FrapressΑνοίξτε αυτό, να παίζει καθώς θα διαβάζετε.
Περιμέντε 5 δευτερόλεπτα να αρχίσει.
Άρχισε; Οκ, πάμε.
Walkyrien -1905
Ένα μουντό φθινοπωρινό πρωινό, καθώς τα στρατεύματά μου κι εγώ εισβάλλαμε στην Πολωνία, ξαφνικά κάπου στο βάθος άρχισε να παίζει μια μυστηριώδης μουσική. Από το πουθενά εμφανίστηκαν καμιά δεκαριά κοπέλες καβάλα στ’ άλογα και άρχισαν να μαζεύουνε το στρατό μου. Oh mon Dieu, λέω, να δεις που θα τον χάσω αυτό τον πόλεμο. Έκπληκτη, τις ρώτησα “μα τι κάνετε;” και μου απαντούν “άντε γεια ρε, Βαλχάλλα και τα μυαλά στο μπλέντερ”. Αργότερα έμαθα ότι πήγαιναν στη Μύκονο.
Ακριβές στιγμιότυπο
Αν διαβάσατε καλά ανάμεσα στις γραμμές, ίσως και να υποθέσατε πως η ιστορία δεν είναι πραγματική. Αν όμως την πιστέψατε, σταματήστε να διαβάζετε. Σας συμπαθώ και θέλω να μείνετε με τη γλυκιά αυτή ψευδαίσθηση. Η αλήθεια είναι πως απλώς μου βγήκε στις προτάσεις στο Youtube το Ride of the Valkyries από το Die Walküre του Βάγκνερ και αποφάσισα να μάθω περισσότερα για τις Βαλκυρίες, και, για να δώσω ένα σκοπό στις αναζητήσεις μου, να τα πω και σε εσάς.
Μα ποιες είναι τέλος πάντων αυτές οι Βαλκυρίες για τις οποίες μιλάει το άπαν σύμπαν
The Ride of the Valkyries (1890)
Οι Βαλκυρίες είναι θηλυκές θεότητες της Σκανδιναβικής Μυθολογίας. Ετυμολογικά, η ονομασία τους, valkyrja, σημαίνει “αυτός που διαλέγει τους σκοτωμένους” (valr + kjósa). Σύμφωνα με το μύθο, οι Βαλκυρίες πετούσαν πάνω από τα πεδία των μαχών και διάλεγαν ορισμένους από όσους είχαν σκοτωθεί για να τους μεταφέρουν στη Βαλχάλλα (Mykonooos), την κατοικία όπου φιλοξενούσε ο Όντιν τους ένδοξους νεκρούς.
Οι υπόλοιποι νεκροί μεταφέρονταν στο πεδίο Folkvangr της Φρέγια (Freja), θεάς του έρωτα.
Φορούσαν Prada ή Versace οι Βαλκυρίες;
Wallholl (Βαλχάλλα) – 1905
Η μεταγενέστερη και σύγχρονη τέχνη έχει την τάση να εξευγενίζει τις Βαλκυρίες, κρατώντας μόνο τα πιο εκλεπτυσμένα χαρακτηριστικά τους. Τις παρουσιάζει πανέμορφες, βαριά οπλισμένες και έφιππες, αλλά κατά βάση ευγενικές ως πνεύματα. Ωστόσο, λέγεται πως στην αυθεντική τους μορφή ήταν πολεμοχαρείς, τρομερές και δυσοίωνες.
Δεν αποφάσιζαν μόνο ποιοι από τους νεκρούς θα δοξαστούν στην αίθουσα της Βαλχάλλα, αλλά χρησιμοποιούσαν και κάποιου είδους σκοτεινή μαγεία για να κρατήσουν τους ευνοούμενούς τους στη ζωή. Άλλες διηγήσεις θέλουν τον Όντιν να τους επιτρέπει να πάρουν τη μορφή κύκνων, όμως αν κάποιος θνητός τις δει με την πραγματική τους αμφίεση μεταμορφώνονται κι εκείνες σε θνητές, καταδικασμένες να ζουν μακριά από τη Βαλχάλλα (και να πηγαίνουν στη Μύκονο).
Γιατί ράβανε διαμελισμένους άντρες οι τρελές οι υπερβόρειες
Αναφορές στις Βαλκυρίες υπάρχουν σε πολλά σημεία της Ποιητικής και της Πεζής Έντα, των βασικότερων πηγών που υπάρχουν για τη Σκανδιναβική Μυθολογία. Η πιο φρικιαστική πλευρά τους μας γνωστοποιείται με ιδιαίτερη περιγραφικότητα στο Njáls saga από την Πεζή Έντα (Prose Edda), όπου ένας άντρας ονόματι Dörruð βλέπει μέσα σε μια καλύβα γυναίκες (Βαλκυρίες) να πλέκουν στον αργαλειό, και να χρησιμοποιούν τα κομμένα κεφάλια αντρών για βάρη και τα έντερά τους για νήμα. Σύμφωνα με το κείμενο, καθόριζαν τη μοίρα των πολεμιστών στη Μάχη του Κλόνταρφ.
Τελικά από που φυτρώσανε οι Βαλκυρίες
Η παρουσία των Βαλκυριών στις “βόρειες” μυθολογίες είναι περίπλοκη υπόθεση, καθώς υπάρχουν “δαίμονες των νεκρών” στο γερμανικό παγανισμό που θεωρείται πως αργότερα εξελίχθηκαν για να γίνουν Βαλκυρίες στη Σκανδιναβία. Η αντίληψή τους άλλαξε από την “κτήση” στη “φροντίδα” των νεκρών, όταν άλλαξε και η ιδέα της Βαλχάλλα από πεδίο μάχης σε μεταθανάτιο παράδεισο των ηρώων. Θεωρείται πως αυτή η μεταστροφή στην αντίληψη των θεοτήτων είναι που τους εξασφάλισε εκτεταμένη παρουσία στην ηρωική ποίηση.
The Valkyrie
Λόγω της “πολυλειτουργικής” φύσης τους (μάντισσες, προστάτιδες, μεταφορείς, υπηρέτριες, φύλακες), οι διακρίσεις τους από άλλες θεότητες όπως οι Νορν (μοίρες) δεν ήταν πάντα νοηματικά στεγανές, καθώς οι αποδόσεις τους στην ποίηση και τις διάφορες αφηγήσεις υποδηλώνουν μια πληθώρα συλλήψεων. Σε αναφορά με αυτό που έγραψα παραπάνω για τη μεταμόρφωσή τους σε θνητές, υπάρχουν μύθοι που θέλουν τις Βαλκυρίες να συνάπτουν σχέσεις με ανθρώπους, παρ’όλο που γενικά θεωρείτο πως ήταν παρθένες.
Οι Βαλκυρίες στη μουσική
Εμπνευσμένος από την Ποιητική Έντα και τον κύκλο Völsung, ο Richard Wagner έγραψε την επική τετραλογία “Το δαχτυλίδι του Νίμπελουγκ” (Der Ring des Nibelungen), μια σειρά από τέσσερις όπερες: το “Χρυσό του Ρήνου”, τη “Βαλκυρία“, τον “Ζίγκφριντ” και το “Λυκόφως των Θεών”. Στη δεύτερη κατά σειρά όπερα πρωταγωνιστεί μια Βαλκυρία ονόματι Βρουγχίλδη και άλλες.
Το πιο γνωστό απόσπασμα από τη “Βαλκυρία” και ίσως από όλη την τετραλογία είναι η “Επέλαση των Βαλκυριών” (Ride of the Valkyries), με την οποία ανοίγει η Τρίτη Πράξη της. Το Ride of the Valkyries αποτελεί leitmotif. Ο Wagner χρησιμοποίησε εκτενώς το τέχνασμα του leitmotif στο Δαχτυλίδι του Νίμπελουγκ, συνέδεε δηλαδή ορισμένα μουσικά αποσπάσματα με συγκεκριμένους χαρακτήρες έτσι ώστε οι θεατές-ακροατές να καθοδηγούνται συναισθηματικά και να καταλαβαίνουν καλύτερα τι συμβαίνει, ή τι πρόκειται να συμβεί.
Αυτά.
Υπάρχουν αμέτρητες πληροφορίες που μπορείτε να βρείτε για τις Βαλκυρίες αν ενδιαφέρεστε. Αυτό το άρθρο το έγραψα περισσότερο for fun, παρ’όλο που το κωμικό στοιχείο ήταν τόσο διακριτικό που σχεδόν δεν το καταλαβαίνατε.
Πηγές
wikipedia.org
norse-mythology.org
timelessmyths.com