Όταν σκέφτεστε ποδόσφαιρο και μπαλέτο, το φαντάζεστε κάπως έτσι;
Ή έτσι;
Μπορεί, λοιπόν, εσείς να νομίζετε ότι είναι τελείως διαφορετικά, αλλά δεν είναι!
Πράγματι, συνδέουμε το μπαλέτο με λέξεις όπως «ροζ», «tutu», «τέχνη», «κομψότητα», «ευγένεια», «χάρη» , ενώ το ποδόσφαιρο με τις λέξεις «μεγάλο άθλημα», «δυναμικό», «αντρικό», «άγριο», «επιθετικό» και «σκληρό». Όμως, υπάρχουν και ομοιότητες που δεν τις παρατηρούμε εύκολα. Για παράδειγμα, η μυϊκή δύναμη που απαιτείται και στα δύο είναι μεγάλη, όπως επίσης και η επιδεξιότητα, η ισορροπία και τα γρήγορα πόδια. Επίσης, γυμνάζουν τις ίδιες κατηγορίες μυών.
Στην πραγματικότητα, το μπαλέτο ωφελεί το ποδόσφαιρο:
- Στη δύναμη
Το μπαλέτο ενδυναμώνει τους «γρήγορους» μύες. Τους χρησιμοποιεί για να πραγματοποιήσει μικρές ακριβείς κινήσεις. Αυτοί οι μύες είναι οι πιο μικροί στο σώμα μας! Πώς βοηθούν στο ποδόσφαιρο; Χαρίζουν ευκολία στην ταχύτητα και την κίνηση, ειδικά στην επίθεση.
- Στην επιδεξιότητα
Η φινέτσα και η επιδεξιότητα είναι αναγκαία στο μπαλέτο. Χάρη σε αυτήν οι χορευτές καταφέρνουν να δημιουργούν όμορφες γραμμές και ρευστές κινήσεις ∙ αυτό που οι χορευτές ονομάζουν «ποιότητα της κίνησης». Με καλή εξάσκηση, οι μύες μαθαίνουν να λειτουργούν αποτελεσματικότερα. Στο ποδόσφαιρο, οι αγώνες έχουν μεγάλη διάρκεια. Η επιδεξιότητα που χαρίζει το μπαλέτο μειώνει την κόπωση των μυών των ποδοσφαιριστών, δηλαδή τους μαθαίνει να μη χρησιμοποιούν τόσο έντονα τους μύες τους, ξεκουράζοντάς τους.
- Στην ισορροπία
Το μπαλέτο επικεντρώνεται στην ισορροπία στις στροφές (pirouettes), στα άλματα και στους γρήγορους χορευτικούς συνδυασμούς (allegro). Συγκεκριμένα, επικεντρώνεται στην ισορροπία στο ένα από τα δύο πόδια. Οι ποδοσφαιριστές χρειάζονται ισορροπία για να ελίσσονται ανάμεσα στους παίκτες, για να αισθάνονται σταθεροί όταν μπλοκάρουν τους αντιπάλους, όταν πηδούν για να πιάσουν την μπάλα. Γενικά, και στο μπαλέτο και στο ποδόσφαιρο, η ισορροπία εξασφαλίζει τη σιγουριά.
- Στην ταχύτητα
Στο μπαλέτο φαίνεται ότι παρόλο που οι μύες κινούνται γρήγορα, είναι ξεκούραστοι. Στο ποδόσφαιρο, η ταχύτητα συνδέεται και με τις αποτελεσματικές κινήσεις στο γήπεδο. Σε αυτό βοηθά και η επιδεξιότητα.
- Στην ευλυγισία
Εντάξει, αυτό είναι λίγο προφανές. Η ευλυγισία επιτρέπει στους μύες να λειτουργούν καλύτερα. Τους βοηθάει να εκτείνονται πιο μακριά, δηλαδή σε ποδοσφαιρικούς όρους, να διεκδικούν την μπάλα πιο αποτελεσματικά και να πηδούν πιο ψηλά. Το μπαλέτο έχει χτιστεί πάνω στην ισορροπία της δύναμης και της ευλυγισίας και βασίζεται σε αυτήν περισσότερο από κάθε άθλημα. Ακόμα και αν οι ποδοσφαιριστές κάνουν stretching («ανοίγματα») πριν τον αγώνα, είναι καλό να διδαχθούν μπαλέτο. Το μπαλέτο επικεντρώνεται σε μικρούς μύες και σε μύες που συνήθως δεν τεντώνουμε.
- Στη συγκέντρωση
Το μπαλέτο επιτρέπει στους ποδοσφαιριστές να συγκεντρώνονται καλύτερα και να θυμούνται συνδυασμούς εκτός γηπέδου. Στον αγώνα, οι παίκτες πρέπει να θυμούνται την πορεία τους και το συνδυασμό των βημάτων που απαιτείται για να εκτελέσουν σωστά το ρόλο της θέσης τους. Οι χορευτικοί συνδυασμοί είναι διαφορετικοί από αυτούς που έχουν συνηθίσει: αυτό τους βοηθά να αναπτύξουν τις πνευματικές τους δυνατότητες κατά τη διάρκεια του αγώνα.
Πολλοί ποδοσφαιριστές έχουν διδαχθεί χορό. Θυμηθείτε πόσους ποδοσφαιριστές έχουμε δει στο Dancing with the Stars. Παρακάτω, θα δείτε τον Brooklyn Mack, Αμερικανό χορευτή μπαλέτου με μετάλλιο, ο οποίος ξεκίνησε να χορεύει στα 12 του για να βελτιώσει τις δυνατότητές του στο ποδόσφαιρο και κατάλαβε ότι ο χορός είχε μεγαλύτερες απαιτήσεις. Γι’ αυτό παράτησε το ποδόσφαιρο και κυνήγησε το μπαλέτο.
«Μεγαλώνοντας στη Νότια Καρολίνα, άκουγα δύο πράγματα για το μπαλέτο και το ένα ήταν είναι για τις “αδερφές”. Βασικά, το λέω και πολύ ευγενικά. Το άλλο ήταν ότι βοηθάει με κάποιο τρόπο στο ποδόσφαιρο». Ο Brooklyn έλαβε υποτροφία στην Ακαδημία Χορού Pavlovich. «Πάντα ενθουσιαζόμουν με την πρόκληση. Πάντα διέπρεπα σε ό,τι είχε να κάνει με τη φυσική κατάσταση: ποδόσφαιρο, μπάσκετ, τάε κβο ντο, αμερικανικό ποδόσφαιρο. Με το μπαλέτο δεν ήταν το ίδιο.
»Το μπαλέτο είναι το κυνήγι της τελειότητας. Ποτέ δεν μπορείς να είσαι τέλειος, οπότε κάθε μέρα προπονείσαι και ξαναξεκινάς τις ίδιες ασκήσεις. Είναι από τις λίγες μορφές τέχνης που όσο κι αν έχει προχωρήσει η καριέρα σου θα κάνεις τις ίδιες ασκήσεις από την αρχή. Νομίζω ότι αυτή ήταν η πρόκληση που πραγματικά με προσέλκυσε εξαρχής ∙ η πρόκληση και ο αθλητισμός».