Αναγνώστης Άλλη μια εβδομάδα με συνεντεύξεις χωρίς αποτέλεσμα έφτασε στο τέλος της. Κάθε φορά τα ίδια και τα ίδια. Επικριτικά βλέμματα αμφισβήτησης, ερωτήσεις που αποσκοπούν στην παρουσίαση όλων των πτυχών του εαυτού σου, κλείσιμο συνέντευξης με την ατάκα «Θα σας ενημερώσουμε σύντομα» χωρίς να ενημερώνεσαι ποτέ. Αυτή είναι η καθημερινότητα του μέσου νεοέλληνα, απόφοιτου τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, κάτοχο μεταπτυχιακού, με γνώση τριών ξένων γλωσσών και επαγγελματική εμπειρία σε θέσεις εργασίας που δεν έχουν καμία σχέση με το
αντικείμενο σπουδών του. Αυτή είναι η πραγματικότητα του σήμερα που δεν δείχνει να έχει διάθεση να αλλάξει.
Η εύρεση εργασίας και κυρίως εργασίας που να αντιπροσωπεύει τις σπουδές που έχεις κάνει, ήταν πάντα μια δύσκολη κατάσταση στην Ελλάδα. Πόσο μάλλον στις μέρες μας, που διανύουμε μία περίοδο λιτότητας και αλλαγών πάνω στο πεδίο της εργασίας, αλλαγών που βάλλουν την θέση του εργαζόμενου και περιορίζουν τα δικαιώματά του, αυτά που καθιερώθηκαν με κόπο και αγώνα. Αν κοιτάξει κανείς την αγορά εργασίας θα δει κακοπληρωμένες θέσεις, πολύ χαμηλούς μισθούς, εκμετάλλευση, αναίτιες και απροειδοποίητες απολύσεις, παραλογισμό των εργοδοτών για μια ανούσια εντατικοποίηση των ρυθμών σου, άτυπους αγώνες για το ποιος είναι ο πιο παραγωγικός με τον πιο αδύναμο να αποχωρεί άμεσα σαν να είναι παίκτης τηλεπαιχνιδιού.
Στην αντίπερα όχθη παίζει ισχυρό, πρωταγωνιστικό ρόλο η ανεργία καθώς και η τεράστια δυσκολία εύρεσης εργασίας, οι περίεργες απαιτήσεις των εργοδοτών για να σε προσλάβουν και φυσικά η προτίμηση των «δικών τους παιδιών», χαρακτηριστικό της χώρας μας εδώ και αιώνες. Έτσι έχεις να διαλέξεις είτε την εκμετάλλευση και την
εργασία μέσα σε ένα περιβάλλον που σταδιακά οδηγεί σε ψυχολογική φθορά και κατ’ επέκταση σε αλλοτρίωση, είτε την ανεργία και την αέναη αναζήτηση εργασίας η οποία σε αναγκάζει να μην είσαι επιλεκτικός και να ρίχνεις πολλά από τα «θέλω» σου και από τις απαιτήσεις που έχεις σαν άτομο και σαν εργαζόμενος. Κι όλα αυτά στα πλαίσια των βουλευτικών εκλογών οι οποίες θα οδηγήσουν σε αλλαγή, σε παραμονή της υπάρχουσας κατάστασης με χειρότερες εξελίξεις ή σε αλλαγή η οποία θα καταλήξει στις ίδιες καταστάσεις; Είναι σημαντικές αυτές οι εκλογές για όλους και κυρίως για το μέλλον μας σαν χώρα.
Γι΄ αυτό ας πράξουμε σωστά, με σύνεση, έχοντας σαν βάση την ελπίδα για κάτι καλύτερο και την αισιοδοξία ότι όλα θα αλλάξουν, έστω και μακροπρόθεσμα. Όπως και να ‘χει, αυτό που ξέρω και κάνω είναι ότι πρέπει να παλεύεις για τα ιδανικά σου, για την ζωή που επιθυμείς και που αξίζεις κι ακόμα κι αν οδηγηθείς σε δύσκολες καταστάσεις, πρέπει να επιλέξεις την αξιοπρέπεια, τον σεβασμό και την προστασία του εαυτού σου από καταστάσεις ή ανθρώπους που αγνοούν όλα τα παραπάνω. Έρχεται η ώρα που όλα μπαίνουν στην θέση τους και τότε αποκαθίσταται η τάξη. Κι αυτό το λέει μια άνεργη κοινωνιολόγος που δεν παύει να ελπίζει για ένα καλύτερο αύριο. Το ίδιο κάνε κι εσύ.
Της Αναστασίας Τζαβάρα