ο Πολέμαρχος”Πάει αυτό ήταν! Τελείωσε! Δεν υπάρχει γιατρειά! Δεν θα αλλάξει τίποτα! Ήρθε το τέλος!’‘
Αυτές ήταν οι πρώτες σκέψεις που μου πέρασαν από το μυαλό, όταν γυρνώντας από την δουλειά είδα στην τηλεόραση, αυτά που διαδραματίστηκαν την Κυριακή το βράδυ στην Τούμπα! Σκηνικά που τα έχουμε ξαναδεί, τα έχουμε ξαναζήσει, θα τα ξαναζήσουμε (και σε χειρότερο βαθμό αυτό είναι το μόνο σίγουρο) και πλέον απλώς τα έχουμε αποδεχτεί! Αυτό είναι και το χειρότερο από όλα!
Αντίποινα στα αντίποινα…
Ο Ολυμπιακός τα έκανε στην Ριζούπολη, ο Παναθηναϊκός στην Λεωφόρο, ο Ολυμπιακός στο Καραϊσκάκη με τον Σισέ, , ο Πάοκ με την Αέκ στο κύπελλο, η Άεκ στον τελικό με τον Ατρόμητο, ο Ολυμπιακός στο Καραϊσκάκη με τον Πάοκ, και τώρα πάλι ο Πάοκ με τον Ολυμπιακό στην Τούμπα! Και κάθε φορά εκεί που λες… ”δεν υπάρχει, το ζήσαμε και αυτό”, την επόμενη φορά κλασικά, έρχεται κάτι πολύ χειρότερο.
Το 48ωρο αυτό που πέρασε έχω ακούσει πολλές συζητήσεις και αναλύσεις του κόσμου για τα γεγονότα της Θεσσαλονίκης και μπορώ να πω με απόλυτη ακρίβεια πλέον, πως άκρη δεν θα βγάλουμε ΠΆΛΙ!
Άλλοι λένε, καλά έκανε ο Πάοκ για να μάθει ο Μαρινάκης να μην το παίζει μάγκας με τους τραμπουκισμούς, άλλοι λένε ότι αυτά δεν γίνονται ούτε στην Ουγκάντα, άλλοι λένε ότι δεν θα έπρεπε να μπουν τα ΜΑΤ μέσα, ας τους αφήναν να σφαχτούνε μόνοι τους και άλλοι πως δεν θα βάλουμε ποτέ μυαλό. Είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
Προσωπικά συμφωνώ με τους τελευταίους. Αυτοί είμαστε! Κομπλεξικοί, εγωιστές, ποδοσφαιρικά μίζεροι , ανύπαρκτοι και υποανάπτυκτοι .Αυτό δεν θα αλλάξει.
Δεν μας ενδιαφέρει αν θα παίξει καλύτερη μπάλα η ομάδα μας.
Δεν μας ενδιαφέρει αν θα βγάλει αυτοματισμούς, συνεργασίες και όμορφες τελικές προσπάθειες.
Εμείς στο ποδόσφαιρο κοιτάμε άλλα πράγματα...
Θέλουμε οι ποδοσφαιριστές της ομάδας μας να πουλάνε οπαδιλίκια, να βάζουν γκολ και να επιδεικνύουν το έμβλημα του συλλόγου μας. Να πηγαίνουν στην εξέδρα των αντιπάλων και να τους κάνουν χειρονομίες και άμα λάχει να πέφτει και καμιά ψιλή στις στημένες φάσεις.
Δεν είναι τυχαίο που ασχολούμαστε όλοι με τα παραλειπόμενα και τα παρασκηνιακά του αγώνα.
Δεν είναι τυχαίο που κάθε φορά που περιμένουμε να γίνει χαμός σε ένα ματς (βασιζόμενοι στις προκλητικές δηλώσεις παικτών και παραγόντων πριν από αυτό) η τηλεοπτική ακροαματικότητα στο συγκεκριμένο παιχνίδι ανεβαίνει σε νούμερα.
Γιατί η αλήθεια είναι πως τα σκηνικά στην Τούμπα τα περιμέναμε όλοι μας.Και τι κάναμε για να τα αποτρέψουμε;
ΑΠΟΛΎΤΩΣ ΤΊΠΟΤΑ.
Στην Ισπανία στο El Classico της Μπαρτσελόνα με την Ρεάλ ο προπονητής της εθνικής Βιθέντε Ντελ Μπόσκε είχε δηλώσει πως θα πάει να δει τον τελικό του κυπέλλου όχι για να δει ποιος παίχτης θα παίξει καλύτερα , αλλά για να παρατηρήσει ποιοι ποδοσφαιριστές θα δημιουργήσουν προβλήματα και εντάσεις στο ντέρμπι για να τους αποκλείσει από το Μουντιάλ.Και δεν κουνήθηκε φύλλο…
Εδώ όμως εμείς δεν θέλουμε τέτοια.
Εμείς γουστάρουμε που βλέπουμε τους συμπαίχτες στην εθνική Κατσουράνη και Μανιάτη να σφάζονται για τα χρώματα των ομάδων τους.Τρελαινόμαστε να βλέπουμε κοκορομαχίες. Και την βρίσκουμε βλέποντας ενέργειες σαν του τυμπανιστή της θύρας 4 του Παοκ, που πήγε και άπλωσε 30 κιλά γαύρο πάνω στον πάγκο των ερυθρόλευκων και δεν τον σταμάτησε κανένας άνθρωπος των γηπεδούχων ( μάλλον τον βοήθησαν κιόλας).
Δεν ξέρω για εσάς φίλοι μου, αλλά εγώ το πήρα απόφαση.Κουράστηκα να κοροϊδεύω τους άλλους όταν κάνουν τις καφρίλες τους και μετά όταν τις κάνει η δική μου ομάδα, να με κράζουν και αυτοί.Κουράστηκα να ”Χώνω” όταν τα κάνουν οι άλλοι και όταν τα κάνει η ομάδα μου να προσπαθώ να δικαιολογήσω τα αδικαιολόγητα! Και κουράστηκα πλέον να ασχολούμαι με ένα πρωτάθλημα, στο οποίο η αστυνομία δεν κάνει τίποτα, η πολιτεία δεν κάνει τίποτα και οι διοικήσεις των ομάδων δεν κάνουν ΤΊΠΟΤΑ, για να παρακινήσουν τον κόσμο να πάει στο γήπεδο και να νιώσει ασφάλεια και ικανοποίηση.Γιατί μας θέλουν μαντρωμένους ”Και αυτοί” στα σπίτια μας, να ανεβάζουμε την τηλεθέαση των καναλιών.
Και εφόσον δεν μπορώ να βοηθήσω την κατάσταση από μόνος μου, δεν μπορώ να αλλάξω και τον διπλανό μου-τον φίλο μου-τον αδερφό μου (πόσο μάλλον τον ξένο) τότε θα κοιτάξω την πάρτι μου.
”Ο σώζων εαυτό σωθήτω” …
”ο Πολέμαρχος”