Χρήστος ΦαληρέαςTrip hop: μια ανεπίσημη μουσική ταμπέλα
Tο Trip Hop είναι περισσότερο μια ανεπίσημη μουσική ταμπέλα παρά ένα μουσικό είδος, παρόλο που χρησιμοποιείται πολύ συχνά και ευρέως για να περιγράψει ένα μουσικό στυλ. Ωστόσο, παρόλο που αρκετοί μουσικοί διαφωνούνε με τον όρο και τη χρησιμοποίησή του, είναι αρκετά χρήσιμος τρόπος ώστε να μπορούμε οι ακροατές να συνενοούμαστε σε κοινή μουσική διάλεκτο.
Το Trip Hop όρος λοιπόν ξεκίνησε στη Μ.Βρετανία στις αρχές της δεκαετίας του ΄90 από το Bristol για να περιγράψει τη μουσική που έκαναν δύο νέες και πολύ καινοτόμες μπάντες της εποχής από αυτή την περιοχή, οι Portishead και οι Massive Attack (αν και δεν είμαι σίγουρος ιστορικά για την ακριβή χρονική εμφάνιση του όρου καθώς και στην Αμερική πιθανότατα είχε υπάρξει σαν όρος εκεί γύρω στα early 90s). Στο καθαρά μουσικό κομμάτι μια γενική περιγραφή περιλαμβάνει τα εξής: Στην τεχνοτροπία και στην παραγωγή δανείζεται πολλά στοιχεία από το hip hop αλλά και από ηλεκτρονική μουσική αφού δουλεύει με samplers, samples και turntablists/DJs. Ηχητικά ωστόσο γενικά οι παραγωγές ήταν, αργές, σκοτεινές και ατμοσφαιρικές. Aυτά συνδυάζονται με live όργανα και μουσικούς και συνήθως γυναικεία φωνητικά επηρεασμένα από soul μουσική.
Όλα αυτά κυρίως στα 90s, γιατί στη συνέχεια ο όρος έγινε πολύ γενικός και ασαφής και περιέλαβε αρκετά ακόμα στοιχεία, όντας ανεπίσημος και φυσικά μη μπορώντας να απορροφήσει τη φυσική μουσική εξέλιξη, στο χρόνο πολλές φορές χρησιμοποιείται καταχρηστικά. Προσωπικά στο μυαλό μου τον έχω τυπωμένο με τα εξής χαρακτηριστικά. Μακρόσυρτα, βαριά beats, μελωδίες φτιαγμένες με την τεχνοοτροπία των samples που μπορεί να είναι σκοτεινές αλλά και πιο χαρούμενες ή pop και γυναικεία φωνητικά ή καθόλου φωνητικά. Μερικοί χρησιμοποιούν των όρο trip hop ακόμα και για την instrumental εκδοχή rap κομματιών όταν η παραγωγή τους είναι ας πούμε πιο προσεγμένη και μουσικά ελκυστική.
Στη σύγχρονη μουσικά εποχή το trip hop είναι επηρεασμένο από τόσα επιπλέον μουσικά είδη και υποείδη που στην ουσία ο όρος χάνει την αρχική έστω ανεπίσημη αρχική ταυτότητά του. Τα samples και οι επιρροές προέρχονται από jazz, soul, dub, dnb, breakbeats, ambient, easy listening, soundtracks, psych & post rock και άλλα είδη κ δημιουργούν τέτοια μουσικά χαρμάνια που οι αναλύσεις χάνουν τη λογική και την ουσία τους.
Γι’ αυτό το λόγο καλύτερα ας μιλήσει η ίδια η μουσική για τη … μουσική και παρακάτω ακολουθεί μια λίστα πολύ καλών άλμπουμ τα οποία αντιλαμβάνομαι προσωπικά ως trip hop ως προς το σύνολο ή ως προς ένα μέρος τους έστω. Θα ξεκινήσω φυσικά με τα δύο άλμπουμ που ουσιαστικά βάφτισαν τον ήχο αυτό.
1. Portishead – Dummy (1994)
2. Massive Attack – Blue Lines (1991)
3. Portishead – Portishead (1997)
4. Atomica – Metropolitan (2005)
5. Blue Sky Black Death – Late Night Cinema (2008)
6. Glen Porter – Blessed By A Young Death (2008)
7. DJ Shadow – Entroducing (1996)
8. Bowery Electric – Lushlife (2000)
9. DJ Muggs – Dust (2003)
10. Mandalay – Empathy (1998)
11. Thievery Corporation – Richest Man In Babylon (2002)
12. Crustation – Bloom (1998)
13. Lamb – Between Darkness And Wonder (2003)
14. Moby – 18 (2002)
15. Portishead – Third (2008)
16. Red Snapper – Making Bones (1998)
17. Gramatik – Street Bangerz Vol.1 (2008)
18. Wax Tailor – Tales Of The Forgotten Melodies (2005)
19. Wax Tailor – Hope and Sorrow (2007)
20. She: A Female Trip Hop Experience (Compilation – 2001)
21. DJ Booker – Digital Feeds & Fetish Toys (2008)
22. Massive Attack – Protection (1998)
23. Troublemakers – Doubts and Convictions (2001)
24. DJ Food – Kaleidoscope (2001)
25. Amon Tobin – Supermodified (2000)
26. Morcheeba – Who Can You Trust ? (1996)
27. Bonobo – Dial M For Monkey (2003)
28. Night On Earth – Second Hand (2008)
29. Cinematic Orchestra – Everyday (2002)
30. Brak The Mask – The Gunpowder plot (2012)
31. Nightmares on Wax – Smokers Delight (1995)
32. Gotan Project – La Revancha Del Tango (2001)
Φυσικά τα παραπάνω άλμπουμ είναι πολυ ετερογενή ηχητικά μεταξύ τους, τόσο λόγω του ότι καλύπτουν μια περίοδο 20 σχεδόν ετών, όσο και του ότι οι επιρροές είναι πολύ διαφορετικές (είπαμε κυρίως η τεχνοτροπία και η αίσθηση ορίζει το trip hop). Επιπλέον κάποια άλμπουμ είναι μεγάλες παραγωγές, κάποιες άλλες homemade.
Και για να τιμούμε και το σπίτι μας, παρόλο που στην Ελλάδα δεν υπάρχουν πάρα πολλοί παραγωγοί, υπάρχουν ορισμένοι εξαιρετικοί και έχω να προτείνω κάποιους εκτός των 3 άλμπουμ που υπάρχουν στη λίστα (DJ Booker, Brak The Mask και Night On Earth). To δίδυμο των Blue Square είναι πάρα πολύ δυνατό κι ας μην έχουν ακόμα δίσκο, καθώς και ο Funkonami που εκτός από πολύ καλός παραγωγός είναι και εξαιρετικός DJ/Turntablist.
Απολάυστε υπεύθυνα !