Νάνσυ ΤζαλαβράΔιακοπές στη Μύκονο – Η Μύκονος όπως δεν την έχουμε συνηθίσει…
Τη Μύκονο είχα την τύχη να την επισκεφτώ φθινοπωράκι, γύρω στις αρχές Οκτώβρη και όχι με ιδιαίτερα καλό καιρό, την είχε την ψυχρούλα του. Αποφάσισα όμως να γράψω για αυτό το νησί διότι, παρόλο που η διαμονή μου εκεί ήταν μικρή και ο καιρός όχι ιδιαίτερα καλοκαιρινός και μολονότι υπάρχουν νησιά τα οποία γνωρίζω καλύτερα, η ομορφιά του μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Και ήταν άδικο γιατί, δεδομένων των όσων είχα ακούσει το είχα στο μυαλό μου ως μια επιλογή ιδιαίτερα αταίριαστη με τα γούστα μου.
Ήθελα, λοιπόν, να γράψω πως, αν και η Μύκονος θεωρείται το νησί των party animals, του ξεσαλώματος και του πλήθους τουριστικών ορδών που το κατακλύζουν τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο, είναι ένα νησί που πρέπει να επισκεφτείτε.
Και αν θέλετε να απολαύσετε ηρεμία, ομορφιά και καλοκαιρία σίγουρα θα τις βρείτε στη Μύκονο, αρκεί να πάτε τη σωστή εποχή, για να μπορείτε να τα χαρείτε όλα με την ησυχία σας.
Μύκονος λοιπόν: το νησί των ανέμων! Βρίσκεται δίπλα στη Τήνο και απέναντι από τη Σύρο. Σχηματίζει ένα σύμπλεγμα νήσων μαζί με την Δήλο και τα Ρήνεια.
Για την ιστορία: Η προέλευση του ονόματος έχει διάφορες ερμηνείες προερχόμενες από την μυθολογία και την παράδοση. Άλλοι λένε πως οι λέξη Μύκης σημαίνει κάθε τι που έχει στρογγυλό σχήμα, καθώς επίσης και το στρογγυλό κομμάτι στη λαβή ενός μυκηναϊκού ξίφους. Μια πικάντικη λεπτομέρεια αναφέρει ότι πολύ αργότερα η λέξη χρησιμοποιήθηκε για να ονομάσει το ανδρικό μόριο. Αλλού πάλι λέγεται πως “Μύκονος” σημαίνει “σωρός λίθων” ή “πετρώδης τόπος” ή ότι πήρε το όνομά της από τον Μύκονο, τον γιο του βασιλιά της Δήλου, Άνιο.
Από τη μυθολογία αντλούμε την εκδοχή πως το νησί είναι ο βράχος που πέταξε ο Ποσειδώνας για να θάψει τους Γίγαντες, τους γιους της Γαίας, κατά τη διάρκεια της Γιγαντομαχίας.
Ας επιστρέψουμε στη Μύκονο ως έναν υπέροχο καλοκαιρινό προορισμό!
Για να φτάσει κανείς στη Μύκονο, θα χρειαστεί να ταξιδέψει με το πλοίο για περίπου 3 με 5 ώρες, ανάλογα με το αν θα επιλέξει το συμβατικό πλοίο ή το ταχύπλοο. Υπάρχει βέβαια και η επιλογή αεροπορικής πρόσβασης. Ο νέος λιμένας της Μυκόνου βρίσκεται στην περιοχή του Τούρλου από όπου, με ταξί ή λεωφορείο, φτάνεις στον παλαιό λιμένα, τη Χώρα, που είναι η πρωτεύουσα του νησιού.
Από παραλίες, η φύση ήταν ιδιαίτερα γενναιόδωρη με την Μύκονο. Υπάρχουν πολλές παραλίες για όλα τα γούστα, ήσυχες, θορυβώδεις, γεμάτες κόσμο ή πιο δύσκολα προσβάσιμες, με γαλάζια ή πράσινα νερά και ξανθή αμμουδιά. Οι περισσότερες είναι οργανωμένες. Το μόνο που πρέπει να προσέξετε, ειδικά εάν κάνετε τις διακοπές σας τον Αύγουστο, είναι να ενημερωθείτε σχετικά με το ποιες παραλίες εκτίθενται στα μελτέμια. Λέγεται πως οι νότιες παραλίες είναι καλύτερα προστατευμένες από τους αέρηδες.
Η Ψαρού
Η πιο γνωστή της παραλία, σε όλον τον κόσμο, είναι η παραλία Πλιντρί, εκεί δηλαδή που θα βρείτε το Super Paradise και γίνεται φυσικά ο κακός χαμός.
Προσωπικά οι παραλίες που πήγα εγώ κατά τη διαμονή μου εκεί, ήταν η Ψαρού, ένα ακόμη σήμα κατατεθέν της κοσμικής πλευράς της Μυκόνου και ο Πλατύς Γιαλός, που βρίσκεται στον αμέσως επόμενο κολπίσκο μετά την Ψαρού.
Στην Ψαρού υπάρχουν δωμάτια και ξενοδοχειακές μονάδες, αν σας ενδιαφέρει να μείνετε εκεί, ενώ η απόσταση από τη Χώρα δεν είναι μεγάλη. Είναι πολύ πιθανό βέβαια, ότι θα ενοχλείστε κάπως το βράδυ από την φασαρία. Γενικότερα, ειδικά αν δεν έχετε αμάξι προτιμήστε να μείνετε στην χώρα. Δείτε εδώ για περισσότερες πληροφορίες για καταλύματα και προσφορές.
Σε κάθε περίπτωση η θάλασσα, αν και κάπως ρηχή, είναι ένα όνειρο!
Το ίδιο και στον Πλατύ Γιαλό, υπάρχει δυνατότητα να μείνετε και η απόσταση από τη Χώρα είναι μικρή οδικώς. Η άμμος είναι ξανθή και παχιά και η θάλασσα καταγάλανη. Και σε αυτήν την παραλία μαζεύεται κόσμος, αλλά ενδείκνυται για τους λάτρεις των θαλάσσιων σπορ και από κει μπορείτε να κάνετε μια βόλτα με καϊκάκι σε γειτονικές παραλίες.
Άλλες παραλίες που φαίνονται ονειρικές είναι η Ελιά ( ή Λια), οργανωμένη, με καταπράσινα νερά και χρυσή άμμο, και λένε πως εκεί μπορεί να συναντήσετε πολλές διασημότητες. Απέχει περίπου 8 χιλιόμετρα από τη Χώρα.
Η Κάπαρη, ακριβώς απέναντι από την Δήλο είναι πεντακάθαρη και δεν έχει ακόμη οργανωθεί, οπότε προσφέρει το 100% της απόλαυσης του φυσικού τοπίου και των γαλάζιων νερών. Τέλος, η Φτελιά, στο βόρειο τμήμα του νησιού, γαλαζοπράσινη και βραχώδης, ιδανική για τους φαν του windsurfing.
Για τη Χώρα της Μυκόνου, τα λόγια δεν φτάνουν! Ειλικρινά, δεν περίμενα και γω η ίδια ότι θα ήταν τόσο υπέροχη, και…πανέμορφη! Κλασικό κυκλαδίτικο ύφος με την έννοια που το έχουμε συνηθίσει (δηλαδή άσπρα σπιτάκια με γαλάζιες και μπλε λεπτομέρειες), αμέτρητα γραφικά στενάκια- με πιο γνωστό το Ματογιάννι ( “όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο Ματογιάννι, λένε οι Μυκονιάτες), χιλιάδες μαγαζιά, από μικρά και γραφικά που τα δουλεύουν ντόπιοι χρόνια μέχρι φίρμες που δεν βρίσκεις ούτε στην Αθήνα, που λέει ο λόγος( Luis Vuitton και δε συμμαζεύεται!), και άπειρα εκκλησάκια.
Προσωπικός έρωτας, η Μικρή Βενετία. Την βλέπεις ήδη από μακριά, εκεί που θα κάτσεις να βγάλεις φωτογραφίες (με) τους περίφημους Ανεμόμυλους: ένα πολύχρωμο όνειρο! Τα σπίτια, κυριολεκτικά χτισμένα πάνω στο νερό, έχουν κρατήσει το παλιό νησιώτικο ύφος. Τα μπαλκόνια κρέμονται πάνω από τη θάλασσα- κυριολεκτικά ρίχνεις βουτιά από το μπαλκόνι σου!- και το κύμα που σκάει φέρνει την αλμύρα και το άρωμα της θάλασσας και θα μπορούσες να το χαζεύεις για ώρες. Και όντως μπορείς!
Μερικά από τα πολύχρωμα σπίτια, στο τέρμα της Μικρής Βενετίας, είναι μαγαζιά! Απολαμβάνεις το ποτό ή τον καφέ σου και από κάτω ακούς τη θάλασσα να σκάει! Αλλά και ολόκληρη η προβλήτα είναι γεμάτη μαγαζιά: καφετέριες, μπαρ και εστιατόρια. Κάνεις τη βόλτα σου, με τη θάλασσα κάτω από τα πόδια σου και το μάτι να ανοίγει στον ορίζοντα. Η θέα είναι το ίδιο συναρπαστική πρωί και βράδυ. Το ηλιοβασίλεμα, ανεκτίμητο.
Από φαγητό, ομολογώ ότι δεν θα μπορούσα να προτείνω κάτι, διότι τις λίγες μέρες που έμεινα δεν κατάφερα να ανακαλύψω τα πιο σωστά μέρη! Είδα όμως ότι έχεις πολλές επιλογές!
Ταβερνάκια παραδοσιακά και μοντέρνα, εστιατόρια ακριβά ή μικρά και οικογενειακά, για θαλασσινά, για κρεατικά, τύπου μπιστρο, σουβλατζίδικα, ιταλικά, κρέπες και ότι τραβάει η όρεξή σου γενικότερα, θα το βρεις!
Από μπαράκια το ίδιο! Μικρά, μεγάλα, ήσυχα, με δυνατή μουσική, δίπλα στη θάλασσα ή χωμένα σε στενάκια, για νέους που ξεσαλώνουν, για μεγαλύτερους που πίνουν το ποτό τους και κουβεντιάζουν…διαλέξτε!
Ασφαλώς, μην ξεχάσετε ότι μια βόλτα στον αρχαιολογικό χώρο της Δήλου, που βρίσκεται τόσο κοντά στη Μύκονο αξίζει τον κόπο, αν και θα σας φύγει ένα εικοσάευρω για πλάκα. Εκδρομικά σκάφη από το παλιό λιμάνι τελούν καθημερινά δρομολόγια που μπορούν να σας μεταφέρουν στο μικρό, ιστορικό νησάκι.
Τέλος, θα ήθελα να τονίσω πως εγώ επισκέφτηκα τη Μύκονο αρχές Οκτωβρίου. Μετά από μια σύντομη κουβέντα με ηλικιωμένη Μυκονιάτισσα, κατάλαβα ότι το νησί δεν ενδείκνυται για επίσκεψη στην περίοδο αιχμής, δηλαδή από μέσα Ιουλίου μέχρι τέλη Αυγούστου. Σύμφωνα με τα λεγόμενα της γυναίκας, εκείνες τις μέρες “οι ίδιοι οι Μυκονιάτες θέλουν να φύγουν από το νησί”.
Για αυτό, όπως είπα και στην αρχή, αν θέλετε να χαρείτε την ομορφιά του νησιού, την οποία όντως διαθέτει, προτιμήστε να κανονίσετε τις διακοπές σας εκεί είτε Ιούνιο, είτε Σεπτέμβρη! Εκτός φυσικά, αν σας αρέσει η πολυκοσμία και ο χαμός! 🙂
Καλές διακοπές και όπως λέει και ο αδερφός μου: What happens in Mykonos, stays in Mykonos!