Ιωάννα Ψαρρού“Εσύ που αντί να ξεχάσεις για να προχωρήσεις, προχώρησες για να ξεχάσεις. Ξέχασες ποτέ;”
Πόσοι το έχουμε κάνει αυτό; Και τελικά δεν κατέληξε κάπου; Και πληγώσαμε έναν άνθρωπο χωρίς λόγο;
Όλοι πιστεύω!
Ποιος ο λόγος όμως; Μάλλον επειδή δεν ήμασταν αρκετά δυνατοί για να μπορέσουμε να αντέξουμε τη μοναξιά!
Αλλά γιατί;
Γιατί να γνωρίζουμε έναν άνθρωπο καλό, ευγενικό, που να μας φροντίζει κι εμείς να του κλείνουμε την πόρτα κατάμουτρα;
Γιατί πιστεύουμε πως όταν ο εγωισμός λέει «αντίο», η αγάπη ψιθυρίζει «θα τα ξαναπούμε».
Αλλά δεν είναι έτσι!
«Εάν αγαπάς ένα λουλούδι, μην το ξεριζώσεις. Γιατί εάν το ξεριζώσεις, πεθαίνει και σταματάει να είναι αυτό που αγαπάς. Άρα, εάν αγαπάς ένα λουλούδι, έστω! Η αγάπη δεν είναι κτητικότητα. Η αγάπη είναι εκτίμηση.»
Τι πιο όμορφο από το να έχεις έναν άνθρωπο που να σε νοιάζεται; Να πηγαίνετε βόλτες…. Να σου κρατάει το χέρι…. Να σκέφτεται ο ένας τον άλλον ανήθικα, αλλά χωρίς να δείχνετε ασέβεια…. Να σε διεκδικεί κάθε μέρα… Όλα αυτά και πολλά παραπάνω!
«Ξέρω ότι λένε πως η πρώτη αγάπη είναι η πιο γλυκιά, αλλά το πρώτο κόψιμο είναι το πιο βαθύ.»
Και το πιο ουσιώδες θα ήθελα να προσθέσω! Μετά το πρώτο κόψιμο ξέρεις πώς να προφυλαχθείς, πώς να αποφύγεις την επόμενη πληγή, πώς να την επουλώσεις….
Κι έτσι πρέπει!
Πρέπει να προχωρήσεις στον επόμενο που θα σε κάνει να χαμογελάς! Και που θα σε καταλαβαίνει! Που μπορεί να τσακώνεστε, αλλά πάντα θα είναι εκεί όταν τον χρειαστείς. Που θα σε εμπιστεύεται.
Αλλά για να γίνει αυτό, πρέπει πρώτα να πιστέψεις εσύ στον εαυτό σου!
«Γιατί ένα πουλί που κάθεται σ’ ένα δέντρο, δε φοβάται μήπως σπάσει το κλαδί, γιατί η εμπιστοσύνη του δε βρίσκεται στο κλαδί, αλλά στα φτερά του.»
Πρέπει να πιστεύουμε στον εαυτό μας!
Και να μην είμαστε εγωιστές!
Γιατί ο εγωισμός δε μας αφήνει να ευτυχίσουμε!
Όλοι θέλουμε ένα παραμύθι να κρυφτούμε! Εκεί ευτυχούμε…. Εκεί που νιώθουμε ξεχωριστοί!
Όπως οι πρίγκιπες και οι πριγκίπισσες!
Γι’ αυτό, να ψάχνετε αυτούς που σας κάνουν ευτυχισμένους! Και μην αφήνετε αυτούς που κάνουν τόσα λίγα για σας να ελέγχουν το μυαλό σας και τα αισθήματά σας.
Και να ζείτε τη στιγμή!
«Υπάρχουν μόνο δύο μέρες το χρόνο που τίποτα δε μπορεί αν γίνει. Η μία λέγεται χθες και η άλλη αύριο, άρα σήμερα είναι η σωστή μέρα να αγαπήσεις, να πιστέψεις, να πράξεις και κυρίως να ζήσεις.», Δ. Λάμα
Και για το τέλος…
«Ο αποφασιστικός με την τόλμη του παίρνει ρίσκο και πιθανόν να βγει χαμένος… Ο αναποφάσιστος χωρίς τόλμη και ρίσκο θα βγει μαθηματικά χαμένος…»
της Ιωάννας Ψαρρού