλοπούλουΟ Νίκος Γαϊτανόπουλος μεγαλωμένος στην Αθήνα και φοιτητής αρχιτεκτονικής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο ξεκίνησε από την ηλικία των δεκαπέντε ετών να γράφει το πρώτο του έργο. Η δουλειά του κινείται γύρω από το είδος του fantasy writing με εμφανείς επιρροές κυρίως από Tolkien και Moorcock. Έχει ταξιδέψει στη Νέα Υόρκη, στη Τουρκία και σχεδόν σε όλη την Ευρώπη σε χώρες όπως: Νορβηγία, Δανία, Ισπανία, Ρουμανία, Γαλλία και Γερμανία. Τα ταξίδια τον ενέπνευσαν στη συγγραφή του έργου του αλλά και του χάρισαν αξέχαστες εμπειρίες, μερικές από τις οποίες μοιράστηκε μαζί μας και μπορούμε με σιγουριά να πούμε ότι ζηλεύουμε πολύ! Στη Γερμανία και συγκεκριμένα στο Αμβούργο έμεινε έξι μήνες παρακολουθώντας το πρόγραμμα Erasmus όπου και σκηνοθέτησε μια μικρή παράσταση. Πάμε όμως να τον γνωρίσουμε καλύτερα μέσα από την αποκλειστική συνέντευξή του στο Frapress:
E: Τί σε τράβηξε στο να αρχίσεις να σχεδιάζεις και να γράφεις;
Ν.Γ: Άρχισα να σχεδιάζω από πολύ μικρός, μου άρεσε να βλέπω κάστρα και δράκους και συγκεκριμένα θυμάμαι είχα ζωγραφίσει μια φορά ένα χάνι στο οποίο βρισκόταν ο Δον Κιχώτης και στα μάτια του αυτό το χάνι φάνταζε κάστρο. Το να γράψω δεν ξέρω πώς έγινε απλώς προέκυψε. Μια μέρα μου τράβηξε την προσοχή μια αφίσα στο video club που πήγαινα με τον πατέρα μου, και την οποία απέκτησα μετά από έναν μεγάλο τσακωμό, η οποία απεικόνιζε τον Jabberwocky (Alice in Wonderland) και τη θεώρησα αστεία. Την σκεφτόμουν για πολύ καιρό αναρωτώμενος «Τι είναι αυτό;» ώσπου βρέθηκα δεκαπέντε χρονών ολομόναχος στο σπίτι και χωρίς να ξέρω γιατί, απλώς πήρα χαρτιά και άρχισα να γράφω τί γίνεται στην αφίσα. Φαντάσου μου ερχόντουσαν τόσα σενάρια που δεν μπορούσα να σταματήσω να γράφω, αυτό είναι και το βιβλίο μου “Erkahoth”.
Η αφίσα του Jabberwocky
Ε: Θυμάσαι ποιο ήταν το πρώτο βιβλίο που διάβασες;
Ν.Γ: Το πρώτο βιβλίο που διάβασα μόνος μου ήταν ο Tom Sawyer. Θυμάμαι η μητέρα μου, μου διάβαζε από όταν ήμουν πάρα πολύ μικρός παραμύθια, άπειρες ιστορίες, και μέχρι να αναπτύξω τη δυνατότητα να διαβάζω μόνος μου της πήγαινα βιβλία από τη βιβλιοθήκη του σχολείου μου λέγοντάς της : “Διάβασε τα μου, πρέπει να μάθω τι γίνεται!”
E: Η σχέση σου με την ελληνική λογοτεχνία;
Ν.Γ: Ελληνική λογοτεχνία διάβαζα όταν ήμουν πολύ μικρός. Σταμάτησα, και τώρα θέλω να ξανά αρχίσω. Έχω διαβάσει Νίκο Καζαντζάκη, Στρατή Μυριβήλη, Μενέλαο Λουντέμη. Απλώς η ελληνική λογοτεχνία έχει κάτι το οποίο, επειδή ο τόπος μας είναι βασανισμένος, αντανακλάται πάρα πολύ έντονα και πολλές φορές ξεχνάμε το παραμύθι και μένουμε στη θλίψη.
Ε: Ποιές θα έλεγες λοιπόν ότι είναι οι επιρροές σου;
Ν.Γ: Αρχικά τα παραμύθια που μου διάβαζε η μητέρα μου, ελληνική, σκανδιναβική και κέλτικη μυθολογία, μυθολογία των θρησκειών και τα ερεθίσματα που έχω από εικόνες. Εννοείται Tolkien και Michael Moorcock τον οποίο άρχισα να διαβάζω στα δεκαέξι μου και έγραφε αντί- φαντασία. Έγραφε για έναν ήρωα που δεν ήταν ο τυπικός μυώδης ήρωας του παραμυθιού, αλλά ένας απίστευτα μορφωμένος, κυνικός άρχοντας, θα μπορούσαμε να τον χαρακτηρίσουμε ακόμη και κακό, ο οποίος κατέστρεψε τον κόσμο του εν τέλει αναγκασμένος από διάφορες συνθήκες. Αυτό μου άλλαξε πολύ τον τρόπο σκέψης, ότι δεν υπάρχουν μόνο οι κλασσικοί καλοί ήρωες. Σαν αυτό που έκανε και ο Nolan με τον Batman: «Είμαι ο ήρωας που αξίζει τώρα στη Gotham».
Ε: Αγαπημένος συγγραφέας και αγαπημένος ήρωας; Επειδή είναι δύσκολο να διαλέξεις από έναν φτιάξε μου ένα Top 5:
Ν.Γ: Αγαπημένος συγγραφέας είναι ο Tolkin και ένας που διάβασα πρόσφατα ο Terry Pratchett τον οποίο θα παρομοίαζα με τον Αριστοφάνη σε Fantasy κόσμο λόγω της σάτυράς του. Ακόμα είναι οι David Gemell, Neil Gaiman, Robert E. Howard και ο Πόε. Αγαπημένοι ήρωες είναι οι: Elric of Melnibone από Moorcock, ο Zorro από το Οne Piece, ο Dream από το Sandman, ο Scrooge MacDuck στα κόμικ του Ντον Ρόσα και του και του Καρλ Μπαρκς, ο Geralt of Rivia από τη σειρά The Witcher του Andrej Sapkowski και τέλος ο Turin Turambar από το Silmarilion.
Σκίτσο από τον Νίκο Γαϊτανόπουλο
Ε: Αφού με κατατόπισες με τις επιρροές σου θα ήθελα να μου πεις τι προτιμάς, να σχεδιάζεις ή να γράφεις;
Ν.Γ: Πραγματικά είναι ροή. Δηλαδή μου αρέσει πάρα πολύ να γράφω και ξαφνικά μπορεί να πω: “Α, αυτό θέλω να το οπτικοποιήσω”. Αν κάποιος αυτό που γράφω θέλει να το δει πώς θα ήταν; Και μετά συνειδητοποιώ ότι ζωγραφίζω πράγματα με τα οποία λέω αυτό πρέπει να γραφτεί έτσι, οπότε αλληλοσυμπληρώνονται.
Ε: Τα σχέδια/ σκίτσα σου ακολουθούν ένα συγκεκριμένο μοτίβο (πολεμικούς εξοπλισμούς, φανταστικά πλάσματα). Μίλησε μας γι’αυτό.
Ν.Γ: Τα περισσότερα δημοσιευμένα σκίτσα μου έχουν γίνει αρκετά κατά παραγγελία. Δούλεψα στο επιτραπέζιο παιχνίδι Rhapsody: A Tale of Heroes , έκανα concept art δηλαδή μου ζήτησαν να σχεδιάσω τις φυλές που θα πρωταγωνιστούσαν στο παιχνίδι και όλο τον πολεμικό εξοπλισμό. Παράλληλα όμως σκεφτόμουν πώς θα μπορούσα να αξιοποιήσω κάποια από αυτά τα σκίτσα για την ιστορία μου. Πέρα από fantasy θα ήθελα να επεκταθώ στα σκίτσα μου σε κάτι πιο κλασσικό, κάτι σε βικτωριανό Λονδίνο ή κάτι σε Sci Fi.
Σκίτσο από τον Νίκο Γαϊτανόπουλο
Ε: Σκοπεύεις να ασχοληθείς επαγγελματικά με αυτό που κάνεις; Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 5 χρόνια;
Ν.Γ: Εάν οι συνθήκες το επιτρέψουν θα ήθελα να δουλέψω ως concept artist, ιδεατά θα ήθελα να φτάσω στο σημείο να κάνω game directing ή και να δουλέψω σε ταινία. Το τελευταίο θα με ευχαριστούσε πολύ γιατί θα μπορούσα να φτιάξω έναν πλήρη κόσμο πλεον και δεν θα είχα τον περιορισμό της εργασίας, θα βρισκόμουν στην κορυφή. Το γνωρίζω ότι είναι πολύ δύσκολο, αλλά το να δω ας πούμε το βιβλίο μου οπτικοποιημένο σε μορφή ταινίας σε 6-7 χρόνια θα ήταν ιδανικό, ένα μεγάλο μου όνειρο πραγματικότητα.
Ε: Μιας και θίξαμε το θέμα κινηματογράφος, ποια η σχέση σου με το σινεμά; Τί είδους ταινίες παρακολουθείς;
Ν.Γ: Σινεμά βλέπω με παρέα, αυτός είναι ο περιορισμός μου. Βλέπω πολλές ταινίες εκτός από horror movies, παρότι γράφω πιο φρικιαστικά πράγματα (γέλια). Βασικά βλέπω τα πάντα και μου αρέσει πολύ το σινεμά. Οι τελευταιές ταινίες που είδα ήταν Marvel ας πούμε. Δεν περιμένω να δω κάτι που θα πάρει Oscar. Θα έλεγα ότι μου αρέσουν αρκετά οι κωμωδίες του Ευρωπαικού κινηματογράφου για παράδειγμα ο γαλλικός κινηματογράφος έχει απίστευτες κωμωδίες.
Ε: Το εξωτερικό ως γνωστόν είναι πιο «γόνιμο έδαφος» για να καταπιαστείς με αυτό το αντικείμενο συγκριτικά με την Ελλάδα. Το σκέφτεσαι καθόλου ως επιλογή;
Ν.Γ: Αρχικά το σκέφτομαι για ένα μεταπτυχιακό και αργότερα αν καταφέρω να βρω κάποια εργασία μέσα από την οποία βήμα βήμα καταφέρω να εδραιωθώ, ίσως να κάνω και μετάφραση του βιβλίου μου με τη βοήθεια του εκδοτικού. Ναι είναι πιθανό σενάριο.
Ε: Ποιο θεωρείς το πιο δύσκολο κομμάτι σε αυτό που κάνεις;
Ν.Γ: Το να πιστέψω σε αυτό που κάνω. Επειδή καλώς ή κακώς το γράψιμο είναι κάτι το οποίο το κάνεις μόνος σου, δεν πρόκειται κανείς να σε διδάξει, όσοι συγγενείς ή φίλοι σε αγκαλιάσουν ή σου “χτυπήσουν την πλάτη”, είσαι μόνος σου ενάντια στον κόσμο. Η τέχνη είναι έκθεση, παίρνω αυτό που έχω μέσα μου και το βγάζω στο χαρτί και έτσι το δίνω στον κόσμο. Πρέπει να είσαι έτοιμος να δεχτείς την καταιγίδα και να πεις ότι αμα δεν αρέσει σε κανέναν αυτό που έχεις δημιουργήσει δεν θα το παρατήσεις γιατί πιστεύεις στον εαυτό σου. Πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία στο να πιστεύεις αρκετά χωρίς να γίνεσαι αλαζόνας, να επιμένεις αρκετά χωρίς να καταστραφείς πράγμα που είναι πολύ δύσκολο και χρειάζεται δύναμη, σοφία, λογική και ανθρώπους γύρω σου.
Ε: Μίλησέ μας για το βιβλίο σου. Σε τί κοινό απευθύνεται;
Ν.Γ: Το βιβλίο θα χωριστεί σε τρια λόγω έκτασης. Λέγεται «Έξοδος» και είναι το πρώτο μέρος μιας σειράς δύο βιβλίων η οποία ονομάζεται Erkahoth Το είδος του βιβλίου είναι fantasy και αναφέρεται στην ιστορία ενός μαθητευόμενου ιππότη ο οποίος προκειμένου να αποδείξει την αξία του και να χρηστεί ιππότης τον στέλνουν να κυνηγήσει ένα δράκο. Ωστόσο τα πράγματα ξεφεύγουν από τον έλεγχό του και βρίσκεται τελικά να προσπαθεί να σώσει έναν κόσμο ο οποίος απειλείται από ένα κακό το οποίο γνωρίζει μόνο ο Erkahoth (ο πρωταγωνιστής της ιστορίας) και κανείς δεν θέλει να τον πιστέψει επειδή είναι αριστερόχειρας οι οποίοι θεωρούνται κακορίζικοι οπότε αντιμετωπίζει όλο το μίσος του κόσμου και τη δυσπιστία.
Ε: Το βιβλίο σου που μπορούμε να το βρούμε;
Ν.Γ: Αυτή τη στιγμή βρίσκεται υπό έκδοση από τις εκδόσεις Anima, συγκεκριμένα βρίσκεται στο στάδιο της επιμέλιας και θα κυκλοφορήσει προσεχώς, ενδεχομένως με δικές μου εικονογραφήσεις.
Ε: Μπορούμε να βρούμε κάπου άλλού δουλειές σου;
Ν.Γ: Γενικά online μπορείτε να βρείτε μικρές ιστορίες που έχω γράψει αλλά και να δείτε διαγωνισμούς που συμμετείχα, που αυτά τα δημοσιεύω στο Facebook ή σε ένα μικρό blog που έχω (βλέπε link στο τέλος της συνέντευξης).
Ε: Εκτός από το βιβλίο τι άλλο ετοιμάζεις αυτή τη χρονική περίοδο;
Ν.Γ: Τη διπλωματική μου αφενός, η οποία είναι η επανάχτιση ενός βιομηχανικού χώρου στην Ερμιόνη όπου ήταν τα παλιά ορυχεία και κατασκευάζω μια βιβλιοθήκη που βασικά είναι ένας χώρος ιστοριών και όχι ακριβώς βιβλιοθήκη. Αφετέρου ετοιμάζω το δεύτερο βιβλίο μου. Έχω κρατήσει σημειώσεις, στήνω τα κεφάλαια στο κεφάλι μου, και τέλος βελτιώνω τη δουλειά μου για να μπορέσω να κάνω κάποιο μεταπτυχιακό πάνω σε concept art ή animation.
Ε: Μέσα από το βιβλίο σου θα ήθελες να περάσεις κάποια μηνύματα;
Ν.Γ: Δεν είμαι από τους ανθρώπους που λένε ΑΠΛΟΪΚΑ “Πρέπει να πιστέψεις στο όνειρό σου”, όχι χωρίς να συνειδητοποιήσεις με τι έχεις να κάνεις, ή άλλα παρόμοια γιατί ο ίδιος έχω συναντήσει εμπόδια, πολλές φορές και καλοπροαίρετα εμπόδια, που με έκαναν να συνειδητοποίησω για τι παλεύω και να προβληματιστώ πολύ πριν συνεχίσω συνειδητά.
Ε: Τέλος, θέλω να μας πεις πώς έμαθες για το Frapress:
Ν.Γ: Για το Frapress έμαθα από ένα party όπου συνάντησα μια κοπέλα και από τον Θάνο οι οποίοι μου είπαν περι τούτου, το έψαξα γενικά γιατί μου αρέσει να ψάχνω, οπότε διάβασα και τα άρθρα σας. Μου άρεσε που υπάρχει ευρύτητα θεμάτων στο Frapress.
E: Και μια ευχή για εμένα; (γέλια)
Ν.Γ: Ευχή για εσένα να έχεις πάντα τη δύναμη να χαμογελάς. Μια ιδιαίτερη ευχή γιατί για να έχεις τη δύναμη να χαμογελάς σημαίνει ότι ξέρεις ότι το χαμόγελο είναι σημαντικό, βλέπεις τους κινδύνους, τους ξεπερνάς και παρόλαυτα χαμογελάς!
LINKS:
FACEBOOK PAGE: https://www.facebook.com/nikos.gaitanopoulos?fref=nf
BLOG: https://www.behance.net/erkahothbooks
Εύα Βασιλοπούλου