Μαγδαληνή Γκόγκου“Δύσκολο στη ζωή αυτή δεν είναι να πεθαίνεις, δυσκολότερο πολύ ‘ναι τη ζωή να φτιάξεις” Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι
Ο Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι ήταν Ρώσος ποιητής και θεατρικός συγγραφέας, ένας από τους κατεξοχήν εκπροσώπους του Ρωσικού Φουτουρισμού. Γεννήθηκε στη Γεωργία το 1893 από γονείς ουκρανικής καταγωγής. Από νωρίς έδειξε έντονο ενδιαφέρον για τη μαρξιστική ιδεολογία, δραστηριοποιήθηκε στο Ρωσικό Σοσιαλιστικό Κόμμα των Εργαζομένων και αργότερα στρατολογήθηκε στους Μπολσεβίκους. Το 1908 αποβλήθηκε από το σχολείο λόγω αδυναμίας καταβολής των απαιτούμενων διδάκτρων, ενώ ως ανήλικος φυλακίστηκε επανειλημμένα σε κρατητήρια, όπου και άρχισε να γράφει ποίηση, λόγω ανατρεπτικής πολιτικής δράσης. Το 1914 ο Μαγιακόφσκι, μαζί με τον ζωγράφο και στενό φίλο του Μπουρλιούκ αποβλήθηκαν από τη Σχολή Καλών Τεχνών στην οποία φοιτούσαν, εξαιτίας των πολιτικών τους δραστηριοτήτων.
Με το ξέσπασμα της Οκτωβριανής Επανάστασης, ο Μαγιακόφσκι τάχθηκε υπέρ με κάθε τρόπο. Επιζητούσε την ανατροπή της κοινωνίας και του κατεστημένου και αυτό ήταν εμφανές σε κάθε του ποίημα.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΚΦΡΑΣΗΣ
Την πρώτη νύχτα πλησιάζουνε
και κλέβουν ένα λουλούδι
από τον κήπο μας και δε λέμε τίποτα.
Τη δεύτερη νύχτα δε κρύβονται πλέον
περπατούνε στα λουλούδια,
σκοτώνουν το σκυλί μας και δε λέμε τίποτα.
Ώσπου μια μέρα -την πιο διάφανη απ’ όλες-
μπαίνουν άνετα στο σπίτι μας
ληστεύουν το φεγγάρι μας
γιατί ξέρουνε το φόβο μας
που πνίγει τη φωνή στο λαιμό μας.
Κι επειδή δεν είπαμε τίποτα
πλέον δε μπορούμε να πούμε τίποτα.
Στην πρώτη φάση της αυτοβιογραφίας του ο Μαγιακόφσκι παρουσιάζεται: “Είμαι ποιητής. Αυτό είναι το ενδιαφέρον σε μένα. Γι’ αυτό και γράφω. Είτε αγαπώ, είτε παθιάζομαι, για τις ομορφιές της φύσης του Καυκάσου επίσης- μόνον όταν όλ’ αυτά καταστάλαξαν σε λόγο“. Επανειλημμένα η ποίησή του έχει χαρακτηριστεί ως υπερβολική και υπεροπτική με έντονα στοιχεία αυτοαναφοράς.
Στις 14 Απριλίου 1930 ο Μαγιακόφσκι αυτοπυρπολείται σε ηλικία 37 ετών. Στη μνήμη των ανθρώπων μένει ως ένας άνθρωπος, ένας καλλιτέχνης με έντονη ζωή, γεμάτος πάθος, οργή, έρωτα και σφοδρή επιθυμία για επανάσταση. Υπήρξαν γνώμες ότι ο Μαγιακόφσκι δεν αυτοκτόνησε, αλλά δολοφονήθηκε από τον Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν, χωρίς όμως ποτέ να επιβεβαιωθούν.
Στον τόπο της αυτοκτονίας βρέθηκε το εξής ημιτελές μήνυμα:
“Σε όλους.
Μην κατηγορήσετε κανέναν για το θάνατο μου και παρακαλώ να λείψουν τα κουτσομπολιά. Ο Μακαρίτης τα απεχθανόταν φοβερά.
Μαμά, αδελφές, και σύντροφοι, σχωρέστε με – αυτός δεν είναι τρόπος (δεν τον συμβουλεύω σε κανένα), μα εγώ δεν έχω διέξοδο. Λιλλή αγάπα με.
Συντρόφισσα κυβέρνηση, η οικογένειά μου είναι η Λιλλή Μπρικ*, η μαμά, οι αδελφές και η Βερόνικα Βιτόλνταβνα Πολόνσκαγια*. Αν τους εξασφαλίσεις μια ανεκτή ζωή, σ’ ευχαριστώ. Τα αρχινισμένα ποιήματα δώστε τα στους Μπρικ, αυτοί θα τα καθαρογράψουν.
Όπως λένε “Το επεισόδιο έληξε”.
Η βάρκα του έρωτα συντρίφτηκε πάνω στην καθημερινότητα. Έχω ξοφλήσει τους λογαριασμούς μου με τη ζωή. Προς τι, λοιπόν, η απαρίθμηση των αμοιβαίων πόνων, των συμφορών και των προσβολών;
Να ‘στε ευτυχισμένοι”.
Ο Μαγιακόφσκι ετάφη στη Μόσχα, στο Κοιμητήριο Νοβοντέβιτσι. Ο Πέτρος Ανταίος είχε πει για την περίπτωση του Μαγιακόφσκι, ότι παρόλο που πρόκειται για αυτόχειρα ποιητή δεν χρησιμοποιούμε το επίθετο “τραγικός” για να τον χαρακτηρίσουμε. Κι αυτό συμβαίνει διότι πιστεύουμε ότι πραγματικά τραγική θα ήταν η συνέχιση της ζωής του στη δεκαετία του 1930 και όλα όσα ακολούθησαν στην εποχή του Σταλινισμού.
Βλαδίμηρος Μαγιακόφσκι: ποιητής ταγμένος στο πλευρό των φτωχών και καταφρονεμένων, ο οποίος είχε το θάρρος να μετατρέψει την ποίησή του σε όπλο των αδικημένων και του παγκόσμιου προλεταριάτου, προκειμένου να έρθει η επανάσταση “από τα κάτω”.
*Η Λιλλή Μπρικ και η Βερόνικα Βιτόλνταβνα Πολόνσκαγια ήταν ερωμένες και μούσες του Μαγιακόφσκι.