Ξεφεύγοντας

Ρουτίνα.

Έχεις αναρωτηθεί αν έχεις σχέση εξάρτησης ή απλά βιώνεις τη ρουτίνα σαν κάτι το συνηθισμένο; Είναι το στοιχείο εκείνο που χαρακτηρίζει την καθημερινότητά μας. Εκείνο το στοιχείο που δε λείπει σχεδόν από κανέναν μας που έχει βρει το δρόμο του ή ένα μονοπάτι να ακολουθεί στη ζωή. Και δεν είναι ούτε καλή θα έλεγα, ούτε κακή. Απλά συμβαίνει. Συμβάλει κατά έναν περίεργο τρόπο στο να γίνουν τα πράγματα με τον τρόπο που είναι να γίνουν. Και για όσους κινούνται εκτός των ορίων της, είτε πιθανότατα δεν έχουν βρει τι θέλουν από τη ζωή, είτε η κουλτούρα τους επιβάλλει μία καλλιτεχνική μποέμ ταυτότητα. Υπάρχουν φυσικά και οι εξαιρέσεις. Άνθρωποι που δηλώνουν και είναι εναλλακτικοί, έξω από τα συνήθη όρια· με αυτούς όμως δε θα ασχοληθώ γιατί ενδεχομένως να έχουν βρει το νόημα της ζωής τους, όπως την όρισαν μέσα από τα μάτια της δικής τους υποκειμενικότητας.

Σε κάθε περίπτωση, οι έντονοι ρυθμοί, η ίδια η καθημερινότητα, ακόμα και η επικαιρότητα μας ωθούν να δημιουργήσουμε τις δικές μας φανταστικές ιστορίες. Να πηδήξουμε μέσα στο δικό μας σύννεφο και να ξεκινήσουμε. Για λίγα λεπτά κάθε φορά. Αλλά πολύ σημαντικά! Την αναζήτηση μίας εσωτερικής γαλήνης που δε μπορεί να σου προσφέρει η ρουτίνα. Το κάτι διαφορετικό, το φανταστικό. Αυτό που κυνηγάς και δε μπορείς να έχεις. Πολλοί το ονομάζουν παιχνίδια του μυαλού. Προσωπικά θα μείνω στον χαρακτηρισμό ταξίδι. Μία μίνι ιστορία κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του δημιουργού της.

Και μαντέψτε! Μπορεί να γίνει πραγματικότητα ανά πάσα στιγμή. Οι ρυθμοί είναι τέτοιοι που ευτυχώς το επιτρέπουν. Και είναι άνθρωποι σαν και εμάς, παντού γύρω μας , όλοι το έχουν ανάγκη και όλοι με κάποιον τρόπο πλάθουν τα δικά τους φανταστικά ταξίδια. Ο καθένας χρησιμοποιεί βέβαια τη δική του πλαστελίνη, αλλά ο στόχος είναι ίδιος!

Τι κοινό λοιπόν μπορεί να έχει ένας φοιτητής, ένας τραπεζικός υπάλληλος και μία μεσήλικας; Ο κάθε ένας από αυτούς προσπαθεί να ξεφύγει. Να χαλαρώσει και να συλλογιστεί. Ο φοιτητής μέσα στο μετρό που μόλις γυρίζει από το Πανεπιστήμιο και τη δύσκολη μέρα που είχε γεμάτη διαλέξεις, ακούγοντας μουσική. Ο τραπεζικός υπάλληλος λίγο μόλις αφότου ξέφυγε από το να μετράει χρήματα που δεν του ανήκουν, κάνοντας πλάνα για το σαββατοκύριακο. Η μεσήλικας γυρμένη στο παράθυρο του ταξί και αναπολώντας στιγμές του παρελθόντος της.

Έτσι και εγώ. Μέσω της μαγικής διαδικασίας της σκέψης, μπορώ να ταξιδέψω μέσα σε δευτερόλεπτα από τη μία ανάμνηση στην άλλη ή να «ζωγραφίσω» την εικόνα που σκέφτομαι. Να ξεφύγω από την καθημερινότητα. Να δημιουργήσω τη δική μου δημιουργική γωνιά. Ένας έμμεσος τρόπος να γεμίσω τις μπαταρίες μου. Ένα διάλειμμα από την καθημερινότητα που στόχο θα έχει να με αναζωογονήσει και να κάνει τη ρουτίνα να μην είναι εμπόδιο για τη συνέχεια. Όλα μέσα σε ελάχιστο χρόνο…

Μα ποιος είπε ότι η ρουτίνα είναι εμπόδιο; Κανείς, ωστόσο μία παύση από αυτήν μπορεί ξαφνικά να δώσει νέο νόημα και να προσδώσει την ηρεμία που πολλοί επιζητούν. Στα θετικά το γεγονός ότι μπορεί να δρα όπως ακριβώς και μία επανεκκίνηση στον υπολογιστή. Η μνήμη καθαρίζει και όλα δουλεύουν γρηγορότερα και καλύτερα, αφήνοντας και στον επεξεργαστή -μυαλό- λίγο περισσότερο κομμάτι προς επεξεργασία όλων όσων περικλείονται στη ρουτίνα μας και ευρύτερα στη ζωή μας. Οι λεπτομέρειες και οι σκέψεις που στοιχειώνουν δεν έχουν καμία θέση στα μαγικά λεπτά που μπορεί να διαρκεί ένα ταξίδι με τον τίτλο «Ξεφεύγοντας».

Τι λες, είσαι έτοιμος;