SunkissedΓνωρίστε την Άλκηστη Αγγελάτου μια εκπληκτική χορεύτρια!
Η Άλκηστη Αγγελάτου χορεύτρια στο Ballet of South Bohemian Theater στην Τσεχία, μας μιλάει για την σταδιοδρομία της, την ζωή στο εξωτερικό, αλλά κυρίως για το τι σημαίνει να είσαι επαγγελματίας χορεύτρια!
Την Άλκηστη την θυμάμαι από το σχολείο (μικρότερη μου φυσικά). Φαινόταν πάντα συγκεντρωμένη και σκεπτική και έτσι παραμένει, για αυτό και έχει πετύχει τόσα πολλά.
Στον χορό μπήκε αργά, αλλά η σταδιοδρομία της είναι αξιοζήλευτη.
Με δικά της λόγια…
Ο χορός είναι μια τέχνη που απαιτεί πολυετή εκπαίδευση από πολύ μικρή ηλικία.
Η πρώτη μου επαφή με το χορό ήταν στα δεκαεννιά, μου, μια ηλικία στην οποία η πλειοψηφία των χορευτών έχει τελειώσει μια ακαδημία χορού και ξεκινάει την καριέρα της.
Τι σε έκανε να ασχοληθείς, έστω και αργά, με τον χορό;
Έναυσμα για την ενασχόληση μου αυτή, ήταν μια ταινία χορού.
Η ταινία αυτή παρουσίαζε όλες τις πλευρές του χορού, τις χαρές, τις λύπες, την θέληση, την απογοήτευση, τον συναγωνισμό ή και ανταγωνισμό, την πειθαρχία, την δύναμη, την αδυναμία, την αναγνώριση, την απόρριψη, το πάθος και την αφοσίωση.
Όλα αυτά με μάγεψαν κι αποφάσισα να ασχοληθώ από την πρώτη στιγμή επαγγελματικά μ αυτό.
Υπήρξε κάποια χορεύτρια που θαύμαζες μικρή;
Όπως ανέφερα προηγουμένως η σχέση μου με το χορό αναπτύχθηκε σε μεγαλύτερη ηλικία, οπότε όταν ήμουν μικρή δεν είχα κάποιο πρότυπο.
Αργότερα, μπαίνοντας στο χώρο αυτό μέσα από παραστάσεις και διάφορα βίντεο, θαύμασα πολλές χορεύτριες.
Αυτή που ξεχώρισα, όμως, ήταν η Νατάλια Οσίποβα, μια πρώτη χορεύτρια από την Ρωσία, για την τεχνική, το πάθος, την ερμηνεία και το ταμπεραμέντο της.
Πρώτη Ευρωπαϊκή στάση, Γαλλία.
Η Γαλλία αποτέλεσε ένα μεταβατικό στάδιο στη ζωή μου. Ήταν η περίοδος που από μαθήτρια μετατρεπόμουν μέρα με την μέρα σε καλλιτέχνη. Σε μια χορεύτρια που μπορούσε να ευχαριστηθεί ακόμη περισσότερο την τέχνη της, να εκφραστεί και να προσφέρει στο κοινό.
Η μετάβαση αυτή δεν είναι βέβαια κάτι δεδομένο και απαιτεί χρόνο, προσπάθεια, έμπνευση και ελευθερία.
Ελευθερία στο σώμα, στο μυαλό και στην ψυχή.
Τα project δεν μπορώ να πω πως ήταν πιο δύσκολα ίσως και το αντίθετο, διότι όσο πιο πολύ μπορείς να ευχαριστηθείς κάτι τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να το κάνεις καλά.
Η Τσεχία πως προέκυψε;
Στην πορεία αναζήτησης εργασίας σε διάφορα θέατρα στην Ευρώπη, βρέθηκα και στην Τσεχία. Μετά από πολύωρη ακρόαση μου δόθηκε η ευκαιρία να έχω συμβόλαιο με το θέατρο JihoceskeDivadlο της Τσεχίας.
Εργάζομαι ήδη δύο χρόνια στην ομάδα αυτή και έχω πολύ όμορφες εμπειρίες και εντυπώσεις. Η κάθε μέρα ξεκινάει με το μάθημα του μπαλέτου και μετά ακολουθούν συνήθως πολύωρες πρόβες.
Το ρεπερτόριο εμπεριέχει χορογραφίες σύγχρονου και κλασικού χορού. Η σκηνική εμπειρία, η συνεργασία με διαφορετικούς χορογράφους και η ερμηνεία ποικίλων ρόλων είναι αυτό που αναπτύσσει την προσωπική ταυτότητα του χορευτή.
Οι περιοδείες εντός και εκτός Τσεχίας αποτελούν ένα μικρό κομμάτι του ετήσιου προγράμματος, το οποίο είναι πολύ ενδιαφέρον καθώς βοηθάει την εξέλιξη των χορευτών. Η ομάδα έρχεται σε επαφή με άλλα θέατρα, άλλους καλλιτέχνες και με άλλες καλλιτεχνικές προσεγγίσεις.
Κλείνοντας θα ήθελα να αναφέρω πως το καλοκαίρι χορεύουμε σ ένα ανοιχτό περιστρεφόμενο θέατρο που αποτελεί μοναδική εμπειρία τόσο για τους θεατές όσο και για τους χορευτές.
Τα μαθήματα γίνονται ευκολότερα ή δυσκολεύουν με την πάροδο των χρόνων;
Τα μαθήματα για εμάς τους χορευτές θεωρώ ότι γίνονται ευκολότερα με τα χρόνια, καθώς το σώμα μαθαίνει την τεχνική και μπορεί και αντεπεξέλθετε ευκολότερα. Ωστόσο, οι πολύωρες πρόβες και οι ποικίλες χορογραφίες καταπονούν αρκετά το σώμα και καθιστούν λίγο δύσκολο το πρωινό μάθημα του μπαλέτου.
Επίσης, υπάρχουν συχνά τραυματισμοί που δεν σου επιτρέπουν να κάνεις το μάθημα και τις πρόβες με την ενέργεια που θέλεις. Πρέπει, λοιπόν, κάποιες φορές ως επαγγελματίας χορευτής να μοιράσεις την ενέργεια σου, έτσι, ώστε να ζεσταθείς μεν στο μάθημα αλλά να μπορείς να αντεπεξέλθεις στην πρόβα!
Εγώ προσπαθώ να προφυλάσσομαι από τους τραυματισμούς, όσο βέβαια μπορεί να το ελέγξει κάποιος αυτό και μου αρέσει να δίνω όλο τον εαυτό μου και στο μάθημα και στις πρόβες.
Πριν την παράσταση τι σου αρέσει να κάνεις;
Μ’ αρέσει πολύ πριν από μια παράσταση να προετοιμάζω πρώτα πνευματικά και μετά σωματικά τον εαυτό μου. Προσπαθώ να ανακαλέσω νοητικά κάποια κομμάτια από την χορογραφία, ώστε το μυαλό μου να είναι σε εγρήγορση, καθώς μπορεί ο χορευτής να ξεχάσει κάποια βήματα πάνω στη σκηνή.
Αυτό οφείλεται στο μυαλό, διότι το σώμα γνωρίζει την κίνηση αλλά το μυαλό είναι αυτό που μπλοκάρει. Μου αρέσει να κάνω κάποιες ασκήσεις joga, που συνδυάζουν την σωματική και πνευματική λειτουργία και απλά μετά αφήνω τον εαυτό μου να βιώσει από πριν συναισθηματικά το ρόλο και απλά μετά ανεβαίνω στη σκηνή.
Τέλος, σκέφτομαι όλο τα τεχνικά βήματα, απλά αφοσιώνομαι στο συναίσθημα-ερμηνεία για να αποφύγω το πολύ άγχος και να μην μπλοκάρει το σώμα μου.
Μετά;
Μετά από μια παράσταση έχω συνήθως μια αίσθηση πληρότητας και χαράς, τα οποία θέλω να τα μοιραστώ με τους συναδέλφους μου. Συχνά, λοιπόν, βγαίνουμε όλοι μαζί έξω για φαγητό ή ποτό και μοιραζόμαστε όλα αυτά τα συναισθήματα, καθώς επίσης αναφερόμαστε με χιούμορ σε όλα τα απρόοπτα περιστατικά που μπορούν να συμβούν κατά την διάρκεια μιας παράστασης.
Πολλές φορές λόγω δύσκολου προγράμματος και κούρασης απλά επιστρέφω σπίτι, αλλά η επιστροφή με το ποδήλατο μου η περπατώντας δίπλα στο ποτάμι και το πράσινο της πόλης με ευχαριστεί και με γεμίζει ιδιαίτερα σαν άνθρωπο.
Στόχοι για το μέλλον;
Έχω θέσει ως στόχο να γίνομαι καλύτερη από τον εαυτό μου καθημερινά σε κάθε μάθημα και πρόκληση. Αυτό μπορεί να συμβαίνει στα πλαίσια της ομάδας που βρίσκομαι ή σε κάποια άλλη ομάδα. Μου αρέσει το θέατρο στο οποίο δουλεύω και πάντα υπάρχει στο μυαλό μου κάποια ακρόαση σε άλλη χώρα και άλλο θέατρο, αλλά θεωρώ ότι μένοντας σε μια ομάδα λίγα χρόνια είναι αυτό που σε εξελίσσει και σου δίνει την εμπειρία, τις δομές και τις ευκαιρίες να φτάσεις εκεί που μπορείς.
Όταν νιώσω ότι δεν έχω άλλο να εξελιχθώ σ αυτή την ομάδα, τότε σίγουρα θα αναζητήσω κάποιο άλλο θέατρο.
Την Ελλάδα την έχεις καθόλου στο μυαλό σου;
Η Ελλάδα είναι η χώρα μου και θα ήθελα να είχα την ευκαιρία να δουλέψω ως επαγγελματίας χορεύτρια, αλλά λόγω της τεράστιας προσφοράς και της πολύ μικρής ζήτησης μέχρι στιγμής δεν μου έχει δοθεί η ευκαιρία.
Το επάγγελμα αυτό είναι πολύ δύσκολο και η ηλικία αποτελεί έναν περιοριστικό παράγοντα! Ωστόσο, μέχρι στιγμής χαίρομαι που έχω την ευκαιρία να ζω και να δουλεύω στο εξωτερικό και είναι κάτι που ταιριάζει αρκετά στην ιδιοσυγκρασία μου.
Στον όποιο ελεύθερο χρόνο έχεις τι κάνεις;
Μ’ αρέσει πολύ τον ελεύθερο χρόνο μου να κάνω joga, κολύμβηση και γενικά λατρεύω την άσκηση. Επίσης, διαβάζω συχνά λογοτεχνικά και καλλιτεχνικά βιβλία και μ’ αρέσει οτιδήποτε προάγει την σωματική, πνευματική και ψυχική ευτυχία.
Είναι εξίσου όμορφο να περνάς στιγμές με την οικογένεια σου και φίλους, αλλά ζώντας σε μια ξένη χώρα δεν είναι όλα εφικτά. Τέλος, μ’ αρέσει πολύ να κάνω βόλτες ή να κάθομαι κοντά στο ποτάμι και στα πάρκα της πόλης. Είτε με παρέα, είτε μόνη μου, είναι κάτι μαγικό για μένα που με βοηθάει στην αυτοσυγκέντρωση και στην ονειροπόληση.
Φωτογραφίες: Αποστόλης Αργυρόπουλος