Mε τον όρο καταστροφή της Σμύρνης αναφέρονται τα γεγονότα της σφαγής του Ελληνικού και Αρμενικού πληθυσμού της Σμύρνης από τους Τούρκους, καθώς και της πυρπόλησης της πόλης, που συνέβησαν τον Σεπτέμβριο του 1922. Η καταστροφή αυτή άρχισε 7 ημέρες μετά την αποχώρηση και του τελευταίου ελληνικού στρατιωτικού τμήματος από τη Μικρά Ασία και μετά την είσοδο του τουρκικού στρατού, του ιδίου του Μουσταφά Κεμάλ και των ατάκτων του στην πόλη.
Ήταν μια μέρα σαν κι αυτήν, 13 Σεπτεμβρίου 1922 (31 Αυγούστου με το παλιό ημερολόγιο) και «Χιλιάδες Έλληνες συνωστίζονται στο λιμάνι προσπαθώντας να μπουν στα πλοία και να φύγουν για την Ελλάδα…». Ο ελληνικός στρατός έχει ήδη αποχωρήσει, ο Τουρκικός βρίσκεται στα περίχωρα της πόλης και οι Τσέτες (οι άτακτοι πρωτεργάτες του κεμαλικού κμινήματος) επιδίδονται ήδη σε σφαγές και λεηλασίες από τριημέρου. Επιστέγασμα της κατάστασης αυτής είναι η φωτία που βάζουν οι Τσέτες και αρχίζει να σπρώχνει του αμάχους προς το λιμάνι. Στους Έλληνες της πόλης είχαν έλθει να προστεθούν πρόσφυγες από την ενδοχώρα που ακολουθούσαν τον στρατό, και όλοι αυτοί να περιμένουν μάταια τα καράβια που δεν έρχονταν. Τα καράβια που που προωθούσαν τον εξεγερμένο στρατό στην Αθήνα. Η φωτιά κράτησε έως τις 17 Σεπτεμβρίου και κατέστρεψε όλες τις χριστιανικές περιοχές της πόλης, ενώ οι σφαγές, οι βιασμοί και οι λεηλασίες ήταν ασταμάτητες. Ο τουρκικός στρατός, κατεδαφίζοντας κτίρια, δημιουργούσε αντιπυρικές ζώνες που προστάτευσαν τα επίσημα κτίρια των ξένων κρατών, καθώς και τις Μουσουλμανικές και Ιουδαϊκές συνοικίες.
Τελικός απολογισμός της καταστροφής, 55.000 σπίτια (43.000 ελληνικά, 10.000 αρμενικά και 2.000 ξένων υπηκόων), 5.000 καταστήματα και το σύνολο σχεδόν των ορθοδόξων εκκλησιών σχολείων και Ιδρυμάτων.
Έως τις 31/9, 250.000 πρόσφυγες έφθασαν από την Σμύρνη στην Ελλάδα με την βοήθεια ξένων πολιτών.
Ο αριθμός των θυμάτων παραμένει άγνωστος.
«Ο Κεμάλ γιόρτασε το θρίαμβό του με τη μεταβολή της Σμύρνης σε τέφρα και την τεράστια σφαγή του εκεί χριστιανικού πληθυσμού», έγραψε αργότερα στα απομνημονεύματά του ο Ουΐνστον Τσόρτσιλ.
Και ρωτάω τώρα εγώ: γιατί όλα αυτά; Γιατί;
Αξίζει να διαβάσετε -αν ήδη δεν το έχετε κάνει- τα Ματωμένα Χώματα της Διδώ Σωτηρίου, η οποία περιγράφει τόσο τα ιστορικά γεγονότα, όσο και τις ανθρώπινες σχέσεις και πώς τις εξελίσσει ο πόλεμος, με έμφαση την μακρόχρονη φιλία δύο αδελφών φίλων, που έχουν μεγαλώσει μαζί, ενός Τούρκου και ενός Έλληνα, οι οποίοι έρχονται αντιμέτωποι στον πόλεμο, δεν ξεχνούν όμως τη βαθύτατη φιλία τους…
download
 images (2)
images (5)
images
omadazita.gr (1)
πηγές: sarasides.blogspot, deltio11.blogspot, 521news.com.

Σχόλια