Σάββας ΧρυσικόπουλοςΜε αφορμή τη σημερινή μακάβρια γιορτή (Halloween) είπα να ανεβάσω το πρώτο μέρος του επικού άρθρου μου. Πάρε τον κουβά με τα ποπ-κορν, κλείσε τα φώτα στο δωμάτιο και άρχισε το διάβασμα.
Πώς να επιβιώσετε μετά από μία αποκάλυψη ζόμπι στην Ελλάδα
ΠΟΣΕΣ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ;
Απάντηση: πάρα πολλές.
Σκέψου ότι οι επιστήμονες-ερευνητές σε όλον τον κόσμο είναι γύρω στους 5.8 εκατομμύρια (σύμφωνα με έρευνα του OECD το 2006). Στατιστικά μιλώντας, σε ένα τυχαίο δείγμα πληθυσμού, το 1% τους έχει στρίψει η βίδα. Άρα, στην καλύτερη περίπτωση, έχουμε 58.000 επιστήμονες εκεί έξω που είναι για δέσιμο.
Το 2011, επιστήμονες στην Ολλανδία και στις ΗΠΑ κατασκεύασαν αερομεταφερόμενη εκδοχή του ιού που προξενεί τη γρίπη των πτηνών. Με άλλα λόγια έκαναν μία σοβαρή νόσο ακόμα σοβαρότερη και αν ο ιός ξέφευγε από το εργαστήριο, θα μπορούσαν να μολυνθούν εκατομμύρια άνθρωποι προτού δημιουργηθεί εμβόλιο. True φακινγκ story. Ψάξε το.
Αναλογίσου τώρα πόσο έχει επηρεαστεί η ποπ κουλτούρα από την ιδέα των νεκροζώντανων: ταινίες, σειρές, κόμικ, βιβλία, βιντεοπαινίδια, μέχρι και επιτραπέζια, απεικονίζουν αποσυντιθέμενους ανθρώπους που διψούν για αίμα και μυαλά. Συνήθως το κακό εξαπλώνεται από ένα εργαστήριο, κατά λάθος (ή επίτηδες), και είναι ένας ιός που μεταδίδεται εξ επαφής. Πιστεύεις ότι από τους 58.000 τρελούς επιστήμονες δεν υπάρχει ούτε ΕΝΑΣ – έστω ένας – που να έχει σκεφτεί ή να έχει ήδη στα σκαριά έναν τέτοιο ιό;
Να ξέρεις ότι στην Αμερική έχουν ένα επίσημο, ΚΡΑΤΙΚΟ σχέδιο αντιμετώπισης μίας τέτοιας επιδημίας.
Το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ (CDC) δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην καμπάνια «προετοιμασίας» για τα ζόμπι από ότι στις διαδικασίες για την αντιμετώπιση του Έμπολα, παρά το γεγονός ότι δαπανά ετησίως 6,6 δισ. δολάρια.
Μια απλή αναζήτηση στο Google για την ιστοσελίδα του CDC δείχνει ότι υπάρχουν περισσότερα αποτελέσματα όσον αφορά στην «ετοιμότητα για τα ζόμπι» (253 αποτελέσματα) από ότι στην «ετοιμότητα για τον Έμπολα» (178 αποτελέσματα), γεγονός που υποδεικνύει τις παράλογες προτεραιότητες του οργανισμού υγείας, ο οποίος άλλωστε παραδέχθηκε πρόσφατα ότι δεν έκανε αρκετά για να περιορίσει τον ιό στο Ντάλας του Τέξας.
Τα αποτελέσματα που σχετίζονται με την «ετοιμότητα για τα ζόμπι» του CDC πηγάζουν από μια εκστρατεία ευαισθητοποίησης του κοινού, την οποία το Κέντρο ξεκίνησε το 2011 προκειμένου να επωφεληθεί από τη δημοτικότητα της τηλεοπτικής σειράς The Walking Dead.
«Ήταν πραγματικά ένας πολύ καλός τρόπος για να κάνουμε τους ανθρώπους να σκεφτούν ότι αν είναι προετοιμασμένοι για ένα ζόμπι, τότε πραγματικά είναι προετοιμασμένοι για έναν τυφώνα, έναν ανεμοστρόβιλο, μια λοιμώδη νόσο, σχεδόν για τα πάντα», δήλωσε το 2012 ο τότε Διευθυντής του CDC Dr Thomas Frieden.
Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ
Η Αθήνα έχει γεμίσει με κινούμενα πτώματα. Στα στενά δρομάκια στο κέντρο της πόλης καραδοκούν αιμοδιψή τέρατα. Κινούνται σιωπηλά, κουτσαίνοντας. Από το κρεμασμένο στόμα τους βγαίνουν νεκρές ανάσες και ανατριχιαστικοί ήχοι. Κάποτε ήταν όλοι τους άνθρωποι, περπατούσαν αργά με το κινητό στο χέρι, ήταν αντικοινωνικοί, ξενοφοβικοί, αναιδείς και ξινοί, ντυμένοι με ψεύτικα χαμόγελα. Τώρα πια είναι άδεια κελύφη που πεινούν… (Όπως και πριν δηλαδή, με τη μόνη διαφορά ότι πεινούν για ανθρώπινο κρέας.)
Η Πανεπιστημίου είναι γεμάτη με αμάξια˙ τώρα όμως τα οχήματα είναι ακίνητα, καρφωμένα πάνω σε φανάρια και σε θρυμματισμένες βιτρίνες, παρατημένα στην άκρη του δρόμου βιαστικά. Τα παράθυρά τους είναι βαμμένα με πορφυρό χρώμα. Οι ήχοι της πόλης δεν υπάρχουν πια. Οι πολυκατοικίες είναι άδειες. Τα πολυκαταστήματα και τα σούπερ μάρκετ δεν έχουν πια προϊόντα στα ράφια τους. Μοιάζουν με μεγάλες εγκαταλελειμμένες αποθήκες που δε θα γεμίσουν ποτέ ξανά. Στην επαρχία πάλι, βλέπεις πού και πού στα χωράφια μοναχικές φιγούρες να σέρνουν τα πόδια τους με κεφάλια σκυφτά και δεν ξέρεις αν είναι ζόμπι ή απλώς άνθρωποι που έχουν χάσει τα λογικά τους.
Κι εσύ έχεις γλιτώσει ως τώρα από θαύμα… Κρύβεσαι με άλλους πέντε επιζώντες σε ένα υγρό και σκοτεινό υπόγειο. Τα εφόδια λιγοστεύουν, κάποιοι από εσάς πρέπει να βγουν και να ψάξουν. Με ένα δάγκωμα, όμως, με μία γρατζουνιά από κάποιον νεκροζώντανο, γίνεσαι κι εσύ ένας από αυτούς.
Τι μπορεί να κάνει, λοιπόν, ο μέσος Έλληνας για να επιβιώσει εκεί έξω; Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να μάθει τι ακριβώς έχει να αντιμετωπίσει.
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΖΟΜΠΙ
Εδώ σου έφτιαξα έναν κατάλογο με τους τέσσερις κύριους τύπους ελληνικών ζόμπι και τους τρόπους με τους οποίους μπορείτε να αντιμετωπίσετε το καθένα.
1. Δημόσιοι Νεκροζώντανοι Υπάλληλοι
Επικινδυνότητα: 5/10
Πού τους συναντάς: Και στις πόλεις και στην επαρχία. Σπάνια βλέπεις αυτό το είδος ζόμπι να κυκλοφορεί σε ομάδες. Οι Δημόσιοι Νεκροζώντανοι Υπάλληλοι είναι συγκεντρωμένοι στα γραφεία και στέκονται άπραγοι πίσω από διακοσμητικά φυτά χώρου, δίχως να διαφέρουν πολύ από αυτά.
Χαρακτηριστικά: Τα συγκεκριμένα ζόμπι είναι εντελώς άκακα τις αργίες και απεργούν συχνά. Αν τύχει να εγκλωβιστείς μέσα σε κάποια δημόσια υπηρεσία ψάχνοντας για εφόδια, μη φοβηθείς. Για να σου επιτεθούν αυτά τα ζόμπι πρέπει να περάσουν πρώτα από τόνους χαρτούρας και γραφειοκρατίας. Μέχρι να σε φτάσουν, θα έχεις γίνει καπνός. Επίσης, οι Δημόσιοι Νεκροζώντανοι Υπάλληλοι συνεργάζονται δύσκολα μεταξύ τους και σε σπάνιες περιπτώσεις ανοίγουν το στόμα τους, μονάχα για να μουγκρίσουν βαριεστημένα.
Πώς να τα αντιμετωπίσεις: Αν πρέπει να σπαταλήσεις τις σφαίρες σου γιατί σε στρίμωξαν στη γωνία, μην το κάνεις. Απλά φώναξε: «Θέλω μία βεβαίωση!». Υπάρχει ένα παραθυράκι στην άκρη του μυαλού τους, ένας νοητικός διακόπτης που θα τους οδηγήσει ενστικτωδώς πάλι πίσω στα γραφεία τους για να συνεχίσουν να παραμένουν άπραγοι.
2. Ζόμπι Κουκλάρες
Επικινδυνότητα: 8/10
Πού τα συναντάς: Κυρίως στις πόλεις, σε δρόμους με μαγαζιά.
Χαρακτηριστικά: Προσοχή στις κοπελιές που όσο ήταν ζωντανές έτρωγαν τα λεφτά δύο 
αντρών ταυτόχρονα (δύο εραστών ή ενός εραστή και του πατέρα τους). Θα τις αναγνωρίσετε από το ξεβαμμένο μαλλί, τις σκισμένες τουαλέτες, τα ψεύτικα στήθη και τα ξεχαρβαλωμένα Πράντα. Κάποιο από αυτά τα ζόμπι ίσως να έχει κρεμασμένη από τον ώμο την κροκοδειλέ τσάντα του σαν ασήμαντο εκκρεμές. Αν είσαι άντρας και φοράς για κάποιον άγνωστο λόγο ακόμα το Ρόλεξ σου, τότε ΤΡΕΧΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ. Αν είσαι γυναίκα, φρόντισε να φοράς κουρέλια και τα Ζόμπι Κουκλάρες δε θα σε πλησιάσουν.
Πώς να τα αντιμετωπίσεις: Σπάσε όποια βιτρίνα μαγαζιού με ρούχα δεν έχει ακόμα σπάσει – κατά προτίμηση πολυκαταστήματος που κάποτε πουλούσε ακριβά παπούτσια. Τα Ζόμπι Κουκλάρες θα πέσουν με τα μούτρα στα παπούτσια όπως οι μύγες στο φρέσκο κρέας. Όταν στριμωχτούν μπόλικα από δαύτα και αρχίσουν να μαλώνουν για τις γόβες βγάζοντας άναρθρες κραυγές, πάτησε το κουμπί του εκπυρσοκροτητή. Τα εκρηκτικά που θα έχεις ήδη τοποθετήσει μέσα σε ένα από τα προϊόντα της βιτρίνας θα τα κάνουνε κομμάτια.
Για τις επόμενες δύο κατηγορίες Ελληνικών Ζόμπι καθώς και για tips επιβίωσης στη μολυσμένη πρωτεύουσα, συντονίσου στο δεύτερο μέρος του άρθρου.
Ως τότε… καλή τύχη εκεί έξω.