Νίκος ΠαπουτσήςΣτα πλαίσια του Greece Youth to Business Forum, το Frapress εξασφάλισε μια αποκλειστική συνέντευξη, με τον πρόεδρο της AIESEC International, Vinicius Tsugue.
Η AIESEC είναι ο μεγαλύτερος, διεθνής, μη κυβερνητικός, φοιτητικός οργανισμός στον κόσμο, με παρουσία σε 124 χώρες και 2400 Πανεπιστήμια, ενώ αριθμεί πάνω από 90.000 μέλη.
Πες μας μερικά πράγματα για τον εαυτό σου.
Ονομάζομαι Vinicius Tsugue και γεννήθηκα στην Βραζιλία, σε μια μικρή πόλη που λέγεται Maringá. Σπούδασα πολιτικός μηχανικός στο κρατικό πανεπιστήμιο της πόλης μου και έγινα μέλος της AIESEC το 2008, κοντά στο τέλος των σπουδών μου. Αρχικά ήμουν μέρος της ομάδας πωλήσεων στο τοπικό επίπεδο, δηλαδή προσέγγιζα εταιρίες για να τους προσφέρω την ευκαιρία να δεχτούν άτομα από το εξωτερικό. Με την πάροδο του χρόνου, κατάλαβα ότι η AIESEC θα μπορούσε να μου προσφέρει περισσότερες προκλήσεις, οπότε έκανα αίτηση για να γίνω αντιπρόεδρος της τοπικής επιτροπής, υπεύθυνος για τις ανταλλαγές φοιτητών, και στην συνέχεια έγινα πρόεδρος της τοπικής επιτροπής της Maringá. Στην συνέχεια έκανα την εθελοντική μου πρακτική στην Ινδονησία και έπειτα επέστρεψα πίσω και ήμουν στην εθνική επιτροπή της Βραζιλίας. Έπειτα πήγα στο Περού για να γίνω πρόεδρος της εθνικής επιτροπής της χώρας και μετά πήγα στο Rotterdam της Ολλανδίας για να γίνω μέλος της διεθνής ομάδας της AIESEC, ως υπεύθυνος για τις δομές και την λειτουργία του οργανισμού. Τώρα είμαι πλέον πρόεδρος της AIESEC International και συνεπώς υπεύθυνος για τα 100.000 μέλη παγκοσμίως και για την σωστή κατεύθυνση της AIESEC.
Πότε και πώς αποφάσισες να αιτηθείς για πρόεδρος της AIESEC International;
Αυτή η ερώτηση είναι λίγο αστεία, γιατί βασικά αποφάσισα να αιτηθώ 4 ημέρες πριν την λήξη της διορίας. Αυτό που πραγματικά με έκανε να θέλω να συμπληρώσω την αίτηση δεν ήταν τόσο σχετικό με την προσωπική μου ανάπτυξη ή την επαγγελματική μου ανάπτυξη, γιατί ήμουν σίγουρος ότι η AIESEC και η θέση του προέδρου θα μου προσέφερε κάτι τέτοιο. Το πιο σημαντικό πράγμα για εμένα ήταν η σχέση μεταξύ του ρόλου του προέδρου με την ευκαιρία να προσφέρω στην προσωπική μου αποστολή. Εγώ προσωπικά, ως άτομο, μου αρέσει και πιστεύω ότι βοηθάω, όταν βοηθάω τους άλλους να πετύχουν τα όνειρα τους, όποια και εάν είναι αυτά. Ως πρόεδρος, θα είχα την δυνατότητα να εμπνεύσω και να μιλήσω στα 100.000 μέλη της AIESEC και στους φοιτητές των προγραμμάτων ανταλλαγής, ώστε να μπορέσουν να οδηγήσουν τους εαυτούς τους και να κάνουν τα όνειρα τους να γίνουν πραγματικότητα. Επομένως ήταν η ευκαιρία να ακουστώ σε πολλά άτομα και μια απίστευτη συνεισφορά στην προσωπική μου αποστολή.
Τι έχεις κερδίσει αυτά τα χρόνια στην AIESEC;
Στην αρχή ο οργανισμός μου έδωσε πολλά πρακτικές ικανότητες. Όταν έγινα μέλος της AIESEC, ήμουν ένα άτομο που δεν μπορούσε να επικοινωνήσει καλά με άλλα άτομα και να αλληλεπιδράσει μαζί τους. Είχα σπουδάσει πολιτικός μηχανικός και δεν σπουδάζουμε αυτά τα πράγματα, επικεντρωνόμαστε σε αριθμούς, διαδικασίες και φόρμουλες. Επομένως η AIESEC μπόρεσε να μου δώσει όλες αυτές τις κοινωνικές δεξιότητες για ένα χρόνο. Στα χρόνια που ήμουν κομμάτι του οργανισμού ήμουν πάντα ευγνώμων για τους ανθρώπους που με βοήθησαν να εξερευνήσω τον εαυτό μου και να αναπτύξω αυτές τις ικανότητες. Έτσι σκέφτηκα ότι μπορώ να γίνω ένας από αυτούς τους ανθρώπους που μπορούν να βοηθήσουν άλλα άτομα να ενεργοποιήσουν τους εαυτούς τους. Επομένως άρχισε να με ενδιαφέρει πολύ πιο σοβαρά αυτό το κομμάτι της ηγετικότητας και η AIESEC άρχισε να γίνεται ένας οργανισμός όπου μάθαινα πώς να συνεργάζομαι με άλλους ανθρώπους από διαφορετικά περιβάλλοντα, κουλτούρες, ηλικίες και νοοτροπίες ώστε να μπορούμε να δουλέψουμε για έναν μεγαλύτερο στόχο. Τα τελευταία 3-4 χρόνια αυτό ήταν ένα πράγμα που μου έδωσε η AIESEC. Την δυνατότητα να μπορώ να έχω ένα ξεκάθαρο όνειρο και να καταλαβαίνω τον εαυτό μου, να μπορώ να εμπλέξω άλλους ανθρώπους γύρω από αυτό το όνειρο και το πλέον σημαντικό, πως μπορώ να κάνω όλα αυτά τα άτομα να νοιάζονται πραγματικά για τον κόσμο και να πιστέψουν ότι μπορεί να γίνει καλύτερο μέρος.
Ποια είναι η συνεισφορά σου ως πρόεδρος της AIESEC;
Ακόμα είναι η αρχή της θητείας μου, επομένως είναι δύσκολο να έχω συγκεκριμένη συνεισφορά. Ωστόσο, τουλάχιστον από άποψη νοοτροπίας, αυτό που με ώθησε να κάνω αίτηση, ήταν ότι ενώ ο οργανισμός εστίαζε στην αλλαγή των διαδικασιών, πλατφόρμων και συστημάτων ώστε να μπορεί να είναι πιο γρήγορος, είχαμε αρχίσει να ξεχνάμε λίγο τον ανθρώπινο παράγοντα του οργανισμού. Επομένως, εστιάζαμε πάρα πολύ στις διαδικασίες και στο να γίνουμε γρηγορότεροι, αλλά ξεχνούσαμε ότι τελικά χρειαζόμαστε τα μέλη μας και ανθρώπους για να μπορέσουν να υλοποιήσουν τις νέες πλατφόρμες και να προκαλέσουν τον εαυτό τους ώστε να αναπτύξουν άλλους ανθρώπους με την συμμετοχή τους στην AIESEC. Μέχρι τώρα, ένα πράγμα που βλέπω ως συνεισφορά είναι το εξής: ως οργανισμός είχαμε επικεντρωθεί στο να είναι σίγουρο ότι τα μέλη θα έχουν μια θετική εμπειρία στον οργανισμό, ότι οι συμμετέχοντες των προγραμμάτων ανταλλαγής φοιτητών θα έχουν μια ποιοτική αναπτυξιακή εμπειρία. Γιατί μόνο όταν αυτό συμβαίνει θα μπορέσουμε να μεγαλώσουμε με τον τρόπο που χρειάζεται. Επομένως (η συνεισφορά) αφορά περισσότερο την αλλαγή της εστιάσης από τις διαδικασίες στους ανθρώπους.
Πως νιώθεις πως είσαι πρόεδρος της AIESEC International σε τόσο νεαρή ηλικία;
Από την πλευρά μου φυσικά είναι κάτι για το οποίο νιώθω μεγάλη τιμή και θεωρώ μεγάλο προνόμιο να είσαι ο πρόεδρος της AIESEC International. Μερικές φορές όμως νιώθω ότι αυτό είναι υπερβολικό και ότι είναι πάρα πολλά άτομα και πολύ μεγάλη ευθύνη. Αυτό που μου δίνει ενέργεια και διαύγεια για αυτό που κάνω, είναι το μεγάλο όνειρο που έχω για τον οργανισμό. Πάντα λέω στους ανθρώπους ότι όσο έχεις ένα ξεκάθαρο όνειρο, θα μπορείς να διαχειριστείς κάθε κατάσταση που μπορεί να παρουσιαστεί μπροστά σου. Επομένως, θα μπορείς να προκαλέσεις και να αλλάξεις τον εαυτό σου, θα μπορέσεις να παρακινήσεις τους άλλους και να έχεις ένα μεγάλο αντίκτυπο στον κόσμο. Πιστεύω πως έχω ένα δυνατό όνειρο και γι’ αυτό μπορώ να περάσω μέσα από αυτή την εμπειρία και να πάρω το καλύτερο από αυτή.