Θανάσης ΞάνθοςΟ τίτλος του άρθρου, μου θυμίζει κάτι εκθέσεις που γράφαμε στο σχολείο λίγο πριν τις διακοπές των Χριστουγέννων. Δεν σας κρύβω όμως, ότι αυτή την αθωότητα θέλω να περάσω μέσα από αυτό το κείμενο.
Ένα χειμωνιάτικο βράδυ του Δεκέμβρη, κάθομαι στον καναπέ του σπιτιού μου. Βλέπω γύρω μου το φωταγωγημένο δέντρο γεμάτο όμορφα και λαμπερά στολίδια, το τζάκι στολισμένο με γιρλάντες και κόκκινες κάλτσες. Όλα τριγύρω θυμίζουν Χριστούγεννα. Σου υπενθυμίζουν κάθε ώρα και λεπτό τη σημασία αυτής της γιορτής.
Σε λίγες μέρες πλησιάζουν τα Χριστούγεννα. Μία από τις σπουδαιότερες γιορτές για ολάκερη την ανθρωπότητα. Μέρα αγάπης και αδελφοσύνης. Ο καθένας μας αισθάνεται την ανάγκη να προσφέρει κάτι, ακόμη κι ένα χαμόγελο, μια τρυφερή χειρονομία, έναν καλό λόγο. Αλλά αυτό πρέπει να γίνεται με όλους. Είναι εύκολο να είμαστε τρυφεροί με αυτούς που μας αγαπούν αλλά λίγο πιο δύσκολο είναι να χαμογελάσουμε στα σκυθρωπά πρόσωπα που υπάρχουν γύρω μας. Οι μέρες αυτές μοιάζουν μαγικές κι ονειρεμένες. Όλη τη χρονιά περιμένεις να φτάσει ο Δεκέμβρης, να κατεβάσεις τις κούτες από το πατάρι με τα στολίδια , τα λαμπιόνια, τις μπάλες και κάθε γωνιά του σπιτιού σου να γεμίσει από μαγεία. Περιμένεις τα Χριστούγεννα σαν μικρό παιδί, ακόμη κι όταν είσαι πια μεγάλος. Αυτή η γιορτή σου δίνει το έναυσμα να πεις ”σ’αγαπώ” και ”συγγνώμη” σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη.
Κακά τα ψέματα αυτές τις ημέρες οι περισσότεροι από εμάς επηρεαζόμαστε από το κλίμα της χαράς και της αγάπης.
Τις ημέρες αυτές έχεις τις ευκαιρία να έρθεις πιο κοντά με την οικογένεια, τους φίλους σου αλλά και τους συγγενείς. Να γευτείς την λάμψη των ημέρων κάνοντας μια βόλτα στις βιτρίνες της πόλης, ακούγοντας χαμογελαστά παιδάκια να τραγουδούν τα κάλαντα και να ψωνίζεις δώρα για τα αγαπημένα σου πρόσωπα. Έχεις την ευκαιρία να καθίσεις τυλιγμένος με την κουβέρτα στον καναπέ παρακολουθώντας την αγαπημένη σου χριστουγεννιάτικη ταινία, να απολαύσεις τα παραδοσιακά γλυκά της μαμάς αλλά και να προσφέρεις βοήθεια σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη. Τα Χριστούγεννα γεννάται η ελπίδα. Νιώθεις ο ίδιος σαν παιδί. Όσα χρόνια κι αν περάσουν αυτό το συναίσθημα δεν θα σου φύγει ποτέ.
Αλήθεια, τί σημαίνουν τα Χριστούγεννα για τους ανθρώπους και γιατί τα λατρεύουν;
Τα Χριστούγεννα, μου αρέσει να κάθομαι δίπλα στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο και να πίνω ζεστή σοκολάτα αγκαλιά με τον έρωτα της ζωής μου. (Ράνια)
Μου αρέσουν τα Χριστούγεννα, γιατί έχω την καλύτερη δικαιολογία να απολαύσω μελομακάρονα, κουραμπιέδες, δίπλες, τσουρέκια γεμιστά με σοκολάτα και ό,τι άλλες λιχουδιές, βάλει το μυαλό σου. Όλα αυτά απλά γιατί είναι Χριστούγεννα. (Θανάσης)
Λατρεύω τα Χριστούγεννα γιατί με κάνουν να αναπολώ τα παιδικά μου χρόνια. (Μίνο)
Αγαπώ τα Χριστούγεννα γιατί ο κόσμος πιστεύει πιο πολύ στα θαύματα αυτές τις ημέρες , με αποτέλεσμα αυτά να πραγματοποιούνται. (Νικήτας)
Αγαπώ τα Χριστούγεννα λόγω του ότι συνδυάζονται με την αγαπημένη μου εποχή. Τον χειμώνα. Χιόνι και Χριστούγεννα, το καλύτερό μου… (Ραφαήλ)
Όταν ήμουν μικρός, θυμάμαι τον εαυτό μου το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων, να κοιτάει τα αστέρια στον ουρανό και να κάνει την πιο δυνατή του ευχή. Η ευχή μου αυτή δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμη. Μέχρι να πραγματοποιηθεί όμως, δεν θα σταματήσω ποτέ κάθε παραμονή Χριστουγέννων να κοιτώ τα λαμπερά αστέρια στον ουρανό και να κάνω ευχές. Αυτό μου δίνουν τα Χριστούγεννα. Ελπίδα για το απραγματοποίητο, πίστη για το αληθινό και αισιοδοξία για το μέλλον. Ας προσπάθήσουμε αυτές τις ημέρες τουλάχιστον να αγαπήσουμε τον εαυτό μας και τους ανθρώπους που μας έχουν πραγματική ανάγκη.
Όλα δεμένα στοργικά, αγκαλιασμένα αδελφικά μέσα στην γαλήνη, προσμένουν τη γλυκιά στιγμή που την κακία θα την πνίξει η καλοσύνη. Απόλαυσέ το. Είναι Χριστούγεννα!