Γωγώ ΝταλλήΟ σπουδαίος Μάρτιν Σκορσέζε επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη με το Silence, ένα θρησκευτικό δράμα υπαρξιακών προεκτάσεων που “αγγίζει” με σεβασμό την πίστη και τον ανθρώπινο πόνο σε ένα υποβλητικό και μυστικιστικό κάδρο.
Το 1640 δύο Πορτογάλοι Ιησουίτες ταξιδεύουν στην Ιαπωνία αναζητώντας τον ιερέα και δάσκαλο τους Φερέιρα, ο οποίος φημολογείται ότι έχει αποστατήσει από το χριστιανικό δόγμα. Σε μια εποχή άγριων διωγμών κατά του χριστιανισμού οι δυο ιερείς καλούνται να αναμετρηθούν με τον φόβο του θανάτου, με το Θεό, με την πίστη τους αλλά κυρίως με τον ίδιο τους τον εαυτό.
Βασισμένο στο μυθιστόρημα του Σιουσάκο Έντο το Silence είναι μια μακροσκελής αφήγηση 161 λεπτών , ένα χρονικό θρησκευτικής αναζήτησης με φιλοσοφικούς προβληματισμούς για την ανθρώπινη φύση που ξετυλίγονται σιωπηρά πίσω από το αυστηρά «χριστιανικό» περίβλημα που διατρέχει την ιστορία.
Πρόκειται για μια αφηγηματική διαδρομή «πτώσης» και διάψευσης, ανθρώπων που ακροβατούν ανάμεσα στην προσευχή και την προδοσία, στο θάνατο και την επιβίωση, στην ανθρώπινη φύση και την πνευματική ανωτερότητα.
Ο Μάρτιν Σκορσέζε τοποθετείται αποφασιστικά στη μάχη Βουδισμού- Χριστιανισμού, δείχνει με σκληρότητα τον ανθρώπινο πόνο τόσο τον σωματικό όσο και τον εσωτερικό, που πηγάζει από την οδυνηρή πάλη ανάμεσα στην πίστη και στην αμφιβολία.
Οικοδομεί περίτεχνα μια μυστηριακή ατμόσφαιρα που παραπέμπει στα άλυτο μυστήριο της ανθρώπινης ύπαρξης, αναδεύοντας στο υποβλητικό σκηνικό του τη δύναμη της φύσης με τη δύναμη του ανθρώπου που υπομένει τα κύματα για την πίστη του περιμένοντας την πολυπόθητη λύτρωση.
Ο Άντριου Γκάρφιλντ ως ιερέας Ροντρίγκεζ σε μια πολύ δυνατή ερμηνεία, ίσως στην καλύτερη μέχρι τώρα κινηματογραφική του στιγμή, αντιμετωπίζει με σεβασμό και υποκριτική γενναιοδωρία τον ιδιαίτερα απαιτητικό ρόλο που του εμπιστεύτηκε ο Σκορσέζε.
Κινείται χωρίς υπερβολή και κραυγαλέα άλματα στην προσωπική του αναμέτρηση με το Θεό που σιωπά μπροστά στο ανθρώπινο μαρτύριο, με στωικότητα και κατάνυξη.
Άρτια δομημένο, άψογα φωτογραφημένο με εικόνες σπάνιας ομορφιάς και εκκωφαντικής βίας, το Silence μας υπενθυμίζει ότι ο κύκλος του θρησκευτικού φανατισμού δεν σταματά ποτέ όποια μορφή και αν πάρει σε όποια χρονική περίοδο και αν βρισκόμαστε.
Ως ένσταση θα έλεγε κανείς ότι , οι ηθικοί προβληματισμοί «ακούστηκαν» αρκετά δυνατά φλερτάροντας με τον κίνδυνο της επανάληψης και της κούρασης του θεατή ο οποίος είχε ήδη εγκλιματιστεί σε ένα βαρύ κλίμα προβληματισμού.
Το θρησκευτικό έπος του αμερικανού σκηνοθέτη τελειώνει εύστοχα χωρίς ήχο,με μια εκκωφαντική γαλήνη. Άλλωστε κάποιες δορές η σιωπή μπορεί να μαρτυρήσει πολλά περισσότερα από χιλιάδες λέξεις.
Στα 75 του χρόνια ο Μάρτιν Σκορσέζε κατάφερε να παραδώσει στο σινεμά ένα έργο ζωής ,μιλώντας λιτά και ειλικρινά , με την κινηματογραφική σοφία που τον διακρίνει, για θεμελιώδη ηθικά διλήμματα της ανθρώπινης φύσης.
Βγαίνοντας από την αίθουσα δεν θα μπορέσετε να σιωπήσετε μπροστά στο μεγαλείο του Μάρτιν Σκορσέζε.