Βασιλική ΚοκμοτούΟ «καλός άνθρωπος» Θανάσης Βέγγος…
Ο Θανάσης Βέγγος ή αλλιώς ο «καλός άνθρωπος», με την ατάκα του «καλέ μου άνθρωπε» που τον χαρακτήρισε προσωπικά, μπορεί να έχει φύγει από τη ζωή, αλλά υπάρχουν λόγια του που παραμένουν ζωντανά και αναλλοίωτα, προβληματίζουν, αλλά και παραδειγματίζουν ταυτόχρονα.
Ένας από τους πιο δημοφιλείς και αγαπητούς κωμικούς του ελληνικού κινηματογράφου, ο Θανάσης Βέγγος ταυτίστηκε με την εικόνα του αεικίνητου ανθρώπου μέσα από την πολύ γνωστή φράση «τρέχω σαν τον Βέγγο», ενώ ξεχώρισε και για τον χαρακτήρα του, το ήθος, και την σεμνότητά του.
Παρακάτω υπάρχουν μερικές κουβέντες του που αξίζει να θυμηθούμε, ή ακόμα και να τις μάθουμε εμείς οι πιο νέοι, αφήνοντάς τες να μας προβληματίσουν, αλλά και να αποτελέσουν παράδειγμα για τη ζωή μας και τον τρόπο που δρούμε…
Όταν τον ρώτησαν τι είναι ευτυχία, εκείνος απάντησε:
«Έπρεπε να γεράσω, αγόρι μου, για να μάθω τι είναι ευτυχία.
Τελικά ευτυχία είναι ένα ζευγάρι χέρια, δύο χέρια…
Αυτά που θα σε αγκαλιάσουν, θα σε κρατήσουν, θα σε κοιμήσουν, θα σε περιποιηθούν, θα σου μαγειρέψουν, θα σε χαϊδέψουν, και στο τέλος θα σου κλείσουν τα μάτια.
Τα πολλά χέρια απλά σε κατσιάζουν… Χάσιμο χρόνου.
Θα το δεις κι εσύ όσο μεγαλώνεις…»
Για την απόσταση που πολλές φορές χωρίζει τους ανθρώπους:
«Ξέρετε τι είναι τα χιλιόμετρα για εκείνον που θέλει να σε δει;
Λεπτομέρειες…»
Για τον χρόνο και την αξία του στις διάφορες εκφάνσεις της ζωής μας που δυστυχώς πολύ συχνά ξεχνάμε:
«Δεν έχω χρόνο να μισώ αυτούς που με μισούν,
γιατί είμαι απασχολημένος αγαπώντας αυτούς που με αγαπούν».
Λίγα και απλά λόγια για το πώς οφείλουμε να ζούμε τη ζωή μας:
«Ονειρέψου σαν παιδί,
ζήσε σαν τρελός,
αγάπα σαν άνθρωπος,
μικρός ο κόσμος, κι εμείς περαστικοί».
Για τους ανθρώπους και τις απογοητεύσεις μας…
«Λυπάμαι τους ανθρώπους που ενώ μπήκαν στην καρδιά μου,
ξεφτυλίστηκαν στα μάτια μου».
&
«Ο αχάριστος είναι σαν ένα βάζο χωρίς πάτο.
Ό,τι και να βάλεις μέσα του,
πάλι άδειο θα ‘ναι».
Καθώς νοιαζόταν πολύ για τον άνθρωπο, σε μία από τις τιμητικές εκδηλώσεις που είχαν γίνει για εκείνον, είχε πει:
«Δεν βλέπω γέλιο, μόνο χαμόγελα βλέπω.
Σήμερα πλέον ο κόσμος δεν γελάει με τίποτε.
Έχει πολλά προβλήματα. Δεν γελάει όπως γελούσε.
Έχει ανάγκη να γελάσει, και μεγαλύτερη από παλιά, αλλά δεν γελάει.
Είναι πικραμένος ο κόσμος».
Και κάτι ακόμα που αξίζει να παραδειγματιστούμε:
«Για δύο πράγματα δεν θα ντραπώ ποτέ.
Για τις αλήθειες που είπα,
και για τα συναισθήματα που ένιωσα».
Graffiti με τον Θανάση Βέγγο στην Πάτρα