SunkissedΗ Μυρτώ Μουζάκη, με καταγωγή από την πανέμορφη Άνδρο, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Μπήκε από μικρή στον χορό, το συνέχισε έως και το λύκειο, αλλά κάπου εκεί το διέκοψε. Έπειτα μπήκε στο mediterranean college στο τμήμα ψυχολογίας, με το που τελείωσε όμως της ξανάρθε όρεξη για την παλιά της αγάπη.
“Η μαμά μου ήθελε να ασχοληθώ, έτσι στα 3-3,5 μου με γράφει μπαλέτο. Το λάτρεψα και για αυτό το συνέχισα για πάρα πολλά χρόνια. Ήξερα ότι παρόλο που ήμουν αρκετά καλή σ΄αυτό που κάνω, δεν είμαι και για πρίμα μπαλαρίνα. Γύρω στα 16-17 εκνευρίστηκα με το πόσο στυλιζαρισμένος είναι ο χορός και το σταμάτησα. Μπήκα στο mediterranean college και σπούδασα ψυχολογία. Με το τέλος των σπουδών μου συνειδητοποίησα ότι μου έχει λείψει τραγικά ο χορός και ότι πρέπει να επιστρέψω σε αυτό.“
Έχοντας ήδη τελειώσει μία σχολή, αλλά με φουλ όρεξη πάλι για χορό, η Μυρτώ γράφεται σε μια σχολή χορού. Εκεί διδάσκεται σύγχρονο, κλασικό, graham και θεωρεία. Τελειώνοντας κάνει πρακτική σε μία ανοιχτή καλλιτεχνική κοινότητα την “NORFORSALE”, στην οποία πέραν της συμμετοχής της στα δρώμενα, ασχολείται και με το οργανωτικό κομμάτι των παραστάσεων.
“Η “NORFORSALE” είναι μια ομάδα που απαρτίζεται από καλλιτέχνες κάθε λογής. Περιλαμβάνει ηθοποιούς, χορευτές, σκηνογράφους, σεναριογράφους, κα. Κατά την διάρκεια της πρακτικής μου εκεί πραγματοποιήσαμε μια μεγαλειώδη παράσταση 180 συντελεστών. Στην παράσταση αυτήν-πέραν από το οργανωτικό κομμάτι-συμμετείχα στα χορευτικά κομμάτια της παράστασης σε: σύγχρονο, κλασικό, Αφρικάνικο και Ινδικό. Είχε και Voicing, με έψηνε αρκετά, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν είναι το φόρτε μου :/ Στην δασκάλα μου της άρεσε πολύ το κομμάτι μου στο Ινδικό και με πήρε μαζί της σε 2 φεστιβάλ (Ινδικού χορού)..
Έκτοτε έχω κάνει διάφορα στον χώρο μου, έχω κάνει κάποια perfomances στο Μπενάκη και στο Τεχνόπολις στο science festival, αλλά το κυριότερο και το αγαπημένο μου μακράν είναι αυτό που κάνω τώρα!
Για να βάλουμε και σας λίγο στο κλίμα.. η αξιαγάπητη Μυρτώ είναι μέλος της ομάδας “Very special arts”. Η “very special arts” είναι ένας μη κερδοσκοπικός φορέας με 25ετή δράση. Σκοπός της είναι να δίνει την δυνατότητα/το δικαίωμα σε άτομα με ειδικές ανάγκες να εκφράζονται καλλιτεχνικά και να συμμετέχουν στα πολιτισμικά δρώμενα της χώρας.
“Βρήκα αυτήν την ομάδα πριν από περίπου 1,5 χρόνο. Ζητούσαν μια εθελόντρια, που να χει σχέση με τον χορό, να μπει στην ομάδα για την παράσταση του Ιουνίου. Πήγα στην πρώτη συνάντηση αν και είχα κάποιες αναστολές γιατί ήταν μία ήδη δεμένη ομάδα. Φοβόμουν ότι θα είναι δύσκολο να εισχωρήσει ένα νέο άτομο..”
Αρχικά η Μυρτώ αισθανόταν μία κάποια αμηχανία, όντας η “φρεσκότερη” του συνόλου. Δεν ήταν σίγουρη. Αν και δεν ήταν σίγουρη αν θα την αποδεχτούν εύκολα, από την πρώτη κιόλας συνάντηση την έκαναν να αισθανθεί μέλος της μοναδικής αυτής οικογένειας.
“Την πρώτη φορά μου εκεί οργανώσαμε ένα παιχνίδι γνωριμίας. Στο παιχνίδι αυτό κάναμε όλοι έναν κύκλο και μετά μουσικής μπαίναμε ανά 2 στον κύκλο, χορεύαμε λίγο και έπειτα βγαίναμε εκτός. Εγώ, επειδή όπως σου πα ήμουν κάπως μαζεμένη, δεν τολμούσα να μπω.. Οπότε πάει ο Αλέκος, ένα παιδί με σύνδρομο down, στην συντονίστρια και την ρωτάει: Η καινούργια κοπέλα γιατί δεν μπαίνει στον κύκλο; Του απαντάει ότι μάλλον θα ντρέπεται, πήγαινε πάρε την.. Με πλησιάζει τέρμα χαριτωμένα και σαν αληθινός gentleman που είναι με παίρνει από το χέρι και με πάει μεσ΄τον κύκλο για χορό. Ε κάπου εκεί έλιωσα.. Ήταν μαγικό, με έκανε να αφεθώ εντελώς, έφυγαν όλες οι ντροπές μου και φυσικά λάτρεψα τον Αλέκο.”
-Με τα παιδιά αυτά που έχετε δώσει παραστάσεις;
-Μέχρι στιγμής έχουμε πάρει μέρος σε 2 φεστιβάλ. Το ένα λεγόταν art ability και συμμετείχαν πολλές ομάδες με άτομα με ειδικές ανάγκες και το άλλο έγινε για τα 25 χρόνια της ομάδας μας και το κάναμε στο ίδρυμα Κακογιάννη. 
-Πως είναι επί σκηνής με τα παιδιά;
-Έχουμε βρει πλέον τα πατήματά μας και έχουμε πολύ καλή χημεία. Τους θεωρώ φίλους μου και νομίζω πως και αυτοί με θεωρούν δικό τους άνθρωπο. Επί σκηνής προσπαθούμε και πλέον έχουμε καταφέρει να φτάσουμε σε ένα σημείο όπου ο θεατής δεν μπορεί να ξεχωρίσει ποίος από τους 2 μας έχει κινητικό πρόβλημα. Τους ανεβάζω και με ανεβάζουν διαρκώς. Με γεμίζει όσο τίποτα άλλο. Το έχω αγαπήσει τόσο που θέλω να το συνεχίσω και πέραν της ομάδας. Πέραν των παιδιών που είναι αξιαγάπητα μου αρέσει που συνδυάζω και χορό
Αυτά μέχρι στιγμής από το εκπληκτικό και ταλαντούχο κορίτσι που ειλικρινά συγκινεί με την προσπάθεια της στην οικογένεια της “very special arts” και έχει σκοπό να συνεχίσει να μας συγκινεί και να μας απασχολεί θετικά για πολλά χρόνια ακόμα..
Ευχαριστούμε τον Βασίλη Ζάκκα για τις φωτογραφίες και το Barrett στου Ψυρρή για την φιλοξενία..