Ελένη ΒαλσαμάκηΚάποια στιγμή εν μέσω χειμωνιάτικης, λίγο βροχερής και κρύας νύχτας, κόβεται το ηλεκτρικό στη μεζονέτα της Αγίας Παρασκευής. Όπως αναμενόταν λοιπόν ξεκίνησε η έρευνα. Θα φταίει η ασφάλεια λέμε. Όταν όμως κάτι μας συμβαίνει για πρώτη φορά και τυχαίνει (από επιλογή φυσικά) να μην βρισκόμαστε κάτω από την οικογενειακή σκέπη, πάντα καταφεύγουμε στην ασφαλή λύση: καλούμε τον φίλο μας (ή τον φίλο του φίλου μας) τον ηλεκτρολόγο. Πολύ ευγενικό παιδί και πολύ καλός στη δουλειά του, σπεύδει να ρίξει φως στο μυστήριο. Περάσαμε αρκετή ώρα πειραματισμού, ώσπου εντοπίσαμε όλους τους ύποπτους διακόπτες, τους ανοίξαμε και τους κλείσαμε με όλους τους πιθανούς συνδυασμούς.
Φτάνει λοιπόν η στιγμή που ρωτάει η Ελενίτσα τον φίλο του φίλου της ηλεκτρολόγο:
-Όλα εντάξει; Ποιο ήταν το πρόβλημα τελικά;
Καμία απάντηση λεκτική από τα χείλη του παρά μόνο δυο μάτια να κοιτούν με απορία. Άλλη μια προσπάθεια:
-Ε, συγγνώμη, αλλά τι έφταιγε που έπεσε το ρεύμα; Μήπως είναι κάτι που μπορώ να το διορθώσω μόνη μου αν ξανασυμβεί και να μην σε ξανακουβαλάω;
Κι εκεί που περιμένεις έστω με τη δεύτερη να σου δώσουν τη λύση στο μυστήριο, η απάντηση είναι:
-Σιγά μη σου πω.
Όπα, δεν σου πάτησαν τον κάλο Ελενίτσα, πώς κάνεις έτσι; Προχωράς σε επερώτηση:
-Γιατί να μην μου πεις παρακαλώ;
Συγχαρητήρια δεν έδειξες θυμό! Αλλά το εγκεφαλικό νιώθεις ότι πλησιάζει και προετοιμάζεσαι ήδη για όλες τις ενδεχόμενες απαντήσεις. Ποτέ όμως δεν πέφτεις μέσα στις προβλέψεις γι’αυτό και δεν είσαι εκατομυριούχα μετά από τόσο Πάμε Στοίχημα!
-Γιατί είσαι κοπέλα.
Ε ρε να μην έχεις τη Σιμόν ντε Μποβουάρ να του την πετάξεις στο κεφάλι μπας και κουνηθεί το μυαλουδάκι του και πάρει διαφορετικές στροφές! Συγκρατήσου Ελενίτσα και προσπάθησε λίγο ακόμα. Είναι καλό παιδί, μάλλον κάτι δεν κατάλαβες καλά.
-Και τι θα πει αυτό;
-Οι κοπέλες δεν μπλέκουν με τα ηλεκτρολογικά, είναι επικίνδυνο.
Δεν θα πω τίποτα παραπάνω γιατί το θυμήθηκα και φούντωσα, μόνο αυτό: από τούδε και στο εξής έχω γίνει μανιακή DIY lover και μπορώ να παίζω την ηλεκτρολόγο, την υδραυλικό, τη μηχανικό, την μπογιατζού, τη σιδερού, την ξυλουργό, την πατωματζού και δεν έχω ανάγκη κανέναν. Μόνο στο κουβάλημα με πονάει η μέση. Αλλά πηγαίνω στη Χρύσα για σιάτσου και με ισιώνει (όταν έχει κέφια).
Και μην ακούσω καμιά σας να πει:
-Μωρό μου, κάηκε η λάμπα, μήπως μπορείς να την αλλάξεις;
You Can Do-It-Yourself Lady!
DIY ή ελληνιστί: φτιάξ’το μόνη σου!
Φωτό: Η διάσημη αφίσα “Rosie the Riveter” (“Η Ρόζι που καρφώνει”) του J. Howard Miller, το πολυσυζητημένο έμβλημα των αμερικανικών φεμινιστικών κινημάτων του ’80 που είχε αποτελέσει νωρίτερα, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, μέρος διαφημιστικής καμπάνιας για να ενθαρρύνει τις γυναίκες να δουλέψουν σκληρότερα σε θέσεις που μέχρι τότε ήταν κυρίως γένους αρσενικού.