Ο πολυτάλαντος Moa Bones και ο εναλλακτικός του ήχος, σε έναν αρμονικό συνδυασμό με τον ιδιαίτερο χώρο της Αγγλικανικής Εκκλησίας του Αγίου Παύλου, μας οδήγησε σε ένα όμορφο, μοναδικό ταξίδι

Φωτογραφίες: Αλεξία Χάμουζα Γιοβανοπούλου

Το Σάββατο 18/2  στα πλαίσια του εντυπωσιακού St Paul Sessions, ο Moa Bones (Δημήτρης Αρώνης) με τη συνοδεία της κιθάρας του, αλλά και δυο εξαιρετικών μουσικών στο κοντραμπάσο και την ηλεκτρική κιθάρα (Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος και Γιάννης Ράλλης) μας πρόσφεραν μια αξέχαστη εμπειρία και μας έκαναν να ζητάμε ακόμα περισσότερα.

Η συναυλία ήταν εδώ και μέρες sold out (όπως και συνηθίζεται στα St Paul Sessions), καθώς ο επιβλητικός χώρος της Αγγλικανικής Εκκλησίας του Αγίου Παύλου στο Σύνταγμα ήταν γεμάτος από ανθρώπους που ήθελαν να ακούσουν τον εναλλακτικό ήχο του Moa Bones. Ωστόσο, η εξαιρετική ακουστική του χώρου και τα πολύ όμορφα χρώματα αποτέλεσαν τον συνδετικό κρίκο που με την μαγευτική μουσική του Moa Bones και των δυο guests κέρδισαν τις εντυπώσεις.

Οι πόρτες άνοιγαν στις 9, ενώ κόσμος είχε μαζευτεί ήδη από τις 8. Άνθρωποι ανεξαρτήτως ηλικίας φόρεσαν τα καλά τους και με ανυπομονησία περιμένανε τον Moa Bones να τραγουδήσει τις μεγαλύτερες του επιτυχίες.

Ο Moa Bones σε μια από τις πιο ατμοσφαιρικές του συναυλίες μέχρι στιγμής, επέλεξε  να ερμηνεύσει τραγούδια από δεύτερο του δίσκο με τίτλο “Spun” που κυκλοφόρησε  το Μάιο του 2015 από την Inner Ear Records όπως τα “Once Upon a Time”, “Wake up”, “Take it all Away”, καθώς και τα πολυαγαπημένα “The Journey”, “Old Days” και “Hey”. Η καθηλωτική ερμηνεία του Moa Bones και οι μελωδίες των δυο εξαιρετικών μουσικών στη κιθάρα και το κοντραμπάσο μάγεψαν το κοινό που συνεχώς ζητούσε και άλλα τραγούδια.

Barefoot I walk through cyclones of fire
they burn it all down like a great empire
I chase my dreams in burning nightmares
and when I wake up, those flames are everywhere…

Εκτός από αυτά, ο Moa Bones τραγούδησε κομμάτια από τον πρώτο του δίσκο με τίτλο “Aquarelles” όπως το εξωπραγματικό “Fist of Love” αλλά και το ταξιδιάρικο “I Wish”. Ωστόσο δεν έλειψαν και τα covers αγαπημένων τραγουδιών, όπως το “Pictures of You” των Cure αλλά και το “Solitary Man” του Neil Diamond το οποίο έκλεισε και την πανέμορφη βραδιά.


Αυτό που διαπιστώσαμε είναι πως ο Moa Bones μπορεί να πάρει ένα οποιοδήποτε τραγούδι τον εκφράζει, και με το ιδιαίτερο του στυλ, να δώσει χρώμα, πάθος και έναν διαφορετικό ολόδικό του μαγευτικό ήχο.

Αυτό που κάνει τον Moa Bones τόσο ξεχωριστό, θεωρώ πως δεν είναι μόνο τα τραγούδια του. Η live ερμηνεία είναι αυτό που διακρίνει έναν καλλιτέχνη, και ο Moa Bones ήταν ο ορισμός του απόλυτου live performer.

Η επαφή του με το κοινό που βρισκόταν στην Αγγλικανική Εκκλησία ήταν πολύ ιδιαίτερη και φιλική, καθώς ακόμα και όσοι τον γνωρίσαμε  από τα τραγούδια που ακούσαμε στο Youtube ή τον είδαμε να ανοίγει κάποια από τις μεγάλες συναυλίες του ελληνικού χώρου, νιώσαμε ότι τον γνωρίζουμε χρόνια.

Ο Moa Bones λοιπόν και η κιθάρα του, οι πολυτάλαντοι guests στα όργανα, η ατμοσφαιρική ακουστική της Αγγλικανικής Εκκλησίας, καθώς και τα τραγούδια που μας ταξίδεψαν σε μια πολύχρωμη, ψυχεδελική περιπέτεια με επιρροές από country μπαλάντες, ακουστική americana και τις folk μέρες της δεκαετίας των 60’s κατάφεραν τελικά να μας “ραγίσουν” τα κόκαλα.

And the skies will cry an ocean
And the winds will blow the day
This very moment of goodbye
still so hard for me to say it

Σχόλια