athanasia XrysanthopoulouΑς γυρίσουμε λίγο πίσω στο 1987 και συγκεκριμένα στις 9 Δεκεμβρίου. Παρατηρούμε ανθρώπους να τρέχουν πανικόβλητοι για να ξεφύγουν από το θάνατο και άλλοι να τον πολεμούν με πάθος με φόντο μια εξέγερση, την πρώτη εξέγερση των Παλαιστίνιων έναντι του Ισραήλ.
Η Παλαιστίνη ήταν επί 20 χρόνια στην κατοχή του Ισραήλ . Τα αίτια της εξέγερσης τα συναντάμε στην εικοσαετή κατοχή, στις αδιάκοπες δολοφονίες, συλλήψεις και κατασχέσεις γης των Παλαιστινίων . Το Ισραήλ τόσα χρόνια ξεζούμιζε το λαό της Παλαιστίνης φορολογώντας τους υψηλότερα από τους Ισραηλινούς εργάτες , δίνοντας δουλειά σε αυτούς χωρίς την απαιτούμενη άδεια και αφήνοντας τους Εβραίους μετανάστες να εγκατασταθούν στη γη τους οπλοφορώντας με την κάλυψη του ισραηλινού στρατού . Οι Παλαιστίνιοι ζούσαν με τη συνεχή απειλή γιατί μπορούσαν να αναπνέουν και να εκφράζουν ελεύθερα τα πολιτιστικά και εθνικά τους πιστεύω . Η έννοια ‘ Παλαιστίνη ’ ήταν υπό εξαφάνιση αφού δεν υπήρχε πια στα βιβλία και οτιδήποτε παλαιστινιακό βαφτιζόταν αυτόματα ισραηλινό με αποτέλεσμα η πολιτιστική τους ταυτότητα να κινδυνεύει με αφανισμό.
Οι Παλαιστίνιοι δεν μπορούσαν να το ανεχθούν αυτό και χρόνια πριν το 1987 από τα λαϊκά στρώματα επωαζόταν η ιδέα της εξέγερσης η οποία και έγινε όταν πια ξεχείλισε το ποτήρι . Αφορμή για να ανοίξει το καπάκι και να ξεχυθεί η ανάγκη για ελευθερία στους δρόμους ήταν η δολοφονία 4 Παλαιστινίων από ένα ισραηλινό τζιπ στη λωρίδα της Γάζας και στο θάνατο του δεκαεπτάχρονου Hatem Abu Sisi από σφαίρες ισραηλινού αξιωματούχου όταν έριξε πυρ στο οργισμένο πλήθος. Έτσι άρχισε η εξέγερση, με την μαζική πολιτική ανυπακοή που αιφνιδίασε το Ισραήλ και τα δυτικής επιρροής ΜΜΕ ,εκμεταλλευόμενη την αδυναμία τους .
Το Ισραήλ αρχικά ήταν υπερβολικά επιθετικό και η καταστολή έναντι των εξεγερμένων ήταν κάτι το αποτρόπαιο με τρανό παράδειγμα Ισραηλινοί στρατιώτες να σπάνε τα χέρια σε αυτούς που πετούσαν πέτρες. Οι εικόνες αυτές είναι καταγεγραμμένες για να μας θυμίζουν τι σημαίνει βία . Αργότερα, το Ισραήλ άλλαξε στάση και προσπάθησε να διαπραγματευτεί με την ΟΠΑ ( εκτελεστική επιτροπή οργάνωσης για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης ) με σκοπό να την εξουδετερώσει . Εδώ να τονίσω πως ΟΠΑ δεν οργάνωσε την εξέγερση απλά καρπώθηκε από αυτήν . Η συμφωνία έγινε και οι Παλαιστίνιοι κοιμόντουσαν ήσυχοι. Το Ισραήλ βέβαια δεν κράτησε το λόγο του για απόσυρση των δυνάμεων και συνέχιζε να δημεύει και άλλα παλαιστινιακά εδάφη , να χτίζει παράνομους εβραϊκούς αποικισμούς , να απαγορεύει τη μετακίνηση και την εγκατάσταση Παλαιστινίων στο Ισραήλ και να καταστέλλει οποιαδήποτε πράξη αντίστασης.
Οι Παλαιστίνιοι όμως δεν έχουν σκοπό να σταματήσουν μέχρι να έχουν αναγνωρισμένα δικαιώματα θα θυσιάσουν τον εαυτό τους και δεν θα φοβηθούν από τους νεκρούς των προηγούμενων εξεγέρσεων οι οποίοι έπεσαν νεκροί επειδή κάποιοι είναι τόσο άπληστοι που θέλουν και το τελευταίο κομμάτι γης να ανήκει σε αυτούς. Ελπίζω να έχουν την τύχη του πρωταγωνιστή στο βιβλίο του Λέων Τολστόι ‘ Πόση ΓΗ χρειάζεται ο Άνθρωπος ’ που από την τόση λαχτάρα και την απληστία του να αποκτήσει κι άλλη γη τον βρίσκει ο θάνατος και όλα αυτά που κατάφερε να έχει δικά του δεν πρόλαβε να τα χαρεί.