Γωγώ Νταλλή
Η πολυαναμενόμενη ταινία του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου υμνεί τον έρωτα μέσα από ένα θυελλώδες καλοκαιρινό ρομάντζο που προσπαθεί να αντισταθεί στις Δευτέρες μιας σχέσης.
Παρασκευή.Ο Μίκυ και η Κλόι, συναντιούνται τυχαία σε ένα πάρτυ στην Αθήνα. Μέσα σε λίγες ώρες θα βρεθούν γυμνοί σε μια παραλία και μετά στο αστυνομικό τμήμα. Την επόμενη μέρα η Κλόι πρέπει να επιστρέψει στην Αμερική και ο Μίκυ να ταξιδέψει στην Αντίπαρο. Η μοίρα όμως έχει άλλα σχέδια.
Ο Αργύρης Παπαδημητρόπουλος στην τέταρτη μεγάλου μήκους ταινία του, διηγείται μια ερωτική ιστορία με φόντο την καλοκαιρινή Αθήνα, μεθυσμένη με αλκοόλ, πάθος και πάθη. Οι δυο ήρωες ξεκινούν ένα ξέφρενο ταξίδι στην τρέλα του έρωτα. Πόσο όμως κρατά η Παρασκευή; Και τι θα γίνει όταν ξημερώσει η Δευτέρα;
Από την αχαλίνωτη ερωτική διάθεση, τα πάρτυ και τα ξενύχτια στα beach bars στην Αντίπαρο ο Μίκυ και η Κλόι σύντομα θα πρέπει να διαχεριστούν την συγκατοίκηση και τις εξελίξεις που φέρνει ο χρόνος και η καθημερινότητα στη σχέση τους. Ο φόβος της δέσμευσης αλλά και της ενηλικίωσης ξεπροβάλλουν για το ζευγάρι που προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα σε επιθυμίες και ευθύνες.
Ο σκηνοθέτης του “Suntan”, εμπιστεύεται για το πρωταγωνιστικό ζευγάρι, τον Σεμπαστιάν Σταν και την Ντενίζ Γκάφ, δυο ανερχόμενους ηθοποιούς που αναμφίβολα αγαπά ο φακός. Για μια ακόμη φορά τολμά στις ερωτικές σκηνές και παρουσιάζει τα σώματα των πρωταγωνιστών γυμνά, απαγκιστρωμένα από ενοχές ή ταμπού.
Η κάμερα του είναι αεικίνητη και ακολουθεί κινήσεις, βλέμματα, σώματα χαρίζοντας εικόνες λουσμένες στα φώτα και τα χρώματα της Αθήνας, ενώ η διασκέδαση βρίσκεται σε πρώτο πλάνο, θυμίζοντας μας την αίσθηση ελευθερίας σε εποχές προ πανδημίας.
Το «Monday» θα μπορούσε να είναι ένα ξεχωριστό love story, ωστόσο δεν καταφέρνει να διεισδύσει στη ψυχοσύνθεση των ηρώων. Η ψυχογράφηση των χαρακτήρων είναι επιδερμική και αμήχανη, δυσκολεύοντας συχνά τη ροή της ταινίας ενώ η πλοκή πνίγεται σε περιττές εντάσεις και δόσεις επιτηδευμένου coolness.
Δευτέρα. Το επιμύθιο για το ζευγάρι είναι σαφές και ρεαλιστικό όπως αρμόζει στα συναισθήματα που μεταλάσσονται σε σχέσεις. Ωστόσο, η ταινία του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου μας υπενθυμίζει με γλύκοπικρο τρόπο ότι πάντα θα υπάρχει η ανάμνηση και η προσδοκία μιας Παρασκευής, βουτηγμένης στον έρωτα.