Αλέξανδρος ΠαπαδάκηςΥπάρχουνε πραγματικά φορές που το γυναικείο μυαλό λειτουργεί με τέτοιο τρόπο που κάνει τους άνδρες να μένουν απλά με ανοιχτό το στόμα…Τι εννοώ; Η συμπεριφορά των γυναικών πολλές φορές μοιάζει ακατανόητη στο ανδρικό μυαλό, δύσβατο μονοπάτι που μάλλον δεν έχει τέλος! Εκεί που κάθεσαι μια γυναίκα μπορεί να σου τα κάνει άνω-κάτω, ενώ τα πράγματα κυλούν ήρεμα μπορεί να τα μπερδέψει, να τα κάνει να φαίνονται δυσνόητη επιστήμη, λες και της αρέσει να μπουρδουκλώνεται και να κάνει τα πράγματα να φαίνονται πολύ πιο δύσκολα απ’ ότι πραγματικά είναι! Και το χειρότερο;! Τις περισσότερες φορές μπερδεύεται μόνη της και μάλιστα σε επιλογές που έχει κάνει η ίδια…
Για να το ρίξουμε και λίγο στην πλάκα όμως θέλω να δημιουργήσετε μια εικόνα στο μυαλό σας και αμέσως μετά να σκεφτείτε αν αυτό που θα σας περιγράψω ισχύει και μπορεί να συμβεί στην πραγματικότητα…Φανταστείτε λοιπόν δύο διαφορετικά ζευγάρια να κάθονται π.χ. σε μια καφετέρια, σε διαφορετικά τραπέζια, άνθρωποι που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους. Στο ένα ζευγάρι βλέπουμε τον “γλυκό” τύπο του άντρα, ναι-ναι, αυτόν που της κρατάει το χέρι, που την κοιτάει στα μάτια, της είναι πιστός, την φιλάει συνέχεια, της δείχνει τον έρωτα του, της μιλάει γλυκά, την κερνάει στο τέλος της εξόδου τους, μπλα μπλα μπλα…από την άλλη, στο άλλο τραπέζι βλέπουμε τον άλλο τύπο του άνδρα, τον “βαρύ και ασήκωτο” που λέμε, αυτόν που κοιτάζει γύρω του, που παίζει λίγο το ματάκι του, αυτόν που δεν κοιτάζει σχεδόν ποτέ την γκόμενα του, της μιλάει με ύφος, ίσως και με υποτιμητικό τρόπο, κάνει το τσιγαράκι του, ασχολείται περισσότερο με τον εαυτό του, τους φίλους του, τη μπάλα, με οτιδήποτε άλλο τέλος πάντων εκτός από την κοπέλα που έχει δίπλα του…Και υποθέτω εγώ τώρα, απλά λέω…ποιες μπορεί να είναι οι σκέψεις της κάθε κοπέλας ξεχωριστά στις δύο αυτές περιπτώσεις κοιτάζοντας το απέναντι τραπέζι!
Από τη μια αυτή που έχει δίπλα της τον “γλυκο” τύπο σκέφτεται μέσα της κοιτάζοντας τον “βαρύ και ασήκωτο”, «Πω-πω, αυτή τον κοιτάει στα μάτια και αυτός δεν της δίνει σημασία, ούτε φαίνεται να τη ζηλεύει…έχει πολύ ωραίο και άνετο στιλάκι, και γαμώ τους τύπους, εγώ πιστεύω θα τον έκανα να μου δώσει σημασία!», προσοχή(!), για κάποιο λόγο είναι πρόκληση για μια γυναίκα να τραβήξει την προσοχή ενός υποτιθέμενου αδιάφορου και άνετου τύπου! Από την άλλη πλευρά η κοπέλα που έχει δίπλα της τον “βαρύ και ασήκωτο” τύπο, κοιτάζοντας στο απέναντι τραπέζι τον “γλυκό” σκέφτεται, «Πωωω, τι γλυκούλης που είναι, της μιλάει όμορφα, της φέρεται γλυκά και αυτή δίπλα του πως είναι έτσι(;), εγώ θα μπορούσα να του προσφέρω πολύ περισσότερα…μακάρι και ο δικός μου να με κοίταζε για λίγο με αυτό τον τρόπο και να με έκανε να νιώσω πως είναι ερωτευμένος μαζί μου», προσοχή(!), για κάποιο λόγο πολλές γυναίκες δεν ξέρουν ακριβώς τι είναι αυτό που πραγματικά επιθυμούν! Υπάρχει όμως και η περίπτωση του άνδρα που διαθέτει από λίγο και τα δύο αυτά χαρακτηριστικά και πληρεί ουσιαστικά και τις δύο αυτές προυποθέσεις, δηλαδή γλυκός και ευγενικός όταν πρέπει, σκληρός όταν χρειάζεται, σοβαρός και επιβλητικός όταν το επιβάλλουν οι περιστάσεις…ακόμη και τότε όμως μια γυναίκα μπορεί, ναι, μπορεί να βρει διέξοδο επιλέγοντας πολύ απλά να είναι με τον “ώριμο” τριαντάρη για παράδειγμα!
Και η δικαιολογία της… «Αυτός δεν είναι σαν τους άλλους, έχει ωριμότητα και γνωρίζει τι χρειάζεται μια γυναίκα για να γίνει ευτυχισμένη, πολύ απλά προσφέρει τη σιγουριά που χρειάζεται ένα θηλυκό!», αργότερα βέβαια, όταν ο τριαντάρης γίνει σαραντάρης μπορεί να τρέξει ξανά στην αγκαλιά ενός συνομήλικου, καθώς ο προ ολίγου “ώριμος” άνδρας δεν μπορεί ποια να της προσφέρει περιπέτεια, ποικιλία στον τρόπο ζωής, δεν εκπέμπει ζωντάνια όπως παλιά, δεν εκπληρώνει πλέον τα “στάνταρ” της βρε παιδί μου…προσοχή(!), για κάποιο λόγο πολλές γυναίκες επιθυμούν πάντα αυτό που δεν έχουν!
Το χειρότερο όμως σε όλα αυτά είναι ότι και εμείς οι άνδρες είμαστε μαζόχες, δεν είμαστε καλύτεροι, θέλουμε και τα παθαίνουμε…άλλωστε γνωρίζουμε καλά πως χωρίς τις γυναίκες δεν μπορούμε να ζήσουμε! Αλλά ρε κορίτσια αποφασίστε επιτέλους τι είναι αυτό που πραγματικά επιθυμείτε και πείτε το μας κάποια στιγμή!